Ιταλία: σε υψηλά επίπεδα η ανεργία των νέων

Τι ανησυχεί σήμερα περισσότερο από κάθε άλλο τους νέους της Ευρώπης; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απλή: αρκεί να ρίξει κανείς μία ματιά στη Γαλλία όπου οι νέες και οι νέοι κατεβαίνουν εδώ και 3 εβδομάδες στους δρόμους για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στον νόμο για την Πρώτη Απασχόληση. Στις περισσότερες χώρες – μέλη της ΕΕ η ανεργία των νέων αγγίζει αρνητικά ρεκόρ.

Ιδιαίτερα δραματική είναι η κατάσταση στην Ιταλία και αυτό όχι μόνον εξαιτίας του υψηλού δείκτη ανεργίας των νέων. Ο πρώτος μισθός των νέων είναι εδώ ο χαμηλότερος εντός της ΕΕ. Στις ηλικίες μεταξύ 25 και 32 ο μέσος μηνιαίος μισθός των Ιταλών δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, πολλοί αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα με λιγότερα από 800 ευρώ το μήνα, και αυτό σε μία χώρα που δεν θεωρείται από τις φθηνότερες. Το ζήτημα έχει σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις.

Μία κλασική περίπτωση είναι ο 32χρονος Πάολο. Το πρωί εργάζεται ως ξεναγός σε ένα μουσείο, το βράδυ ως τηλεφωνητής. Στον ελεύθερό του χρόνο προσπαθεί να τελειώσει τις σπουδές. Κάνοντας δύο δουλείες βγάζει τα βασικά του έξοδα: «Στο κέντρο εξυπηρέτησης πελατών όπου εργάζομαι τα βράδια καταφέραμε μετά από 2 χρόνια αγώνα να πετύχουμε μία μικρή αύξηση και να φτάσει το ωρομίσθιο στα 7,5 ευρώ. Η επιχείρηση αύξησε αμέσως και τις τιμές στις υπηρεσίες που προσφέρει με αποτέλεσμα να χάσει πελάτες. Εντέλει δουλεύουμε τώρα λιγότερο και φυσικά βγάζουμε και λιγότερα».

Δουλεύοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ το εισόδημα του Πάολο κυμαίνεται μηνιαίως στα 800 ευρώ. Το πρόβλημα του Πάολο αντιμετωπίζουν σήμερα πολλοί νέοι στην Ιταλία. Ο Στέφανο Λαντίνι, από το μεγαλύτερο εργατικό συνδικάτο της χώρας, μας είπε: «Οι μισθοί των νέων είναι εξαιρετικά χαμηλοί. Αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων και στο γεγονός ότι οι μαθητευόμενοι παίρνουν πάρα πολύ λίγα. Οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται έχουν στη διάθεσή τους 6 χρόνια για να προσαρμόσουν τους μισθούς αυτούς στα επίπεδα των εθνικών συλλογικών συμβάσεων. Ακόμη και οι απόφοιτοι ανωτάτων σχολών αμείβονται συνήθως με λιγότερο από 1000 ευρώ το μήνα. Μετά από 5 χρόνια και εάν έχουν τύχη μπορεί να φτάσουν τα 1.300 ευρώ».

Αποτέλεσμα πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι νεαροί Ιταλοί, να μένουν ακόμη και σε μεγαλύτερες ηλικίες με τους γονείς τους. Ο μισθός τους δεν επαρκεί για να νοικιάσουν μόνοι τους και να καλύψουν τα βασικά έξοδα. Η Κάρλα Φαστσίνι, κοινωνιολόγος στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου: «Τους περισσότερους νεαρούς Ιταλούς τους ταΐζουν οι γονείς τους. Έχουμε το υψηλότερο ποσοστό νέων στην Ευρώπη που ζουν με τους γονείς. Δεν μιλάμε μόνον για φοιτητές, αλλά και για άτομα άνω των 30 που εργάζονται. Το φαινόμενο αυτό το συναντούμε ακόμη και σε περιοχές όπου η ανεργία κυμαίνεται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι ο μισθός τους δεν φτάνει για να σταθούν στα πόδια τους».

Ο Πάολο ζει μόνος του εδώ και 3 περίπου μήνες. Για ένα διαμέρισμα 20 τετραγωνικών πληρώνει 350 ευρώ το μήνα. Με τα υπόλοιπα 450 πρέπει να καλύψει τα υπόλοιπα έξοδα. Ο ίδιος δεν τολμά καν να κάνει σκέψεις για οικογένεια και παιδιά: «Δυστυχώς αγωνίζομαι κάθε μέρα και δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω σχέδια για το μέλλον. Δεν μπορώ να πάω σε μία τράπεζα και να ζητήσω δάνειο γιατί δεν έχω μία σταθερή δουλειά. Πώς να κάνω σε αυτή την κατάσταση οικογένεια όταν δεν μπορώ καν να συντηρήσω τον εαυτό μου;»