Κλοπές έργων τέχνης

«Είναι ένας εφιάλτης», δήλωσε η Έμιλυ Άνσεκ, διευθύντρια του μουσείου Τέχνης του Ρόντερνταμ, από το οποίο εκλάπησαν στις 16 Οκτωβρίου εφτά σημαντικά έργα. Πρόκειται για έργα των Πικάσο, Μονέ, Ματίς, Γκωγκέν, ντε Χάαν και Λούσιαν Φρόιντ. Οι δράστες παραμένουν άγνωστοι.

Ένας εφιάλτης και για τον Ούλριχ Κρέμπελ, διευθυντή του Μουσείου Sprengel στο Ανόβερο. Το 2008 εκλάπησαν από το μουσείο δυο πίνακες του Πικάσο. Το μουσείο είχε δανείσει τα έργα σε ένα μουσείο στην Ελβετία από όπου και τα έκλεψαν. Τότε τους είχαν πει πως θα εντόπιζαν κάποτε τους πίνακες, αλλά δεν έπρεπε να ελπίζουν πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε γρήγορα. Μέχρι που κάποιος ντετέκτιβ, εξειδικευμένος σε έργα τέχνης, εντόπισε ίχνη στη Σερβία. Πράγματι, ο διευθυντής πήγε στη Σερβία και στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του είδε τα κλεμμένα έργα. Μέχρι σήμερα όμως οι δράστες παραμένουν άφαντοι.

Σενάρια που θέλουν εκατομμυριούχους να δίνουν εντολές για να κλαπούν τα έργα τέχνης είναι σύμφωνα με τον Γερμανό διευθυντή του μουσείου στο Ανόβερο, σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Τα κλεμμένα έργα από το Ρόντερνταμ δεν μπορούν να πουληθούν. Έχουν καταχωρηθεί ως κλεμμένα στο Αρχείο Χαμένων Έργων Τέχνης. Πρόκειται για το μεγαλύτερο αρχείο χαμένων έργων τέχνης στον κόσμο. Έτσι τα κλεμμένα έργα δεν μπορούν πλέον να παρουσιαστούν επίσημα σε καμία διεθνή έκθεση ούτε σε κανέναν πλειστηριασμό.

Η ασφάλεια κοστίζει

Παρόλα αυτά οι κλοπές έργων τέχνης δεν σταματούν. Από τις μεγαλύτερες θεωρείται αυτή το 1990 στο μουσείο Garder στη Βοστόνη. Δυο κλέφτες εμφανίστηκαν βράδυ στο μουσείο και δήλωσαν ότι έλαβαν ένα επείγον τηλεφώνημα. Οι άνθρωποι του μουσείου τους άφησαν να περάσουν και αυτοί αφαίρεσαν έργα αξίας 230 εκατομμυρίων ευρώ. Πίνακες του Βερμέερ, Ρέμπραντ και Μανέ παραμένουν μέχρι σήμερα άφαντοι.

Στο Ρότερνταμ ασκείται τώρα έντονη κριτική διότι οι αίθουσες δεν είχαν παρά έναν απλό συναγερμό. Μέχρι να ειδοποιηθεί η αστυνομία, οι κλέφτες μαζί με τα κλοπιμαία είχαν εξαφανιστεί. Ο Ρότζερ Ντίντερεν, διευθυντής του μουσείου Hypo-Kunsthalle, στο Μόναχο, ισχυρίζεται ότι τέτοιες περιπτώσεις σαν αυτή στο Ρόντερνταμ αναδεικνύουν το γεγονός ότι από τη μια πλευρά τα μουσεία πρέπει να είναι ανοιχτά στο κοινό, από την άλλη πλευρά θα πρέπει να προστατεύονται τόσο πολύ που να θυμίζουν καταφύγια. Η ασφάλεια κοστίζει και τα εισιτήρια για τον κόσμο θα γίνονταν ακόμα πιο ακριβά.

Παρόλα αυτά ο Ούλριχ Κρέμπελ, διευθυντής του Μουσείου Sprengel στο Ανόβερο, πιστεύει πως τα έργα, τα αυθεντικά έργα, θα πρέπει να παρουσιάζονται στον κόσμο. Είναι όμορφο να βλέπεις την αυθεντική τέχνη. Και ο περισσότερος κόσμος που επισκέπτεται τα μουσεία την αγαπάει και τη σέβεται. Εγκλήματα γίνονταν και θα γίνονται πάντα. Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να παραιτηθεί κανείς από την απόλαυση της τέχνης.

Laura Döing / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης