Θα συνεχίσει ή όχι η ΕΚΤ την αγορά κρατικών ομολόγων;

‘Οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι κινδυνεύει η ανεξαρτησία της ΕΚΤ’, είναι ένας τίτλος που προβάλλεται σήμερα σε πολλές γερμανικές εφημερίδες εν όψει της τακτικής συνεδρίασης της ΕΚΤ και της απόφασης για την πιθανή διεύρυνση της παροχής ρευστότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt έχει δισέλιδο αφιέρωμα στην 'ευρωζώνη της κρίσης', όπως γράφει. Διαβάζουμε εκτιμήσεις αναλυτών για την ΕΚΤ: «Ο Τόμας Μάγερ, οικονομολόγος της Deutsche Bank, υποστηρίζει ότι εάν οι αγορές επικεντρωθούν τώρα στα πραγματικά στοιχεία μιας χώρας, τότε θα περιοριστεί ο κύκλος των προβληματικών χωρών στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Εάν όμως διολισθήσει και η Ισπανία, τότε είναι πιθανόν να πέσει θύμα των χρηματαγορών και η Ιταλία. ‘Σε μια τέτοια περίπτωση ο μηχανισμός στήριξης με τα 750 δισεκατομμύρια είναι ανεπαρκής και εικάζεται ότι θα χρειάζονταν μέχρι και δύο τρισεκατομμύρια.’ Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ο τάφος της ΕΚΤ, διότι θα έπαυε να λειτουργεί ως υπερεθνικό όργανο διαφύλαξης της νομισματικής σταθερότητας. ‘Εάν παρ’ όλα αυτά η ΕΚΤ πέσει στη φωτιά’, υπογραμμίζει ο Τόμας Μάγερ, τότε ‘τα πάντα είναι ανοιχτά’.

Ο Γιοργκ Κρέμερ εκτιμά ότι σε περίπτωση που πέσουν θύματα των αγορών και η Ισπανία και η Ιταλία η διεύρυνση της αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ είναι ρεαλιστική προοπτική, το τίμημα είναι απλώς υψηλό: η ευρωζώνη θα πάψει να είναι ένωση νομισματικής σταθερότητας και θα γίνει ένωση μεταφοράς κεφαλαίων.»

Μονόδρομος η αναδιάρθρωση του χρέους;

«Σταματήστε τον φαύλο κύκλο», είναι ο τίτλος ανάλυσης στην ίδια εφημερίδα, Handelsblatt, με θέμα το αδιέξοδο του δημοσίου χρέους στην ευρωζώνη: «Η κρίση χρεών επιδεινώνεται στην ευρωζώνη. Γι’ αυτό δεν βοηθούν οι δεήσεις και τα ευχολόγια. Στο τέλος οι πιστωτές θα αναγκαστούν να διαγράψουν μέρος των δανείων τους προς την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και ίσως και την Ισπανία. Πολλοί επενδυτές, μικρής και μεγάλης εμβέλειας, αποτραβιούνται σιγά-σιγά από την αγορά κρατικών ομολόγων των προβληματικών χωρών της ευρωζώνης.

Εάν δε τα επιτόκια για τις χώρες αυτές κινούνται ανοδικά επί μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε το δημόσιο χρέος θα αυξάνεται και οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών θα πρέπει να προχωρήσουν και σε νέες περικοπές. Νέες περικοπές σημαίνει νέα αποδυνάμωση της οικονομικής ανάπτυξης, μεγαλύτερη μείωση των φορολογικών εσόδων και δυσκολίες στην εξυπηρέτηση του χρέους. Δεν μπορεί να αντέξει έτσι καμία χώρα. Η παραίτηση των πιστωτών από μέρος των απαιτήσεών τους θα γίνει αργά ή γρήγορα αναπότρεπτη.»

Τέλος σε συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα ο Ισπανός υφυπουργός Ντιέγκο Λόπες Γκαρίντο, αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, δήλωσε: «Η Ελλάδα και η Ιρλανδία βρίσκονται αντικειμενικά σε χειρότερη κατάσταση. Για την Ισπανία δεν υπάρχει λόγος να αποταθεί στον μηχανισμό στήριξης. Θα μειώσουμε το έλλειμμα και θα βγούμε από την κρίση. Θα αποπληρώσουμε το δημόσιο χρέος μόνοι μας.»

Στο ζήτημα της συμμετοχής ιδιωτικών κεφαλαίων στον μηχανισμό στήριξης και την απορριπτική στάση της Ισπανίας ο Ισπανός υφυπουργός είπε: «Ο χρόνος και ο τόνος, στον οποίο ειπώθηκαν οι προτάσεις ήταν ακατάλληλοι. Επί της ουσίας είναι όμως σωστό να συζητηθεί και αυτό το ενδεχόμενο.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου