«Η Γερμανία λέει ευχαριστώ» και στον Κυριάκο Καρυπίδη

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και μίλησε η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και 220 προσκεκλημένοι από την πρώτη γενιά μεταναστών: Ιταλοί, Ισπανοί, Έλληνες, Πορτογάλοι, Τούρκοι, Σέρβοι, Σλοβένοι και Κροάτες που πριν από 40 ή 50 χρόνια ήρθαν στη Γερμανία ως μετανάστες.

Πρόκειται γι’ αυτούς που στις δεκαετίας του ‘50 και ‘60 συνέβαλαν αποφασιστικά στο γερμανικό οικονομικό θαύμα εργαζόμενοι ως φθηνό εργατικό δυναμικό στα χαλυβουργία, στα ανθρακωρυχεία, στη χημική βιομηχανία, στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην φαρμακοβιομηχανία, στην αποκομιδή σκουπιδιών, παντού, όπου η μεταπολεμική Γερμανία χρειαζόταν εργατικά χέρια.

Ανάμεσα σε αυτούς τους οδυσσείς ήταν και ο Έλληνας Κυριάκος Καρυπίδης από το Μπίμπριχ του Βίσμπαντεν.

Για μας εδώ ο Κυριάκος Καρυπίδης είναι μια γνωστή, δραστήρια φιγούρα της ελληνικής τοπικής κοινωνίας της Γερμανίας: στους συλλόγους, στην Κοινότητα, στην εκκλησία, στο σχολείο και στην γερμανική κοινωνία ως μέλος της CDU.

«Δοκίμασα την τύχη μου»

Ο Κυριάκος Καρυπίδης ήρθε στη Γερμανία τον Ιούλιο του 1960.

Είχε ήδη επάγγελμα, ήταν υφαντουργός, έτσι δεν ήρθε από ένδεια στη Γερμανία, αλλά «δοκίμασε την τύχη του», ήθελε κάτι καλύτερο: «είδα ότι με τη βιοτεχνία που είχαμε, υφαντουργείο, ήταν κάπως δύσκολος ο ανταγωνισμός με τα μεγάλα εργοστάσια, που έδιναν τα προϊόντα τους σε καλύτερες τιμές από ό,τι εμείς. Γι’ αυτό σκέφθηκα μέχρι εδώ πάμε καλά, το επόμενο βήμα όμως ποιο θα είναι; Σίγουρα κάτι άλλο ή κάπου αλλού.»

Η διαδρομή όμως μέχρι το Μπίμπρικ του Βίσμπαντεν, στο οποίο στέριωσε για 48 ολόκληρα χρόνια, ήταν περιπετειώδης: «σκόπευα να αγοράσω πλεκτομηχανές για το υφαντουργείο, όταν άκουσα ότι κάποιος διερμηνέας από το Βίσμπαντεν ζητούσε εργάτες για τη Γερμανία.»

Έτσι βρέθηκε στο Βίσμπαντεν χωρίς να αγοράσει τις πλεκτομηχανές και άρχισε να δουλεύει στο εργοστάσιο Albert.

Η ζωή του Καρυπίδη δεν ήταν όμως μόνον δουλειά, αλλά και δράση στην τοπική κοινωνία, σε συλλόγους, φορείς και κόμματα: Επί 30 χρόνια ήταν μέλος του Εργοστασιακού Συμβουλίου στο εργοστάσιο Albert και επί 33 χρόνια ήταν μέλος του Συμβουλίου Αλλοδαπών του Βίσπαντεν.

Εδώ και 15 χρόνια είναι πρόεδρος των Φίλων της Ν.Δ, εδώ και 14 χρόνια μέλος του συνοικιακού συμβουλίου του Μπίμπριχ, εδώ και 12 χρόνια μέλος του περιφερειακού προεδρείου της CDU του Βίσμπαντεν κ.α.

Και κυρίως ο Κυριάκος Καρυπίδης είναι δραστήριο μέλος ελληνικών μαζικών φορέων της περιοχής όπως π.χ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων επί 16 χρόνια ή της Συλλόγου Ελληνική Νεολαία τα τελευταία 10 χρόνια.

«Η αναγνώριση των επιδόσεών μας»

Ο Κυριάκος Καρυπίδης εργάστηκε 48 χρόνια σκληρά, με θέληση και εμμονή για κάτι παραπάνω, πάντα για το καλύτερο.

Αυτή τη θέληση και τις επιδόσεις εκτίμησαν οι Γερμανοί.

Και αυτή η αναγνώριση των επιδόσεων του εκτιμά ιδιαίτερα ο Κυριάκος, όταν τον ρωτάμε ποια είναι η πιο θετική του εμπειρία στη Γερμανία τα 48 αυτά χρόνια:

«Οι ευκαιρίες που μας έδωσαν. Ξεκίνησα στο εργοστάσιο από χαμηλά, με τη σκούπα στο χέρι, και το επόμενο βήμα ήταν, αφού έβλεπαν τον κάθε εργάτη πως κινείται και πως δουλεύει, να του δώσουν μια θέση.

Έτσι άρχισα να ανεβαίνω τα σκαλοπάτια. Έμαθα γερμανικά, έγινα και χημικός-τεχνίτης.

Οι Γερμανοί αναγνώρισαν και αναγνωρίζουν τις επιδόσεις και τη θέληση του εργάτη, σε εκτιμούν και σε προωθούν. Έγινα αρχιεργάτης και βοηθός μαέστρου.»

Τα χρόνια δουλειάς και προσφοράς στο γερμανικό οικονομικό θαύμα τίμησαν με την εκδήλωση στην καγκελαρία η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και η εντεταλμένη ενσωμάτωσης Μαρία Μπέμερ.

Γι’ αυτό και κα Μέρκελ τους ρώτησε τι εύχονται να αλλάξει στους πολίτες μεταναστευτικής προέλευσης «για να ενσωματωθούν καλύτερα».

Οι προσκεκλημένοι επέμεναν σχεδόν με μια φωνή: παιδεία για τους νέους μετανάστες και γηροκομική περίθαλψη για τους συνταξιούχους.

«Όχι στο επαγγελματικό και κοινωνικό αδιέξοδο των νεαρών, και όχι στη μοναξιά των ξένων ηλικιωμένων.»