«Θα χρειαστεί ακόμα σκληρή δουλειά τα επόμενα χρόνια»

Συνέντευξη του γνωστού οικονομολόγου του Harvard και πρώην συμβούλου του αμερικανού προέδρου Ομπάμα Lawrence Summers δημοσιεύεται στο τεύχος του περιοδικού Der Spiegel : Θέμα η κρίση στην Ευρωζώνη και τις Η.Π.Α.

Ο αρθρογράφος ρωτά τον αμερικανό οικονομολόγο αν τα νέα μέτρα που αποφασίστηκαν μετά την γαλλογερμανική πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους είναι εμβαλωματικά ή αν χτυπούν το πρόβλημα στις ρίζες του «Ήταν ένα σημαντικό βήμα αυτό που έγινε και μερικά από τα θεμελιώδη προβλήματα έρχονται έτσι στο προσκήνιο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι λύνονται κιόλας. Θα χρειαστεί ακόμα σκληρή δουλειά τα επόμενα χρόνια και θα πρέπει σαφέστατα να βελτιωθούν ακόμα ορισμένα πράγματα. Θα πρέπει να υπάρξει εγγύηση μεγαλύτερης ρευστότητας. Χρειάζονται μηχανισμοί για τη διασφάλιση της δημοσιονομικής ευθύνης. Λείπουν οι σαφείς τρόποι για το πώς γενικά πρέπει να αντιδρά κανείς σε κρίσεις» ανέφερε. Στις αιτιάσεις πολλών πολιτικών η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ήπια ο Lawrence Summers δεν συμφωνεί, «Κατ’ αρχάς», λέει, «πρέπει να υπάρξουν μέτρα για σταθερή ανάπτυξη, αλλά και αποφασιστικότητα για τη δημοσιονομική προσαρμογή. Και οι οφειλέτες θα πρέπει επιτέλους να αρχίσουν να βλέπουν ρεαλιστικά την κατάσταση».

Ο Αμερικανός οικονομολόγος υποστηρίζει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις και στην Ευρώπη οι πολιτικοί ξεκίνησαν με την υπόθεση ότι οι νόμοι της οικονομίας είναι ευέλικτοι και μπορούν να προσαρμοστούν σε κάθε πολιτική κατάσταση. Αυτό όμως οδήγησε στη μη ξεκάθαρη θεώρηση των πραγματικών οικονομικών δεδομένων.

«Στα δημοκρατικά κράτη δεν μπορεί κανείς να πετύχει τίποτα χωρίς πολιτική στήριξη» επισημαίνει .«Αλλά ταυτόχρονα είναι καθήκον της κυβέρνησης να ‘επικοινωνήσει’ ξεκάθαρα τα οικονομικά δεδομένα. Από μια καλή πολιτική ηγεσία περιμένει κανείς να μη δέχεται απλώς τη θέση των πολιτών της, αλλά και να βοηθά στην προσαρμογή αυτής της θέσης του κόσμου στις αναγκαιότητες.

Τους καιροσκόπους ο Lawrence Summers δεν τους υπερασπίζεται, αλλά δεν θεωρεί ότι η λογική τιμωρίας τους μπορεί να γίνει οδηγός πολιτικών αποφάσεων. «Σε κάθε χρηματοπιστωτική κρίση» λέει, «δημιουργείται μια σύγκρουση μεταξύ δίκαιων αντιποίνων και της ανάγκης να δοθεί ασφάλεια στις αγορές. Φυσιολογικά, αποδεικνύεται γρήγορα ότι η επιθυμία για τιμωρία δεν αποτελεί καλή βάση για πολιτικές αποφάσεις».

Ο Αμερικανός οικονομολόγος υποστηρίζει ότι η Γερμανία έχει επωφεληθεί από την Ευρώπη και το κοινό νόμισμα, «Φυσικά και έχει επωφεληθεί πολύ η Γερμανία από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και δημιούργησε μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα. Αλλά αν και τα υπόλοιπα κράτη κάνουν το ίδιο, προκειμένου να ξεπληρώσουν τα χρέη τους, θα πρέπει η Γερμανία να μειώσει το πλεόνασμά της ή ακόμα και να οδηγηθεί σε ελλείμματα».