Η πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης Μπους για τα βασανιστήρια.

Το θέμα σήμερα στον γερμανικό τύπο είναι οι κραυγαλέες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράκ. Τα βασανιστήρια, οι ευθύνες των στρατιωτών, αλλά και της στρατιωτικής και της πολιτικής ηγεσίας. Πριν όμως ασχοληθούμε με το θέμα της ημέρας διαβάζουμε ένα ενδιαφέρον σχόλιο της Die Welt για την Κύπρο: "Το οικονομικό θαύμα της Μεσογείου" τιτλοφορεί το σχόλιό της η εφημερίδα και επισημαίνει: "Το ελληνοκυπριακό τμήμα της νήσου, που ανήκει πια στην οικογένεια των 25, θα ενισχύσει την μικρή ομάδα των καθαρών εισφορέων. Οι τρεις τομείς της οικονομίας που έχουν μετατρέψει το νησί σε οικονομικό θαύμα της Μεσογείου είναι ο ανεπτυγμένος σε διεθνή επίπεδα τουρισμός, γύρω στα 3 εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται την Κύπρο ετησίως, η εμπορική ναυτηλία, η Κύπρος διαθέτει τον πέμπτο σε μέγεθος εμπορικό στόλο του κόσμου, και οι υπηρεσίες. Η αγροτική οικονομία που μέχρι την τουρκική εισβολή, το 1974, απασχολούσε το 60% των εργαζομένων αυτή τη στιγμή φθάνει το 5%. Κι αυτό το 5% όμως επιδιώκει να εκσυγχρονίσει την παραγωγή, ώστε να γίνει ανταγωνιστικό στα πλαίσια πια της ΕΕ".

Στο περιοδικό Spiegel, που ασχολείται σήμερα αναλυτικά με το ζήτημα των βασανιστηρίων στο Ιράκ, διαβάζουμε: "Ενα χρόνο μετά την ανατροπή του απάνθρωπου Σαντάμ εικόνες βασανισμένων και κακοποιημένων Ιρακινών αιχμαλώτων προκαλούν φρίκη, αποτροπιασμό και φόβο σε ολόκληρο τον κόσμο. Το νέο αυτό σκάνδαλο ρίχνει φως σε μια κρυφή πτυχή του πολέμου κατά του Ιράκ: Το Πεντάγωνο εκχωρεί όλο και περισσότερα καθήκοντα στον στρατιωτικό τομέα, ακόμη και στην ανακριτική διαδικασία αιχμαλώτων πολέμου, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις." Η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: "Οι στρατιώτες, εναντίον των οποίων ξεκίνησαν πειθαρχικές διαδικασίες, ήταν δήθεν άπειροι στη φύλαξη και στην ανάκριση αιχμαλώτων, ενώ, ισχυρίζονται, ότι δεν είχαν ενημερωθεί σωστά για τη συνθήκη της Γενεύης! Αραγε πρέπει οι στρατιώτες ενός κράτους δικαίου να εκπαιδευτούν ιδιαίτερα για να συμπεριφέρονται με ανθρωπιά στους φυλακισμένους; "

Η Frankfurter Rundschau επιρρίπτει στις αμερικανιές στρατιωτικές δυνάμεις σκοπιμότημα και τις κατηγορεί ότι οι κακοποιήσεις και τα βασανιστήρια δεν ήταν μεμονωμένα, αλλά συστηματικά: "Οσο πληροφορείται κανείς τις λεπτομέρειες, όσο ακούει τις δικαιολογίες και τα δήθεν ελαφρυντικά , τόσο περισσότερο υποπτεύεται ότι πίσω από τις φρικαλεότητες δεν κρύβονται μεμονωμένοι Αμερικανοί ή Βρετανοί στρατιώτες. Διότι πρώτον τα περιστατικά είναι δυστυχώς πάρα πολλά, και δεύτερον ποιός ήταν τελικά ο ρόλος των αξιωματικών και των μυστικών υπηρεσιών σε όλα αυτά; Να επισημάνουμε ότι όχι μόνον οι ίδιοι οι βασανιστές προβάλλουν τέτοιες δικαιολογίες, αλλά φαίνεται ότι και ενδοϋπηρεσιακό ντοκουμένο των αμερκανικών ενόπλων δυνάμεων καταλήγει σ' αυτό το συμπέρασμα. Τελικά ποιός φέρει την πολιτική ευθύνη; Μήπως η υποτίμηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αστικών ελευθεριών εκ μέρους της κυβέρνησης Μπους, οδήγησε τους στρατιωτικούς στο συμπέρασμα πως η αξιοπρέπεια και η ανθρώπινη υπόσταση του εχθρού μετράει ελάχιστα μπροστά στις πληροφορίες που πρέπει να αποσπασθούν για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας;"