Η φιλανδική πόλη Τουρκού: ασχημούλα αλλά πρωτότυπη σε ιδέες

Πρόβες για το «Θέατρο Νέων» του Τουρκού. Είναι πέντε η ώρα το απόγευμα και οι νεαροί ηθοποιοί έχουν συγκεντρωθεί σε ένα πολιτιστικό κέντρο κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. Συζητάνε για τα κοστούμια και το σκηνικό. Η παράστασή τους με μουσική heavy metal είναι μια από τις πρώτες, που παρουσιάζονται στη φιλανδική πόλη ως πολιτιστική πρωτεύουσα το 2011, η οποία μαζί με τον Ταλίν στην Εσθονία πήραν επίσημα τα ηνία από τις 15 Ιανουαρίου.

Η παράσταση τους μιλάει για τη φοβερή πυρκαγιά του 1827 που έπληξε την πόλη και ταιριάζει γάντι στο λογότυπο της πολιτιστικής πρωτεύσας που είναι φλόγα. Το λογότυπο είναι μόνο μια μικρή ένδειξη της ικανότητας αυτοσαρκασμού και ειρωνείας της πόλης. Μιας πόλης που αξίζει τον κόπο να επισκεφθεί κανείς, όπως λέει η Σάαρα Μαλίλα, εκπρόσωπος τύπου της πολιτιστικής πρωτεύουσας.

«Αξίζει πραγματικά τον κόπο να έρθει κανείς εδώ και να δει την πόλη. Υπάρχει μια θαυμάσια διαδρομή δίπλα στο ποτάμι από τον καθεδρικό ναό μέχρι τον πύργο. Μπροστά από την πόλη έχουμε 20.000 νησάκια. Το θαυμάσιο αυτό τοπίο πιστεύω πως θα αρέσει στους επισκέπτες και είναι ένα ωραίο σκηνικό για τις καλοκαιρινές συναυλίες».

Το Τουρκού πόρτα στη Ευρώπη …

Το Τουρκού ήταν πάντα η πόρτα της Φιλανδίας στην Ευρώπη. Στο λιμάνι της πόλης έρχονταν έμποροι από ολόκληρη την Ευρώπη για να αγοράσουν δέρματα και ξυλεία. Αυτοί έφερναν μαζί τους υφάσματα, αλάτι και γνώση.

Σήμερα το Τουρκού θεωρείται μια φοιτητούπολη ολίγον εναλλακτική. Στη δεκαετία του 80 ήταν γνωστή για την πειραματική της μουσική, ενώ σε αυτή την πόλη γεννήθηκε και η underground λογοτεχνία. Εκτός αυτού μια σειρά από χώροι χρησιμοποιήθηκαν για πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως πρώην τράπεζες, σχολεία αλλά και δημόσιες τουαλέτες.

Η πόλη πάντως δεν είναι ιδιαίτερα όμορφη ενώ αν βγει κανείς λίγο παραέξω βλέπει και ένα άλλο πρόσωπο. Αυτό των ναυπηγείων που απειλούνται με κλείσιμο και μιας πόλης που πλήττεται από την οικονομική κρίση. Και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή ο πολιτισμός καταφέρνει να πάρει 18 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό κορβανά. Πολλοί παραπονιούνται αλλά αδίκως πιστεύει η Σάαρα Μαλίλα:

«Υπολογίζουμε πως από κάθε ευρώ που παίρνουμε μπορούμε να αποδώσουμε τέσσερα ευρώ. Έχουμε έναν προϋπολογισμό 50 εκατομμυρίων και στο τέλος πιστεύουμε ότι η οικονομία της περιοχής θα έχει ενισχυθεί κατά 200 εκατομμύρια».

Δυο εκατομμύρια επισκέπτες περιμένουν οι διοργανωτές στις 150 διαφορετικές εκδηλώσεις. Και κάθε μέρα περιμένει τους επισκέπτες μια έκπληξη, όπως για παράδειγμα μια περφόρμανς στο δρόμο ή ποιήματα στις τουαλέτες κάποιου εστιατορίου. Η τέχνη κάνει καλό πιστεύουν οι διοργανωτές και δεν μένουν μόνο στα λόγια:

«Η τέχνη κάνει καλό σωματικά και ψυχικά. Και αυτό θα το αποδείξουν και οι γιατροί μας. Μπορούν με κάθε συνταγή που γράφουν να χορηγούν και ένα εισιτήριο για μια συναυλία» λέει ο Μίκο Λοχικόσκι, υπεύθυνος στο δήμο για τις εξωτερικές υποθέσεις.

Η τέχνη προϋποθέτει φαντασία και ελευθερία και το Τουρκού φαίνεται να διαθέτει και από τα δύο.

Jenni Roth / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου