Κίνδυνος διάλυσης της αιγυπτιακής κοινωνίας

H Welt του Βερολίνου δεν φαίνεται να αιφνιδιάστηκε από την τροπή που πήρε η κατάσταση στην Αίγυπτο. Η εφημερίδα γράφει: «Τα πράγματα έγιναν όπως έγιναν. Δυστυχώς. Στην Αίγυπτο τα αντίπαλα στρατόπεδα –οι στρατιωτικοί και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι– μάχονται ο ένας τον άλλο. Οι Ισλαμιστές δεν βλέπουν καμία βάση συνομιλιών, μετά την ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου Μοχάμεντ Μούρσι. Αυτό δεν είναι έξυπνο. Υπό την ηγεσία των στρατιωτικών, υπό τις παρούσες συνθήκες, ο αγώνας μπορεί μόνο με ήττα να τελειώσει. Θα ήταν πολύ πιο σοφό να αναζητήσουν το διάλογο».

Η Frankfurter Rundschau κάνει μια αναδρομή και μια σύγκριση με παλαιότερες εποχές, σχετικά με τις επιθέσεις και τις καταστροφές που σημειώνονται: «Τα κρατικά ΜΜΕ δείχνουν τους Ισλαμιστές, αλλά λείπουν οι αποδείξεις. Οι επιθέσεις θυμίζουν την εποχή Μουμπάρακ. Και τότε υπήρχαν πληρωμένες ομάδες από το υπουργείο Εσωτερικών οι οποίες στρέφονταν εναντίον αστυνομικών τμημάτων. Και τότε υπήρχαν πληρωμένοι πράκτορες πίσω από κάποιες επιθέσεις σε εκκλησίες. Το καθεστώς προσπαθούσε να τρομοκρατήσει και να παρουσιάσει τον εαυτό του σαν ανάχωμα στο χάος. Ακόμα και σήμερα οι κρατούντες θέλουν να στιγματίσουν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και άλλους για να νομιμοποιήσουν τη βία τους. Μια ειρηνική, δημοκρατική νέα αρχή είναι όμως διαφορετική».

Αμφισβητείται ο ρόλος των παραδοσιακών θεσμών

Η Kölner Stadt Anzeiger διαβλέπει την ευθύνη στους Ισλαμιστές: «Την κλιμάκωση επιδίωξαν συνειδητά οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, γιατί και αυτοί ελπίζουν στη συμπάθεια του κόσμου στη χώρα τους. Δεν είναι καθόλου όμως καλύτεροι από τους στρατιώτες, οι οποίοι, και αυτοί, μόνο μια γλώσσα γνωρίζουν: αυτή της βίας».

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επικεντρώνεται στον κίνδυνο διάλυσης της αιγυπτιακής κοινωνίας. «Οι Αιγύπτιοι, παρά τις ιδεολογικές διαφορές τους, ήταν πάντα πολύ υπερήφανοι να ανήκουν στον ίδιο λαό. Οι εντάσεις όμως του πρόσφατου παρελθόντος έσπειραν διχόνοια στην κοινωνία. Οι τρεις πιο σημαντικοί θεσμοί, οι οποίοι στο παρελθόν τάχθηκαν υπέρ της συνοχής της χώρας και κρατήθηκαν εκτός πολιτικής, τώρα τάσσονται υπέρ του πραξικοπήματος: ο στρατός, το ισλαμικό πανεπιστήμιο Αλ Αζχάρ και η Εκκλησία των Κοπτών. Ήταν τα στηρίγματα της κοινωνίας, κανείς δεν αμφισβητούσε το ρόλο τους. Οι οπαδοί του Μούρσι αμφισβητούν τώρα το ρόλο τους και βλέπουν τους θεσμούς αυτούς σαν πολιτικούς εχθρούς».

Τέλος, η Handelsblatt σημειώνει πως πρόκειται και για μια ήττα της διεθνούς διπλωματίας: «Τις τελευταίες ημέρες δεν βρέθηκε κανένας κορυφαίος διπλωμάτης στο Κάιρο. Μόνο πριν από μερικές εβδομάδες για μια συνάντηση φωτογράφισης. Το πραγματικό ενδιαφέρον είναι όμως διαφορετικό».

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη