Η «θανάσιμη νίκη» της καγκελαρίου Μέρκελ

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου γράφει: «Ο Βουλφ τα κατάφερε μετά δυσκολίας, αλλά ο υποψήφιος Σοσιαλδημοκρατών και Πράσινων Γκάουκ νίκησε. Διότι κέρδισε τη συμπάθεια του κόσμου, που έχασε η Μέρκελ. Κατόρθωσε να κινητοποιήσει την κοινωνία των πολιτών που επί τέσσερις εβδομάδες αγωνίστηκε για την υποψηφιότητά του. Τώρα ο νέος πρόεδρος πρέπει να κατακτήσει αυτή την υποστήριξη των πολιτών και τον ενθουσιασμό τους.»

Η συντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: «Στην εκλογή του προέδρου έπεσαν σκιές, τις οποίες προκάλεσαν μάλιστα ορισμένοι παλιοί και αξιόλογοι πολιτικοί, ακόμη και του συντηρητικού χώρου. Αναρωτιόμαστε όμως γιατί όλα αυτά; Μέχρι τώρα όλοι οι πρόεδροι ήταν στελέχη ή μέλη κομμάτων, αλλά άσκησαν την εξουσία τους αποστασιοποιημένα. Αναρωτιόμαστε λοιπόν τι είναι αυτό που παρότρυνε π.χ. τον Κουρτ Μπίντενκοπφ και ορισμένους άλλους παλιούς πολιτικούς να αμαυρώσουν αυτή την άψογη και δημοκρατική εκλογική διαδικασία.»

Χαμένος η Μέρκελ και το Κόμμα της Αριστεράς

Η Frankfurter Rundschau υπογραμμίζει ότι «το γεγονός πως μέλη του κυβερνητικού συνασπισμού τόλμησαν να ψηφίσουν τον αντίπαλο του Βουλφ και επομένως κατά της επιλογής Μέρκελ, σημαίνει πως είναι σαφέστατα εξοργισμένοι μαζί της.»

Η εναλλακτική Tageszeitung σημειώνει: «Πρόκειται για θανάσιμη νίκη της κ. Μέρκελ. Η καγκελάριος είναι η μόνη χαμένη αυτής της σημαντικής ημέρας.

Βέβαια οι Σοσιαλδημοκράτες θα προσπαθήσουν να πουλήσουν την επιτυχία του Γκάουκ σαν δική τους. Τι έμεινε όμως μετά από αυτή τη συσπείρωση της αντιπολίτευσης υπέρ του Γκάουκ; Τίποτε, εκτός από το γεγονός ότι οι Πράσινοι και οι Σοσιαλδημοκράτες μας έπεισαν πως μπορούν να εξοργίζουν την κ. Μέρκελ.

Δεν πρόκειται όμως για μακροπρόθεσμη πολιτική.

Μεγάλος χαμένος αναδεικνύεται σε αυτή την διαδικασία το κόμμα της Αριστεράς, διότι είχε στα χέρια του τη ευκαιρία μιας συμμαχίας με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Θα μπορούσε να στηρίξει τον Γκάουκ και να δείξει έτσι πως διαθέτει σύνεση και αξιοπιστία. Όμως έχασε μέσα από τα χέρια του αυτή τη μοναδική ευκαιρία και είναι συνυπεύθυνο για την εκλογή του Βουλφ στην προεδρία.»

Ρουμπίνι: υπέρ της ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους

Τέλος ο διάσημος οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι σε σχόλιό του στη γερμανική έκδοση των Financial Times με τίτλο «Αφήστε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει» τάσσεται υπέρ μιας ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του χρέους: «Είναι πια καιρός να παραδεχθούμε ότι η Ελλάδα δεν πλήττεται μόνον από κρίση ρευστότητας, αλλά βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, μπροστά σε κρίση χρεοκοπίας.»

«Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη ως αντιστάθμισμα στο πακέτο στήριξης να προχωρήσει σε εξυγίανση των δημοσιονομικών της που θα αγγίζει το 10% του ΑΕΠ. Αυτό όμως θα παρατείνει την ύφεση στη χώρα και υπολογίζεται πως το ελληνικό χρέος θα αγγίξει το 2016 το 148% του ΑΕΠ. Γεγονός που μπορεί να προκαλέσει και νέα κρίση.»

«Με λίγα λόγια μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους συνιστά καλύτερη λύση για τους περισσότερους ιδιώτες –πιστωτές, για την υπερχρεωμένη χώρα, αλλά και για τους πολυεθνικούς θεσμούς.

Επιπλέον το πικρό χάπι της αναδιάρθρωσης του χρέους μπορεί να χρυσωθεί, π.χ. με την αύξηση των πιστώσεων του ΔΝΤ και της ΕΕ. Θα ήταν καλύτερο για τους πιστωτές να κινηθούν τώρα προληπτικά αντί να διοχετεύσουν ολόκληρο το πακέτο των 110 δισεκατομμυρίων στην Ελλάδα και μετά να χρειαστεί παρ’ όλα αυτά να εμποδίσουν και την αναδιάρθρωση του χρέους.

Τα χρήματα του πακέτου στήριξης θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την προστασία άλλων χωρών – μελών της ΟΝΕ, όπως της Ισπανίας, που τα χρέη της μπορεί όντως να προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Γι’ αυτό η ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους συνιστά για την Ελλάδα και τους πιστωτές της εφικτή και θεμιτή διέξοδο. Η διαδικασία αυτή είναι αναπότρεπτη, εάν η Ευρώπη θέλει να εμποδίσει τη εξάπλωση της κρίσης.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου