Η φυλακή ως τόπος ριζοσπαστικοποίησης

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Οι δύο από τους τρεις δράστες στο Παρίσι ριζοσπαστικοποιήθηκαν μέσα στις φυλακές. Παρόμοια είναι η πραγματικότητα και για πολλούς έγκλειστους ισλαμιστές στις γερμανικές φυλακές.

Τον περασμένο Δεκέμβριο καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση στη Φραγκφούρτη ο πρώτος ισλαμιστής που επέστρεψε από τη Συρία, για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος. Υπολογίζεται ότι ο σκληρός πυρήνας των ισλαμιστών στη Γερμανία που ανήκουν στο Ισλαμικό Κράτος ανέρχεται σε περίπου 600 και εκτιμάται ότι πολλοί από αυτούς θα βρεθούν το επόμενο διάστημα στις φυλακές.

Και εδώ ακριβώς τίθεται το ερώτημα πώς μπορεί να αποφευχθεί να γίνει η φυλακή ένας τόπος ριζοσπαστικοποίησης. Το φαινόμενο φυσικά δεν είναι καινούργιο. Έγκλειστοι του κοινού ποινικού δικαίου φτιάχνουν μέσα στις φυλακές τους δικούς τους παράλληλους κόσμους.

Στη Γερμανία οι σαλαφιστές οργανώνουν επιχειρήσεις στήριξης των ισλαμιστών κρατουμένων και καλούν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να τους στηρίξουν ενώ προσπαθούν να προωθήσουν την προπαγάνδα τους.

Το πρόβλημα είναι ότι στις φυλακές συναντώνται τζιχαντιστές, οι οποίοι απευθύνονται σε ευάλωτες ομάδες, όπως είναι συχνά νεαροί κρατούμενοι και τους οποίους μπορούν να επηρεάσουν. Η καλύτερη μέθοδος είναι η πρόληψη, λέει ο πολιτικός επιστήμονας Τόμας Μίκε, ο οποίος έχει ιδρύσει τη μη κυβερνητική οργάνωση «Δίκτυο Πρόληψης Βίας».

Από το τελευταίο σκαλοπάτι στην κορυφή…

Μιλώντας στην DW, αναφέρει ότι οι νέοι αυτοί συχνά αισθάνονται αποτυχημένοι και είναι πολύ εύκολο να ακούσουν επιχειρήματα όπως «σε συνέλαβαν διότι δεν είναι αποδεκτός σε αυτή την κοινωνία, γιατί είσαι μουσουλμάνος και όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου».

Οι νέοι αυτοί συχνά έχουν επαφή με εγκληματικές οργανώσεις και έχουν διαπράξει αδικήματα όπως βιασμοί, κλοπές, ληστείες, παραβίαση του νόμου περί ναρκωτικών.

Το γεγονός ότι η πρόληψη είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης πιστεύει και ο Χουσαμουντίν Μάγερ, μουσουλμάνος πνευματικός, ο οποίος επισκέπτεται εδώ και χρόνια τις φυλακές και χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους ομόθρησκούς του. Τα λόγια του έχουν μια βαρύτητα και προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξηγήσει ότι το «Ισλαμικό Κράτος» δεν έχει σχέση με το Ισλάμ.

Ο Χουσαμουντίν Μάγερ επισημαίνει πάντως τον κίνδυνο που ελλοχεύει. «Οι άνθρωποι αυτοί από το τελευταίο σκαλοπάτι της κοινωνίας μπορεί ξαφνικά να βρεθούν πολύ ψηλά και να γίνουν ήρωες. Μπορεί ξαφνικά να αρχίσουν να τους κυνηγούν 80.000 αστυνομικοί και να τους κινηματογραφούν κάμερες».

Matthias Hein / Μαρία Ρηγούτσου