Κυβερνητικός συνασπισμός: μικρά βήματα χωρίς στόχους

Ολοκληρώθηκαν στη Γερμανία οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Κεντρικό θέμα όλων των σχολίων οι προγραμματικές διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης υπό την Άνγκελα Μέρκελ.

Frankfurter Rundschau: «Το 2006 θα διαπιστώσουμε, εάν αξίζει τον κόπο και την ταλαιπωρία μας ο μεγάλος συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών. Τότε θα φανεί ξεκάθαρα, εάν μπορεί να επιβιώσει μια τέτοια πολιτική συμμαχία, που επιδιώκει πολλά μικρά βήματα, χωρίς την ταυτόχρονη χάραξη συγκεκριμένων στόχων. Το μόνο που μπορεί να διαπιστωθεί τουλάχιστον τώρα είναι η εμμονή του συνασπισμού στις μεταρρυθμίσεις, στην αύξηση της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας που μελλοντικά θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα στη χώρα μας. Φαίνεται δηλαδή ότι ενώ μειώνεται το ενδιαφέρον της οικονομικοκοινωνικής ελίτ για τη συγκράτηση της συνοχής και της σταθερότητας του κοινωνικού ιστού, οι πολιτικοί δεν αναγνωρίζουν ούτε καν ως καθήκον τους το πρόβλημα της κοινωνικής διάσπασης.»

Die Welt: «Τίποτε δεν πρέπει να ανησυχεί τα δύο μεγάλα λαϊκά κόμματα: οι εσωκομματικές μηχανορραφίες, από τις οποίες κατατρύχονται και τα δύο κόμματα, και η αναποφασιστικότητά τους σε ζητήματα πολιτικών αρχών δεν τους επιτρέπουν παρά αυτό ακριβώς: να συνασπιστούν και να κυβερνήσουν επιτέλους τη Γερμανία. Εάν και πως θα αναδιαμορφωθούν πολιτικά τα ενδοκομματικά μέτωπα και οι αντιπαραθέσεις εντός του κυβερνητικού συνασπισμού δεν καθορίζεται από τον συνασπισμό, αλλά εξαρτάται αποκλειστικά από την κυβέρνηση της κας Μέρκελ. Εάν έχει επιτυχίες, τότε όλα θα πάνε καλά. Εάν όμως αποτύχει, τότε θα την πληρώσει η ηγεσία, γιατί όλοι θα ισχυρισθούν ότι εσύρθησαν σε κάτι που δεν ήξεραν που ακριβώς οδηγεί. Όλη η εξουσία λοιπόν και όλη η κριτική στην κυβέρνηση Μέρκελ.»

Süddeutsche Zeitung: «Ο πρώτος κερδισμένος αυτής της κυβέρνησης είναι η πολιτική κουλτούρα της Γερμανίας. Δεν πρόκειται για ρητορική διαπίστωση, αλλά για την ουσία, διότι διαφαίνεται ότι αντιπαραθέσεις επί της ουσίας αποδίδουν ως επί το πλείστον καλύτερους καρπούς. Για όσους απολαμβάνουν τις πολιτικές εκρήξεις φαίνονται όλα ανιαρά. Για όσους όμως ενδιαφέρονται για φερέγγυα και σταθερή πολιτική οι εξελίξεις θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.»

Tageszeitung: «Την νύφη θα την πληρώσουν κυρίως εκείνοι ακριβώς που φοβούνται για το μέλλον τους, ενώ εκείνοι που δεν ανησυχούν καθόλου, δεν χρειάζεται να ανησυχούν ούτε στο μέλλον. Έκπληξη ωστόσο είναι το γεγονός ότι τα κατάφεραν τελικά να προτείνουν ένα κοινό πρόγραμμα.»

Η αιφνίδια αλλαγή στην ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στο Ισραήλ δημιουργεί πονοκεφάλους στον Σαρόν και νέα δεδομένα στην πολιτική σκηνή της χώρας. Ο γερμανικός τύπος σχολιάζει:

Die Welt: «Ο Αμίρ Πέρετς ενσαρκώνει κάτι παραπάνω από αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος του Ισραήλ, διότι μπορεί ο προκάτοχός του Πέρες, πολιτικός με διεθνές κύρος, να στήριξε τον Σαρόν για να ολοκληρωθεί η αποχώρηση από την Λωρίδα της Γάζας, αλλά ταυτόχρονα χάθηκε το πολιτικό προφίλ του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος μέσα στο δεξιό συνασπισμό του Σαρόν. Έτσι όλοι οι μη προνομιούχοι της ισραηλινής κοινωνίας, οι διανοούμενοι και οι μικρομεσαίοι δεν εκπροσωπούνταν πια από αυτό το κόμμα. Ο Πέρετς επιδιώκει αυτό ακριβώς: να ξανακερδίσει τις χαμένες ψήφους αυτών των κοινωνικών στρωμάτων.»

Süddeutsche Zeitung: «Χρόνια τώρα το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στήριζε τον Σαρόν για να τον εμποδίσει δήθεν να ασκήσει σκληρότερη πολιτική έναντι της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης. Τώρα ο Σαρόν ξαφνικά πρέπει να λειτουργήσει διαφορετικά. Γνωρίζει ότι δεν υπάρχει πια καμία εγγύηση για την νίκη του στις πρόωρες εκλογές, διότι ο Πέρετς δεν προφασίζεται την ειρήνη, αλλά την επιδιώκει.»