Ισλαμο-πόπ

Είναι θρησκευόμενοι, δεν έχουν σεξουαλικές εμπειρίες πριν το γάμο, δεν πίνουν αλκοόλ, αλλά γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους φανατικούς ιεροκήρυκες του ισλάμ που απαγορεύουν τη δυτική μουσική και τις συναναστροφές με δυτικούς φίλους. Πηγαίνουν σε πάρτι, αλλά δεν παραλείπουν την προσευχή, πέντε φορές την ημέρα. Είναι η τάση του «ισλαμο-ποπ» που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στους νεαρούς μουσουλμάνους στη Γερμανία.

Δύο χρόνια αφιέρωσε η Γιούλια Γκέρλαχ σε ρεπορτάζ για την ταυτότητα των σημερινών νεαρών μουσουλμάνων στη Γερμανία. Η διαπίστωσή της είναι ότι υπάρχουν οι φανατικοί «τζιχαντιστές», αλλά η συντριπτική πλειονότητα των νέων έχουν φιλοδυτικό προσανατολισμό, είναι ενσωματωμένοι στην κοινωνία που ζουν. «Η τοποθέτησή τους είναι άκρως συντηρητική», λέει η κ. Γκέρλαχ. «Η οικογένεια παίζει μεγάλο ρόλο, λένε ‘όχι’ στο σεξ πριν από το γάμο, είναι υπέρ του διαχωρισμού των φύλων και της μαντίλας. Ταυτόχρονα όμως ακούνε και ποπ μουσική πηγαίνουν σε μεγάλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Υπάρχουν μάλιστα εκείνοι που κάνουν λόγο για το αξεσουάρ – ισλάμ, με άλλα λόγια παίρνει κανείς τα αξεσουάρ του δυτικού κόσμου τα οικειοποιείται, τα εξισλαμίζει για να εκφράσει έτσι έναν νέο τρόπο ζωής».

Η εικόνα που δίνουν οι στατιστικές για τους μουσουλμάνους νέους στη Γερμανία είναι μελανή. Η πλειονότητά τους έχει ελλιπή εκπαίδευση, είναι σε μειονεκτική θέση έναντι των άλλων νέων, έχουν περιορισμένες δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης. Τα μίντια τείνει να εμπεδωθεί η γενίκευση μουσουλμάνος ίσον ισλαμιστής εξτρεμιστής. «Πάρτε τον αριθμό των μουσουλμάνων στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου – ποσοστιαία είναι πολύ λίγοι, αλλά υπάρχουν – είναι εκείνοι που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία», διαπιστώνει η κ. Γκέρλαχ. «Είναι και η δεξαμενή όπου οι εξτρεμιστικές οργανώσεις στρατολογούν τα μέλη τους. Είναι οι νέοι που αποτελούν την πρωτοπορία, προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, στη ριζοσπαστικοποίηση, αλλά και προς τη συμφιλίωση».

Ο δρόμος που θα επιλέξουν τελικά, λέει η Γιούλια Γκέρλαχ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη γερμανική κοινωνία και το βαθμό αποδοχής που τη χαρακτηρίζει. Υπάρχουν οι οργανώσεις τη δράση των οποίων παρακολουθούν οι αρχές όπως η Mili Görüs, ή η οργάνωση «Μουσουλμάνοι Νέοι Γερμανίας» που βρίσκεται κοντά στις μουσουλμανικές αδελφότητες. Απαιτείται όμως ένας λεπτός διαχωρισμός, λέει η Γιούλια Γκέρλαχ, δεν είναι όλοι οι νέοι που είναι οργανωμένοι σ΄ αυτές δυνητικοί τρομοκράτες. «Εκείνο τελικά που μας λείπει στη Γερμανία, είναι λίγη χαλαρότητα. Να μη στιγματίζουμε κάθε κορίτσι με μαντίλα αμέσως ως στενόμυαλη και φονταμενταλίστρια. Αν θέσουμε το ερώτημα, πού πιστεύεις; θα διαπιστώσουμε ότι συχνά πρόκειται για ανθρώπους ανοιχτούς που θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία», καταλήγει η κ. Γκέρλαχ.

Eπιμέλεια: Γιώργος Παππάς