κινητό και καρκίνος

Η μακροχρόνια χρήση κινητού βοηθά στην ανάπτυξη όγκων καρκίνου στον εγκέφαλο. Όσοι χρησιμοποιούν επί μία δεκαετία και πλέον κινητό τηλέφωνο διατρέχουν κατά 39% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν γλυοβλάστωμα, που είναι η συνηθέστερη και πλέον θανατηφόρος μορφή καρκίνου του εγκεφάλου.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει έρευνα Σκανδιναβών και Βρετανών επιστημόνων που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του Ιnternational Journal of Cancer. Πρόκειται για έρευνα επιστημόνων από τη Φινλανδία, τη Σουηδία, τη Δανία, τη Νορβηγία και τη Μεγάλη Βρετανία. Η ομάδα υπό την Αννα Λακόλα από την κρατική επιτροπή της Φινλανδίας για την προστασία από ακτινοβολίες.

Τη διαπίστωση αυτή έκαναν σε άτομα που χρησιμοποιούν κινητό επί δέκα χρόνια και πάνω. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι κατά κανόνα ο καρκίνος εμφανίζεται στην πλευρά του εγκεφάλου στην οποία συνήθως τηλεφωνούν, κρατούν το τηλέφωνο.

Δημοσίευμα της εφημερίδας Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ (Τετάρτη 31.01.07) γράφει ότι είχε προηγηθεί έρευνα σουηδικής επιστημονικής ομάδας υπό τον Λέναρτ Χάρντελ της πανεπιστημιακής κλινικής του Όρεμπρο της Σουηδίας το Σεπτέμβριο του 2006 που διαπίστωνε ότι όποιος χρησιμοποιεί κινητό σημερινής τεχνολογίας για περισσότερες από 2000 ώρες συνολικά διατρέχει σχεδόν τετραπλάσιο κίνδυνο καρκίνου του εγκεφάλου.

Η ειδοποιός διαφορά των δύο αυτών νέων ερευνών είναι ότι δίνουν ένα σχετικά ασφαλές στατιστικό αποτέλεσμα. Η πιθανότητα λάθους και στις δύο περιπτώσεις είναι κάτω του 5%. Και αυτό είναι το όριο για να θεωρούνται ιατρικά ως αξιόπιστα αποτελέσματα.

Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι οι συνέπειες της χρήσης εμφανίζονται σε όλη τους την έκταση μετά από μία δεκαετή χρήση. Οι καρκινικοί όγκοι χρειάζονται αρκετό χρόνο για να αναπτυχθούν. Αυτό έχουν δείξει και οι περιπτώσεις με τον αμίαντο και το τσιγάρο, όπου η επιστήμη χρειάστηκε πολλά χρόνια για να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα.

Ελλείψεις υπάρχουν πάντως και σ΄ αυτές οι έρευνες. Η ομάδα της Άννας Λακόλα, είχε ένα δείγμα από 1521αν ασθενείς, αλλά μόνον οι 143 από αυτούς χρησιμοποιούσαν κινητό πάνω από 10 χρόνια. Υπάρχουν επίσης προβλήματα με τη σύνθεση του δείγματος, καθώς δεν υπάρχουν πολλοί που είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε πειραματικές έρευνες.

Γιώργος Παππάς