«Μαύρα σύννεφα πάνω από το Αιγαίο»

«Η Τουρκία προκαλεί την Ελλάδα – Μαύρα σύννεφα πάνω από το Αιγαίο», είναι ο τίτλος άρθρου του Γκερντ Χέλερ στη γερμανική Frankfurter Rundschau που αναφέρεται στις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη:

«Ανοιχτό παραμένει το ζήτημα, εάν οι εναέριες παραβιάσεις, κατά μέσον όρο πέντε ημερησίως, πρέπει να καταγραφούν στις δραστηριότητες της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας ή εάν πίσω από αυτές κρύβεται η κυβέρνηση Ερντογάν. Ορισμένοι πολιτικοί παρατηρητές στην Αθήνα εκτιμούν ότι η Τουρκία επιδιώκει με τις παραβιάσεις αυτές να υπογραμμίσει τις αξιώσεις της στην επικράτεια του Αιγαίου.»

«Επιπλέον, τις διμερείς σχέσεις των δύο χωρών επιβαρύνει και ένα νέο πρόβλημα: το συνεχώς αυξανόμενο κύμα λαθρομεταναστών. Πολυάριθμοι οικονομικοί μετανάστες έρχονται κάθε νύχτα στην Ελλάδα από την Τουρκία. Πέρσι οι Έλληνες συνέλαβαν 88.000 λαθρομετανάστες, οι περισσότεροι εκ των οποίων έφθασαν στη χώρα από την Τουρκία.

Η Ελλάδα κατηγορεί την κυβέρνηση της Άγκυρας ότι δεν καταβάλει συστηματικές προσπάθειες για την εξάρθρωση των δουλεμπόρων που κάνουν μπίζνες εκατομμυρίων με τους λαθρομετανάστες. Τώρα η ΕΕ αυξάνει τις πιέσεις της προς την Τουρκία και απαιτεί να διασφαλίζει καλύτερα τα σύνορά της.»

«Κλονίζεται η συναίνεση για τη γερμανική, στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν»

Μετά τον πρόσφατο θάνατο τριών Γερμανών στρατιωτών σε ενέδρα στο Αφγανιστάν έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση για την παρουσία γερμανικών δυνάμεων στην πολύπαθη χώρα και κυρίως η συζήτηση για την επιμονή της κυβέρνησης να μην χρησιμοποιεί τη λέξη "πόλεμο" για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις όπου σκοτώνονται Γερμανοί στρατιώτες.

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει:

«Σε ορισμένους κύκλους της πολιτικής ελίτ υπάρχει η άποψη ότι η κυβέρνηση και οι εταίροι του κυβερνητικού συνασπισμού πρέπει να ομολογήσουν με πλήρη σαφήνεια τι σημαίνει η συμμετοχή των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν. Οι θιασώτες αυτής της άποψης υποστηρίζουν ότι οι Γερμανοί πολίτες θα δείξουν κατόπιν κατανόηση για το ρόλο της εμπλοκής των δυνάμεων της χώρας τους και θα συμπαρασταθούν περισσότερο στους στρατιώτες.

Συγγνώμη, αλλά οφείλουμε να πούμε ότι πρόκειται για αγυρτεία: διότι όποιος ήθελε πλήρη σαφήνεια για το ρόλο των γερμανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, μπορούσε εδώ και χρόνια να αντιπαραθέσει επιχειρήματα.

Το ζήτημα λοιπόν είναι αλλού: η συναίνεση για αυτή τη σημαντική πλευρά της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας κλονίζεται, διότι αμφισβητούνται σοβαρά οι όποιες στρατιωτικές παρεμβάσεις ως πεπατημένη στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας. Και αυτό όχι διότι ο κόσμος είναι ελάχιστα πληροφορημένος για την ρεαλπολιτίκ και τις στρατιωτικές παρεμβάσεις, αλλά κυρίως επειδή τις πρώτες δεκαετίες αυτού του αιώνα εφαρμόστηκε κατά κόρον η ρεαλπολιτίκ και ήταν πολλοί οι νεκροί σε πολέμους.»

«Άρχισαν στο Ιράν οι αιματοβαμμένες ημέρες με απρόσωπα, ανώνυμα θύματα»

«Ποιος μπορεί τελικά να σταματήσει αυτό το καθεστώς;» αναρωτιέται στο σχόλιό της για την κατάσταση στο Ιράν η γερμανική Tageszeitung:

«Οι οργανωμένες και ένοπλες δυνάμεις δίπλα στον Χαμενεΐ μπορούν και ασκούν χωρίς ενδοιασμούς τρομοκρατία για να εκμηδενίσουν την αντιπολίτευση. Πρέπει τώρα να ξέρουμε στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό ότι άρχισαν οι αιματοβαμμένες ημέρες, με απρόσωπα, ανώνυμα θύματα.

Και αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.»

«Σύμφωνα με τη γνώμη πολλών Ιρανών όποια κατάληξη και να έχουν αυτές οι αναταραχές στην Τεχεράνη το καθεστώς στο Ιράν δεν θα είναι πια το ίδιο», υπογραμμίζει τέλος η ιταλική εφημερίδα La Repubblica:

«Εάν είναι όντως έτσι, τότε το συμφέρον της Δύσης είναι να στηρίξει πάραυτα τις αλλαγές. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ‘εποικοδομητική τακτική’, όπως λένε στις συναντήσεις των 8, δηλαδή συνομιλούμε για μπνίζνες, αλλά δεν δίνουμε σημασία στα υπόλοιπα.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης