Κυπριακό: όποιος κάνει υπομονή, μπορεί να αναγνωριστεί

"Όποιος κάνει υπομονή, μπορεί να αναγνωστιστεί" είναι ο τίτλος άρθρου για το κυπριακό της αριστερής εφημερίδας Neues Deutschland. Ο αρθρογράφος αναφέρει διεξοδικά το ιστορικό της στρατιωτικής επέμβασης, τη διχοτόμηση του νησιού και καταλήγει: "Στο σχέδιο Ανάν είδαν οι Τουρκοκύπριοι την τελική διέξοδο στην οικονομική εξαθλίωση και την πολιτική τους απομόνωση. Όμως στις 24 Απριλίου οι Ελληνοκύπριοι καταψήφισαν το σχέδιο λόγω της προβλεπόμενης παραμονής του τουρκικου στρατού, των ανεπαρκών διακανονισμών για τις περιουσίες και της έλλειψης εγγυήσεων για την ασφάλειά τους. Η ΕΕ αντέδρασε δυσαρεστημένα και αποφάσισε να μην αφήσει τον Βορρά 'μόνο του' τουλάχιστον οικονομικά. Έτσι διερευνά τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν λιμάνια και αεροδρόμια για να σπάσει η διεθνής απομόνωση του Βορρά, ενώ επιδιώκει απευθείας εμπορικές σχέσεις με τους Τουρκοκύπριους. Η Κυπριακή Δημοκρατία θέλει να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, διότι έτσι το βόρειο τμήμα αποκτά ντε φάκτο κρατική υπόσταση. Ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών του Βορρά, γιός του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ντενκτάς, δήλωσε ήδη: 'Κανείς δεν μπορεί να περιμένει πια από τους Τουρκοκύπριους να περιμένουν άλλα 40 χρόνια για μια δεύτερη ευκαιρία. Θα περιμένουμε το πολύ ένα χρόνο'. Έτσι λοιπόν όποιος κάνει υπομονή, μπορεί στο τέλος να...αναγνωριστεί."

Θύελλα αγανάκτησης και διαμαρτυριών ξεσήκωσε στον γερμανικό τύπο η πρόταση του υπουργού Εσωτερικών Ότο Σίλι για δημιουργία ειδικών στρατοπέδων στην Βόρεια Αφρική για τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο. Süddeutsche Zeitung: "Σε κανέναν άλλο τομέα δεν είναι τόσο συνεπείς οι πολιτικοί, όσο στην πολιτική περί ασύλου. Σε κανέναν άλλο τομέα δεν διαπραγματεύονται τόσο συντονισμένα, αποφασισμένα και επίμονα. Σε κανέναν άλλο τομέα ο υπουργός μας Ότο Σίλι δεν ακολουθεί κατά γράμμα την πολιτική των προκατόχων του Χριστιανοδημοκρατών, όσο στην πολιτική περί ασύλου: αγωνίζεται με κάθε μέσο να επιβάλει 'ζώνες ελεύθερες από ασυλλούχους', συρρικνώνει σταδιακά το δικαίωμα για άσυλο και ούτε καν εντυπωσιάζεται από την πραγματική μείωση του αριθμού των αιτούντων άσυλο. Φυσικά το σχέδιο των στρατοπέδων διερχομένων προσφύγων είναι παλιό. Επίσημα το πρότεινε πριν ένα χρόνο ο κ. Τόνι Μπλερ, όμως πριν έξι χρόνια η ΕΕ διαπραγματευόταν με την Τουρκία να δημιουργήσει στην επικράτειά της στρατόπεδα διερχομένων προσφύγων από το Ιράν, το Ιράκ, τη Σρι-Λάνκα, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. Δηλαδή με άλλα λόγια η πολιτική ασύλου της ΕΕ στηρίζεται στη λαϊκή παροιμια 'μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται'! Επιπλέον η ΕΕ πιστεύει ότι το τείχος των απαγορευτικών παραγράφων και των στρατοπέδων θα της επιτρέψει να αφήσει έξω από την επικράτειά της την εξαθλίωση και να περιφρουρίσει την ευημερία της."

Frankfurter Rundschau "Δεν πρόκειται ούτε για καινούργια, μα ούτε και για δημοφιλή πρόταση. Όμως δεν πρόκειται να λειτουργήσει, τουλάχιστον όχι με ανθρωπιστική ετικέτα όπως την πλασάρει ο Ότο Σίλι. Τα στρατόπεδα αυτά, κατά τον Τόνι Μπλερ 'ζώνες προστασίας', δεν θα γίνουν ποτέ καταφύγια για κατατρεγμένους, που δήθεν θα περιμένουν ελέω ΕΕ την διάσωσή τους. Θα είναι επαίσχυντα στρατόπεδα με συρματοπλέγματα, που θα δυσκολεύουν την πρόσβασή τους στην ΕΕ. Θα είναι κέντρα φυλάκισης προσφύγων ώστε να μην διαφύγουν και εισέλθουν εκεί όπου όλοι θέλουν να κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στην κατάστασή τους."

Τέλος το σχόλιο της Tageszeitung: "Δεν είναι καθόλου καλή ιδέα. Αμφισβητούμε σοβαρά την λειτουργικότητα τέτοιων στρατοπέδων. Αμφισβητούμε ότι η ΕΕ θα φροντίσει πραγματικά για εύρρυθμα στρατόπεδα διερχομένων προσφύγων με ιατρική παρακολούθηση, ψυχολογική υποστήριξη, κατάλληλους δικηγόρους για τη νομική τους υποστήριξη και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Όλα αυτά είναι περιττά: όποιος πρόσφυγας θέλει να βρει την τύχη του στην ΕΕ, θα διακινδυνεύσει και πάλι τη ζωή του και θα περάσει στην παρανομία."