Καταστροφικές οι διακυμάνσεις στις τιμές των τροφίμων

Για τα χρηματιστήρια τα τρόφιμα είναι ένα εμπορικό αγαθό ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Ένας επενδυτής μπορεί για παράδειγμα να επενδύσει στην άνοδο ή την πτώση της τιμής του καλαμποκιού ή κάποιου άλλου τροφίμου, όπως σε μια «κοινή»μετοχή.

Το γεγονός αυτό οδηγεί ωστόσο σε ισχυρές διακυμάνσεις των τροφίμων στς διεθνείς χρηματαγορές, που οξύνουν το πρόβλημα της πείνας στις αναπτυσσόμενες χώρες και ειδικά στην Αφρική. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια μάλιστα οι τιμές των τροφίμων στις διεθνείς αγορές διπλασιάστηκαν, σημειώνει ο Γιόζεφ Σμιντχούμπερ από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών: «Τα τρόφιμα είναι ακριβά. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό ενδέχεται να αλλάξει μεσοπρόθεσμα».

 

Οι καταναλωτές στη Γερμανία επηρεάζονται ελάχιστα. Τα νοικοκυριά δαπανούν μόλις το 11-17% του εισοδήματός τους για την αγορά τροφίμων την ώρα που το αντίστοιχο ποσοστό σε πολλές χώρες της Αφρικής και της Ασίας κυμαίνει μεταξύ 70 και 90%. Σε αυτές τις χώρες οι διακυμάνσεις στις τιμές έχουν καταστροφικές συνέπειες, επισημαίνει ο ειδικός:

 

«Οι ισχυρές διακυμάνσεις οδηγούν σε υψηλές τιμές. Επιπλέον έχουν καταστροφικές συνέπειες για τους φτωχότερους γιατί μεγαλώνει ο κίνδυνος να καταλήξουν στη φτώχεια και εντέλει να χάσουν την όποια, μικρή περιουσία τους. Με αποτέλεσμα να πέσουν σε μια παγίδα από την οποία δεν μπορούν πλέον να ξεφύγουν».

 

Μέχρι το 2015 ο αριθμός των υποσιτιζόμενων θα πρέπει να μειωθεί κατά 50 %, από το 16% του παγκόσμιου πληθυσμού στο 8%, έτσι ο περίφημος στόχος των Ηνωμένων Εθνών. Σε απόλυτους αριθμούς αυτό σημαίνει μείωση του αριθμού των ανθρώπων που υποσιτίζονται από περίπου 1 δις σήμερα στα 600 εκατομμύρια. «Απέχουμε πολύ από το στόχο και μάλλον έχουμε απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο», λέει ο ειδικός. «Βρισκόμαστε στο 13%. Είμαστε μακριά από το 8%. Μετά τις πρόσφατες εξελίξεις δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα επιτύχουμε τον στόχο».

 

Ο FAO ζητά «δίχτυ ασφαλείας» που να προφυλάσσει από τυχόν διακυμάνσεις και αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων. Επίσης ευκολότερη πρόσβαση σε σπόρους και ζωοτροφές για τους αγρότες και άμεση και έγκαιρη παροχή επισιτιστικής βοήθειας σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Ένα τεράστιο πρόβλημα, που παραμένει, είναι ότι πολλά τρόφιμα καταλήγουν στα σκουπίδια, και αυτό όχι μόνον στις βιομηχανικές χώρες: «Αυτό συμβαίνει και στις φτωχότερες χώρες γιατί δεν υπάρχουν δυνατότητες συντήρησης».