Μοσκοβισί κατά Ρέγκλινγκ

Ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο επισκιάζει όλα τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου με τους σχολιαστές να «ερίζουν» για τη θέση που θα του αποδώσει ιστορικός του μέλλοντος στην παγκόσμαι ιστορία. Στον ελληνικό μικρόκοσμο υπερτερεί η αγωνία για το εάν στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου κλείσει επιτυχώς η δεύτερη αξιολόγηση και δοθεί το πολυπόθητο νεύμα για την ρύθμιση του χρέους.

Όχι χωρίς το ΔΝΤ

Επ΄αυτού η εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου υποστηρίζει ότι υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι έχει ξεκινήσει καυγάς για το ενδεχόμενο μείωσης του ελληνικού χρέους. Ο αρθρογράφος κάνει ουσιαστικά ένα μάζεμα των σχετικών δηλώσεων Μοσκοβισί και Ρέγκλινγκ των τελευταίων ημερών, όπου ο μεν επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων δίνει ελπίδες για άμεση ελάφρυνση του χρέους ερχόμενος σε σύγκρουση με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο δε επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας εκφράζει ακριβώς την αντίθετη άποψη υποστηρίζοντας τα λεγόμενα Σόιμπλε, πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος λόγω της μακράς περιόδου χάριτος στην αποπληρωμή των τόκων. Ο αρθρογράφος υπενθυμίζει ότι «για το ΔΝΤ το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ζητά ελάφρυνση, ειδάλλως απειλεί ότι δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο πακέτο διάσωσης ύψους 86 δις ευρώ, όπως ζητά επιμόνως ο Σόιμπλε. Αλλά στο μεταξύ, έχουν ενταθεί οι φωνές εκείνων που ζητούν ελάφρυνση του χρέους τώρα. Οι φωνές αυτές έρχονται πρωτίστως από την Αθήνα, αλλά και από τη Ουάσιγκτον, από το ίδιο το Ταμείο».

Ο αρθρογράφος υπογραμμίζει για ένα ακόμη λόγο πόσο σημαντικό είναι να κλείσει η αξιολόγηση το Δεκέμβριο. «Εάν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης επιβεβαιώσουν ότι η Αθήνα τηρεί τις υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες ότι τα κρατικά ομόλογα θα ενταχθούν στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, αλλά συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δεν υπάρχει, όπως επιμένει ο Μπενουά Κερέ, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Τράπεζας».

Κάστρο ο ήρωας, Κάστρο ο δικτάτορας

Ίσως να μην έχει υπάρξει άλλος ηγέτης που ο θάνατός του να έχει διχάσει σε τέτοιο βαθμό πολιτικούς και σχολιαστές. Τι ήταν τελικά ο Φιντέλ Κάστρο, που στη χώρα του μοιρολογούν και στην αντίπερα όχθη οι αυτοεξόριστοι Κουβανοί γιορτάζουν; «Ήταν ένας περίεργος τύπος δικτάτορα με πιο ήπια χαρακτηριστικά», αποφαίνεται η συντηρητική Der Standard της Αυστρίας. «Δεν αυτοδοξάστηκε και δεν πλούτισε προσωπικά. Η επανάστασή του επικεντρώθηκε στην εκπαίδευση και στο πρότυπο σύστημα υγείας. Η Κούβα προσέλκυσε διανοητές από τον αριστερό χώρο, ήταν μια μικρή νησίδα, που αντιστάθηκε με θάρρος εναντίον του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, που για να είμαστε αντικειμενικοί, επενέβη αλύπητα σε χώρες της Κεντρικής και Λατινικής Αμερικής. Σε σύγκριση με τους ηγέτες της εποχής του ο Κάστρο δεν ήταν χειρότερος από τον Πινοσέτ ή τον Νοριέγκα», αποφαίνεται ο σχολιαστής της. Για το ρωσική Kosmomolskaja Prawda ο Φιντέλ Κάστρο παραμένει ήρωας. «Ανεξαρτήτως των συν και πλην που θα του προσμετρήσει η ιστορία, στα μάτια εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων αυτού του πλανήτη που δεν ανήκουν στους πλούσιους, ο Κάστρο θα μείνει για καιρό ακόμη ένας ήρωας».

Τους Financial Times του Λονδίνου απασχολεί το μέλλον των σχέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ και της Κούβας του Ραούλ Κάστρο υποστηρίζοντας ότι είναι προς το συμφέρον των Αμερικανών να επιτρέψουν την ελεύθερη πρόσβαση αμερικανικών επιχειρήσεων στην Κούβα και να την κάνουν φυσικό σύμμαχό τους στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. «Η προσέγγιση που ξεκίνησε επί Ομπάμα δεν εγγυάται ένα happy end, αλλά πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες για μια απαλή προσγείωση. Η εναλλακτική θα ήταν να κλείσουν οι πόρτες, κάτι που θα εμπόδιζε την επιτάχυνση σημαντικών αλλαγών στο νησί. Έχουν βελτιώσει τη ζωή πολλών Κουβανών και αποδυναμώσει τον κρατικό έλεγχο. Εάν ακυρωθούν αυτές οι πρόοδοι, θα ήταν σαν μια τελευταία νίκη για τον Κάστρο από τον τάφο του».

Ειρήνη Αναστασοπούλου