Η αποχώρηση του Σιράκ
12 Μαρτίου 2007«Γνωρίζαμε το περιεχόμενο της χθεσινής αποχαιρετιστήρια ομιλίας του Σιράκ, ξέραμε πως δεν θα ήταν ξανά υποψήφιος για το ύψιστο αξίωμα» γράφει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro σε ένα σύντομο απολογισμό της πολιτικής καριέρας του Σιράκ: «Η 12χρονη θητεία του Ζακ Σιράκ είναι γεμάτη από ήττες και ύπουλα χτυπήματα, αλλά και απροσδόκητες επιτυχίες και απογοητεύσεις. Ανάμεσα στον Σιράκ και τους οπαδούς του δημιουργήθηκε ένα χάσμα πολλαπλών παρεξηγήσεων, διότι ο Σιράκ δεν ήταν ουσιαστικά δεξιός, αλλά δεν ήθελε όμως να ομολογήσει πως ήταν δέσμιος ενός ρόλου που του επέβαλε η ζωή και η φιλοδοξία του.»
«Πρόκειται για έναν πολιτικό άνδρα, που χρημάτισε περισσότερα χρόνια πρόεδρος από ό,τι όλοι οι άλλοι πρόεδροι της Γαλλίας, για έναν άνδρα που παραδίδει την εξουσία εθελουσίως, χωρίς την ετυμηγορία των ψηφοφόρων ή της ιστορίας» σχολιάζει η ιταλική Corriere della Sera.
«Οι Γάλλοι τον έχουν ξεγράψει προ πολλού, οι σύμβουλοί του έχουν μαζέψει τις αποσκευές τους, αυτός όμως περίμενε μέχρι χθες βράδυ για να πει ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα» υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung και αναρωτιέται: «Τι έκανε αυτός ο άνθρωπος με τις ευκαιρίες που είχε κατά τη διάρκεια της θητείας του; Φοβερά λίγα. Η χώρα είναι ουσιαστικά εκεί, από όπου την παρέλαβε το 1995 ο πρόεδρος Σιράκ. Όποιος και να ανέλθει μετά τον Σιράκ στον προεδρικό θώκο, πρέπει να τρέξει ολοταχώς για να κερδίσει τον χαμένο χρόνο.»
«Το έθιμο επιβάλλει να σχολιάζει κανείς ευγενικά την αποχώρηση κάποιου από την πολιτική» γράφει η βρετανική Daily Telegraph «στην περίπτωση του Σιράκ όμως είναι δύσκολο. Ως πολιτικός ενσάρκωνε πολλά από αυτά που θεωρούνται κακές πλευρές της Γαλλίας και τις εκμεταλλεύονταν προς ίδιον όφελος. Η Μάργκαρετ Θάτσερ, όταν πέθανε ο Μιτεράν, επειδή δεν ήθελε να μιλήσει άσχημα για κάποιον νεκρό είχε δηλώσει:’ήταν ένας γνήσιος Ευρωπαίος που ενσάρκωνε όλες τις ποιότητες της χώρας του’.»
Μετά τα δύο βίντεο ισλαμιστικών οργανώσεων με απειλές κατά της Γερμανίας, εάν η γερμανική κυβέρνηση δεν αποσύρει τις δυνάμεις της από το Αφγανιστάν, ο γερμανικός τύπος σχολιάζει.
Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Η ψυχολογική κατατρομοκράτηση ακολουθεί τους ίδιους νόμους με εκείνη της αιματηρής τρομοκρατίας: προκαλεί φόβους, αλλά και αντίσταση. Η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται μέχρι τώρα αποφασισμένη να μην αλλάξει τίποτε στην συμβολή της στην ανασυγκρότηση του Αφγανιστάν. Για την επιτυχία όμως αυτή αποφασίζει ο λαός του Αφγανιστάν.»
Süddeutsche Zeitung: «Το κράτος επιβάλλεται τώρα να βρει την διέξοδο μεταξύ της Σκύλας και της Χάρυβδης»
Tageszeitung: «Οι απειλές των ισλαμιστών για απόσυρση των γερμανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν μας υποχρεώνει να μιλήσουμε ειλικρινά: ποιοι είναι όντως οι λόγοι για την αποστολή των TORNADOS στο Αφγανιστάν; Το μέλλον του ΝΑΤΟ και ο φόβος μήπως μας ζητήσουν να αποστείλουμε στρατιώτες; Πρέπει επιτέλους να μιλήσουμε ανοιχτά, τι θέλουμε και γιατί.»
Τέλος το Σαββατοκύριακο ο ευρωπαϊκός τύπος φιλοξένησε μία σειρά άρθρων που αναφέρονται στην κατεδάφιση του οδοφράγματος στην οδό Λύδρας στην Λευκωσία. Παραθέτουμε εκτενές άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Rundschau με τίτλο «Συμβολική άρση της διχοτόμησης στην Κύπρο».
«Με την κατεδάφιση κατέρρευσε ένα σύμβολο, ωστόσο άγνωστο παραμένει εάν το σημείο αυτό θα αξιοποιηθεί και ως πέρασμα για τις μετακινήσεις προς την άλλη πλευρά. Ακόμη όμως κι εάν συμβεί αυτό θα ήταν υπερβολικό να το αξιολογήσει κανείς ως ένα βήμα που οδηγεί στην επανένωση. Μετά το όχι των Ελληνοκυπρίων πριν από τρία χρόνια στο σχέδιο Ανάν οι προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού έχουν παγώσει και παρατηρείται στασιμότητα». «Το ενδεχόμενο εξάλλου διάνοιξης διόδου στην οδό Λύδρας δεν φαίνεται να ενθουσιάζει όλους τους Ελληνοκύπριους. Αρκετοί έμποροι και επιχειρηματίες φοβούνται ότι πολλοί θα κατέφευγαν για τις αγορές τους στο βόρειο τμήμα, όπου πολλά προϊόντα είναι πολύ φθηνότερα.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου