Ιδιωτικοποιήσεις και μνημόνιο
21 Απριλίου 2011
Με τίτλους όπως «Ο φόβος των Ελλήνων για ενδεχόμενο ‘κούρεμα’», «Η επόμενη προειδοποίηση», ο γερμανικός τύπος αναφέρεται και σήμερα στην ευρωκρίση και κυρίως στο ελληνικό δημόσιο χρέος.
Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt με τίτλο «Ζοφερές οι προοπτικές» (ρεπορτάζ Γκερντ Χέλερ) για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Το άρθρο αναφέρεται διεξοδικά στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για τις ιδιωτικοποιήσεις στο δημόσιο τομέα και κυρίως στον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ και στην αντίσταση συνδικάτων: «Η πώληση και άλλων μετοχών της ΔΕΗ σε ιδιώτες συνιστά για τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου το πιο εκρηκτικό πολιτικό υλικό. Διότι η δημόσια αυτή επιχείρηση de facto δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση ή από τη διοίκησή της, αλλά από το πιο μαχητικό συνδικάτο, τη ΓΕΝΟΠ, που χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την ίδια την επιχείρηση. Επομένως δεν πρέπει να απορούμε γιατί ο επικεφαλής του συνδικάτου Νίκος Φωτόπουλος δεν θέλει την πλήρη ιδιωτικοποίησή της.»
«Εάν ο Παπανδρέου στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ έχει αντιμέτωπο στα σχέδιά του το συνδικάτο, στην πώληση του ΟΤΕ σε ξένο όμιλο είναι αντιμέτωπος και με μέλη του κυβερνητικού στρατοπέδου. Το σχέδιο να πουληθούν άλλα 10% της επιχείρησης στον στρατηγικό επενδυτή Deutsche Telekom είναι αμφιλεγόμενο και στους κόλπους της κυβέρνησης. Δεν πρέπει όμως να απορεί ο πρωθυπουργός διότι ως αντιπολίτευση αγωνίστηκε και ο ίδιος κατά της αγοράς του ΟΤΕ από την Deutsche Telekom.»
«Ο Παπανδρέου δεν έχει όμως εναλλακτική λύση στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, διότι το υποσχέθηκε στην ΕΕ. Η σύνοδος κορυφής του Μαρτίου συμφώνησε στην επιμήκυνση της αποπληρωμής των χρεών και σε χαμηλότερα επιτόκια μόνον με αυτή την προϋπόθεση: ότι δηλαδή η Αθήνα θα ιδιωτικοποιήσει δημόσιες επιχειρήσεις και περιουσία αξίας 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την απόσβεση μέρους των χρεών.»
«Ο χρόνος πιέζει. Ήδη τον Μάιο θα επισκεφθούν την Ελλάδα πάλι οι επιθεωρητές της τρόικας για να εξετάσουν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Αναμένουν αναλυτική παρουσίαση του σχεδίου της κυβέρνησης πως θα δρομολογήσει την μείωση του δημόσιου χρέους και τις ιδιωτικοποιήσεις μέχρι το 2015.»
«12 μήνες μετά την ευρωβοήθεια ο κίνδυνος δεν αποσοβήθηκε. Τα ‘καπέλα’ επικινδυνότητας για τα ελληνικά ομόλογα είναι υψηλότερα από ποτέ και το φάντασμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους πλανιέται στις αγορές. Η αναδιάρθρωση ενδέχεται μάλιστα να καταστεί αναπόφευκτη ήδη φέτος, εάν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης αμφισβητήσουν την ικανότητα της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της ή εάν ΕΕ και ΔΝΤ σταματήσουν τις πιστώσεις τους προς την χώρα, επειδή δεν εφαρμόζει τους όρους του μνημονίου.»
Ναι ή όχι στην στρατιωτική επέμβαση της Δύσης;
Οι εξελίξεις στη Λιβύη απασχολούν τα πρωτοσέλιδα των μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων. Η γαλλική Le Figaro γράφει: «Η Γαλλία, η Βρετανία και η Ιταλία στέλνουν στρατιωτικούς συμβούλους στη Λιβύη για να οργανωθεί καλύτερα ο αυτοσχέδιος αγώνας των εξεγερμένων, διότι είναι προφανές πως οι Λίβυοι αντάρτες δεν διαθέτουν μεγάλη πειθαρχία, ούτε είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι. Αυτή η κίνηση δεν συνιστά όμως παραβίαση του ψηφίσματος των ΗΕ. Αντίθετα έτσι αποτρέπεται η αποστολή χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων.»
Η βρετανική The Independent υπογραμμίζει: «Η επέμβαση των δυτικών χωρών στη Λιβύη ενδέχεται να μην αντιμετωπιστεί ως ενίσχυση της προσπάθειας αυτοδιάθεσης ενός αραβικού λαού, αλλά σαν στήριξη ενός πραξικοπήματος. Διότι και στη Συρία και στο Μπαχρέιν διαδηλώνουν κατά των δικτατορικών καθεστώτων, αλλά οι δυτικές κυβερνήσεις δεν ασκούν σοβαρές πιέσεις.»
Τέλος η γερμανική Süddeutsche Zeitung υποστηρίζει: «Θα ήταν πιο έντιμο, αλλά ταυτόχρονα και πιο σκληρό, να συνεχιστεί η βοήθεια, όπου είναι δυνατόν. Δηλαδή να συνεχιστεί η ανθρωπιστική και η διπλωματική βοήθεια με παράλληλες πολιτικές πιέσεις στα πλαίσια του υπάρχοντος ψηφίσματος.
Σε αυτή την περίπτωση η πολιτική ζημία της Δύσης στη Λιβύη και την Εγγύς Ανατολή θα είναι ασφαλώς σημαντική, αλλά όχι τόσο μεγάλη, όσο θα είναι, εάν το ΝΑΤΟ επέμβει στρατιωτικά σε αραβικό έδαφος ή εάν διεξαχθεί στρατιωτική επέμβαση της Δύσης χωρίς το απαιτούμενο ψήφισμα.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου