Ναι, στην παράταση αποπληρωμής, αλλά να πληρώσουν και οι πιστωτές

«Οι Έλληνες ζητούν από την ΕΕ και το ΔΝΤ παράταση αποπληρωμής των χρεών», «Η Ελλάδα θέλει την ευρωβοήθεια πιο φθηνή», «Η Ελλάδα ζητά πίστωση χρόνου», είναι οι τίτλοι που προβάλλουν καθαρά ειδησεογραφικά τις δηλώσεις Παπακωνσταντίνου στη γαλλική Liberation περί διεύρυνσης της περιόδου αποπληρωμής των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ από τους διεθνείς δανειστές (ΕΕ, ΔΝΤ) και μείωσης του επιτοκίου.

Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Die Welt του Βερολίνου με τίτλο "Βαρέλι δίχως πάτο", επί το αρχαιοελληνικότερον "ο Πίθος των Δαναΐδων" (του Γιαν Νταμς).

Ο σχολιαστής επισημαίνει κατ’ αρχήν ότι οι δηλώσεις αυτές συνιστούν «παραδοχή της αποτυχίας», διότι έτσι ο υπουργός Οικονομικών αποδέχεται ότι παρά τη βοήθεια «η χώρα του δεν είναι εις θέσιν να εξυπηρετήσει το χρέος της εντός των καθορισμένων χρονικών πλαισίων. Αποκλείεται επομένως πια η εξυπηρέτηση του χρέους κατ’ ευθείαν από τις αγορές το 2012, όπως προβλέπεται από το μνημόνιο».

Επίσης ο σχολιαστής εκφράζει την άποψη πως μια άρνηση της διεύρυνσης της περιόδου αποπληρωμής δεν θα προσέφερε τίποτε στην ΕΕ και πως η ιδέα του κ. Παπακωνσταντίνου είναι εφικτή, υπό τον όρο όμως να πληρώσουν και οι ιδιώτες- πιστωτές:

«Δυστυχώς η πρόταση του κ. Παπακωνσταντίνου έχει ένα σοβαρό μειονέκτημα.

Εάν η ΕΕ εκχωρήσει μόνον την παράταση της αποπληρωμής των δανείων ευνοεί τους ιδιώτες-πιστωτές της Ελλάδας. Θα πληρωθούν δηλαδή με τα λεφτά των φορολογούμενων οι ιδιώτες-επενδυτές για ένα δάνειο από το οποίο είχαν ήδη καλά κέρδη.

Διότι με την παράταση, το αργότερο το 2013, οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα επωμισθούν κάτι περισσότερο από το ήμισυ του ελληνικού χρέους ενώ οι τράπεζες και οι ασφάλειες θα την γλυτώσουν. Και στη χειρότερη περίπτωση η Ευρώπη μετά από μερικά χρόνια θα συζητά με την Αθήνα όχι πια για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, αλλά για την παραγραφή του.Στο σημείο αυτό εξαντλείται όμως κάθε διάθεση για κατανόηση.Δεν είναι δυνατόν να επωμισθούν ξανά μόνον οι φορολογούμενοι το κόστος της οικονομικής πανωλεθρίας, η οποία προκλήθηκε από την ανεύθυνη πολιτική διαχείρισης του χρέους της Αθήνας και από την τυφλή χορήγηση δανείων των τραπεζών.

Γι’ αυτό η παράταση της αποπληρωμής του χρέους θα πρέπει να συνιστά το πρώτο βήμα της διαδικασίας αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Ένα δεύτερο βήμα θα πρέπει να είναι η διαγραφή των χρεών προς τους ιδιώτες-πιστωτές. Αυτό απαιτούν οι κανόνες ηθικής της οικονομίας.»

Η εξόντωση του Μπιν Λάντεν κυριαρχεί σήμερα στα πρωτοσέλιδα όλων των ευρωπαϊκών εφημερίδων.Η γαλλική LeMonde:

«Ο Ομπάμα ενδέχεται να επωφεληθεί πολιτικά από την εξόντωση του Μπιν Λάντεν, όμως παραμένει καθηλωμένος στο τέλμα του Αφγανιστάν, μια κληρονομιά δύσκολη και δυσβάστακτη. Η Αλ Κάιντα απέδειξε ότι μια μικρή ομάδα μπορεί να διαπράξει μαζικά εγκλήματα. Αυτό ακριβώς ανέδειξε την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας ως ύψιστη προτεραιότητα στη Δύση. Όμως η ιδεοληψία της ασφάλειας οδήγησε σε σοβαρούς περιορισμούς των ατομικών ελευθεριών τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη.»

Η ιταλική La Repubblica: «Πάνω από 3.000 ημέρες πέρασαν από τις επιθέσεις της 11^ης Σεπτεμβρίου του 2001. Ο μύθος του ασύλληπτου Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν σχεδόν βεβαιότητα δέκα χρόνια μετά τις αποτρόπαιες επιθέσεις. Και τώρα ο μύθος αυτός κατέρρευσε. Η Αλ Κάιντα είναι ακέφαλη, χωρίς αρχηγό, χωρίς αυτόν που είχε ορκισθεί ‘θάνατο στην Εσπερία’. Ο Μπιν Λάντεν είναι νεκρός. Αυτή η επιτυχία συνιστά την καλύτερη απάντηση του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα σε όσους αμφισβητούσαν τις προθέσεις του.»

Η ελβετική NeueZürcherZeitung: «Μετά το θάνατο του Μπιν Λάντεν οι προσκείμενες στην Αλ Κάιντα οργανώσεις θα κάνουν επιθέσεις όχι μόνον στο Πακιστάν, αλλά στις χώρες της Δύσης. Πόσο μάλλον που στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη διαμορφώνεται τώρα τελευταία μία απειλή που δεν έχει άμεση σχέση με την Αλ Κάιντα. Πρόκειται για νεοφώτιστους μουσουλμάνους, αλλά και μουσουλμάνους της δεύτερης γενιάς των μεταναστών που με οδηγό τους το ίντερνετ ριζοσπαστικοποιούνται χωρίς να επισκεφθούν στρατόπεδα εκπαίδευσης της Αλ Κάιντα στο Πακιστάν. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις περισσότερες επιθέσεις ή απόπειρες επιθέσεων στην Ευρώπη διέπραξαν τέτοιοι, μεμονωμένοι νεαροί, απομονωμένοι και αφανείς στον κόσμο τους. Αυτό ακριβώς καθιστά την αντιμετώπιση των επιθέσεων δύσκολη. Ο σπόρος του Μπιν Λάντεν φύτρωσε.»

Η γερμανική FrankfurterRundschau: «Απόδοση δικαιοσύνης λοιπόν. Πρόκειται ασφαλώς για αμετροέπεια, όταν χρησιμοποιείται μια τέτοια έκφραση για να χαρακτηρίσει την επιχείρηση των Αμερικανών κομάντος κατά του Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Ουδείς βεβαίως θα χύσει δάκρυα για τον κατ’ επανάληψη δολοφόνο Μπιν Λάντεν. Όμως το κυνήγι που εξαπολύθηκε εναντίον του φαίνεται ότι τελικά ικανοποιούσε την ανάγκη εκδίκησης και αντιποίνων.»

Υπευθ.σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου