«Η εκδίκηση του Πενταγώνου: οι Γερμανοί δεν έχουν το δικαίωμα για μπίζνες στο Ιράκ»
11 Δεκεμβρίου 2003Με την απόφαση του Πρωτοδικείου της Βόννης, η οποία δεν δικαιώνει τους 35 Σέρβους πολίτες που κατέθεσαν αγωγή αποζημίωσης εναντίον του γερμανικού κράτους για τα θύματα από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς το 1999 στο σερβικό χωριό Βαρβαρίν, ασχολείται η Frankfurter Rundschau. Η εφημερίδα επιγράφει το άρθρο της «Βαθμιαίος εκπολιτισμός του πολέμου»:
«Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ούτε στο Ιράκ ούτε στο Αφγανιστάν ούτε και τότε στη Γιουγκοσλαβία. Και αυτό δεν είναι μόνο θέμα ηθικής. Τα θύματα τα οποία δεν έχουν άλλη δυνατότητα από το να πολέμησουν με ειρηνικά μέσα και να πάρουν έστω μια αποζημίωση, αναγκάζονται να αναζητήσουν άλλους τρόπους. Και σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις ίσως αρχίσουν να διακηρύσσουν το μίσος.»
Και η εφημερίδα συνεχίζει:
«Η επεξεργασία καλύτερων λύσεων είναι θέμα πολιτικής. Ομως ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο. Θα είναι δύσκολο και χρονοβόρο να διεξάγει κανείς στο μέλλον πολέμους με έναν τρόπο πολιτισμένο και κάτι τέτοιο θα κοστίσει χρήματα, αλλά από την άλλη πλευρά αυτοί οι πόλεμοι κοστίζουν ζωές.»
Με το ίδιο θέμα αχολείται η Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία επιγράφει το σχόλιό της «Καμμία νομική βάση»:
«Τα δικαστήρια πρέπει να αποφασίζουν με τα περιορισμένα μέσα του δικαίου. Αυτό το θυμούνται οι δικαστές κάθε φορά που έχουν να ασχοληθούν με τη φρικτή μοίρα κάποιων ανθρώπων και παρόλα αυτά δεν μπορούν να βοηθήσουν. Το δίκαιο του πολέμου περιλαμβάνει πολλά άρθρα που αφορούν στην προστασία του άμαχου πληθυσμού. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως μεμονωμένα άτομα μπορούν να αξιώσουν αποζημιώσεις για εγκλήματα πολέμου από κράτη. Και φυσικά πρέπει να πρόκειται για έγκλημα πολέμου και όχι για μια ολέθρια απροσεξία.»
«Η εκδίκηση του Πενταγώνου: οι Γερμανοί δεν έχουν το δικαίωμα για μπίζνες στο Ιράκ» είναι ο τίτλος της Süddeutsche Zeitung που αναφέρεται στη σχετική απόφαση των Αμερικανών:
«Οι Γερμανοί, οι Γάλλοι ή οι Ρώσσοι δεν έχουν κανένα θεόσταλτο δικαίωμα να κάνουν δουλειές σε όλο τον κόσμο. Σε πολλές χώρες είναι η κυβέρνηση που ορίζει ποιός θα έχει πρόσβαση στα ταμεία. Στο Ιράκ το ρόλο αυτό τον έχουν αναλάβει οι ΗΠΑ, οι οποίες ανεξέλεγκτα μπορούν να αποφασίζουν τί είναι καλό και τί είναι κακό για τη χώρα. Και προφανώς είναι κακό για την ασφάλεια των αμερικανικών συμφερόντων, όπως είπε ο Αμερικανός υφυπουργός Πωλ Γούλφοβιτς, αν γερμανικές, γαλλικές ή ρωσικές εταιρείες κάνουν δουλειές στο Ιράκ. Ο κ.Γούλφοβιτς πάντως δεν ήθελε να πει ποιά αμερικανικά συμφέροντα θίγονται, εάν μια γερμανική κατασκευαστική εταιρεία ανοίγει πηγάδια.»
Για το ίδιο θέμα γράφει η WELT του Βερολίνου:
«Τη χρειαζότανε αυτή την τιμωρία η γερμανική κυβέρνηση. Αν βέβαια τώρα είναι έξυπνη η τακτική των Αμερικανών είναι αμφίβολο. Εαν συμμετείχαν γερμανικές εταιρείες στην ανοικοδόμηση, παρατηρεί σκωπτικά η εφημερίδα, τότε ίσως αποδεχόμαστε ότι στον Κόλπο πολεμούσαν όντως για να υπερασπιστούν την ελευθερία μας.»