Η λιτότητα είναι out...

Οι πολίτες της ευρωζώνης έχουν κουραστεί πια με τα μέτρα λιτότητας. Η συζήτηση για την ενίσχυση της ανάπτυξης που άνοιξε ο νέος Γάλλος πρόεδρος έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Ανάπτυξη, αλλά πώς; Με μεταρρυθμίσεις; Με μέτρα λιτότητας ;Ή με νέα χρέη;

Αύξηση του χρέους παρά την λιτότητα

Από το 2007 οι οικονομικές επιδόσεις της Ελλάδας έχουν συρρικνωθεί κατά το 1/5. Δεν είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι παρά τα μέτρα λιτότητας και το κούρεμα το ποσοστό χρέους υπολογίζεται ότι θα ανέλθει του χρόνου στο 160% του ΑΕΠ. Για πολλούς η χώρα από όπου ξεκίνησε η κρίση αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα ότι η διαχείρισή της με αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια απέτυχε. Κάτι που φαίνεται και στις τελευταίες εκλογές, όπως υποστηρίζει Γκερνό ‘Ερλερ από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. «Η πολιτική λιτότητας έχει αποδοκιμαστεί πολλές φορές ή έχει αποτύχει» λέει ο γερμανός πολιτικός. " Συνέβη στην Ολλανδία, την Ρουμανία, φυσικά στην Ελλάδα και τελευταία στη Γαλλία».
Ιδιαίτερα στη Γαλλία άλλαξε και η χρήση της γλώσσας. Η λιτότητα είναι out, η ανάπτυξη in. Η αλλαγή έγινε αισθητή και στο Βερολίνο σε σημείο που την περασμένη εβδομάδα η γερμανική κυβέρνηση παρουσίασε τα βασικά σημεία σχεδίου για ένα νέο σύμφωνο ανάπτυξης, όπου περιγράφονται τα εργαλεία για περισσότερη ανάπτυξη: η ανταγωνιστικότητα και οι μεταρρυθμίσεις. Με άλλα λόγια: ανάπτυξη χωρίς επί πλέον κόστος, χωρίς επιβάρυνση των προυπολογισμών.

Η αντιπολίτευση βέβαια ακούει τις προτάσεις αυτές και γυρίζει αλλού το κεφάλι. Γιατί περισσότερη ανταγωνιστικότητα σημαίνει μείωση των μισθών και των ημερομισθίων. Και δομικές μεταρρυθμίσεις σημαίνουν περισσότερη χαλάρωση στην αγορά εργασίας, που στις χώρες με κρίση οδηγεί σε περισσότερη ανεργία.

«Πολιτική καταστροφικής λιτότητας»

Οι προτάσεις του Βερολίνου εστιάζονται σε πόρους από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τα διαρθρωτικά ταμεία, που δεν έχουν ακόμη διατεθεί. «Πολλές χώρες μέλη κατάθεσαν αίτηση για να πάρουν αυτά τα χρήματα, τα οποία τους εγκρίθηκαν», αναφέρει ο Αλεξάντερ Αλβάρο, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. «Αλλά τα χρήματα δεν εκταμιεύτηκαν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν 250 δις ευρώ που οι χώρες μέλη δεν έχουν καταφέρει να απορροφήσουν".

Με άλλα λόγια οι χώρες σε κρίση δεν είναι ούτε καν σε θέση να εκταμιεύσουν πόρους που τους έχουν εγκριθεί . Υπάρχει και η άλλη, η χειρότερη εκδοχή: ότι οι χώρες βρίσκονται σε τέτοια άθλια οικονομική κατάσταση που δεν μπορούν ούτε να συγχρηματοδοτήσουν ακόμη και στο ελάχιστο τα έργα.

Για τον Γάλλο πρόεδρο όλα αυτά αργούν πολύ. Ζητά ανάπτυξη γρήγορα για να μπορούν οι χώρες να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Και για την εκπλήρωση του σκοπού όλα τα μέσα μπαίνουν πάνω στο τραπέζι: αύξηση των φόρων για τους πλούσιους, ευρωομόλογα ή απλά νέα χρέη. Τόσο μακριά δεν μπορεί να πάει η αντιπολίτευση στη Γερμανία. Η λέξη «χρέη» έχει αρνητικά χροιά, γι αυτό οι σοσιαλδημοκράτες την αντιπαρέρχονται προτείνοντας φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών για τη χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης. Στήριξη παίρνουν από τον νομπελίστα Πόλ Κρούγκμαν, που χαρακτήρισε την ευρωπαϊκή διαχείριση της κρίσης ως "πολιτική καταστροφικής λιτότητας".

Danhong Zhang/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου