1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Να μιμηθούν τους Έλληνες οι Πακιστανοί και οι Ινδοί

10 Οκτωβρίου 2005
https://p.dw.com/p/AvJk

Ο σεισμός στην περιοχή του Κασμίρ κυριαρχεί σήμερα στα διεθνή σχόλια του γερμανικού τύπου, αρχίζουμε όμως με μια μικρή αναφορά του σημερινού Spiegel στον υφυπουργό Αδάμ Ρεγκούζα: «Ενώ οι Έλληνες δικαστές και δικηγόροι, αλλά και η ορθόδοξη εκκλησία βρίσκονται στο επίκεντρο σκανδάλων και δωροδοκιών ο κος Ρεγκούζας θέλοντας να διαφυλάξει τουλάχιστον το κύρος των τελωνειακών υπηρεσιών και στο πνεύμα του νέου προέδρου Παπούλια που ζήτησε μια ‘λιγότερο εγωιστική κοινωνία’ είπε στους υπαλλήλους ‘να μειώσουν το γρηγορόσημο’. Προφανώς γνωρίζει γιατί περί τίνος πρόκειται διότι πριν γίνει υφυπουργός ήταν πρόεδρος του συνδικάτου των τελωνειακών στην Κεντρική Μακεδονία.»

Σύσσωμος ο γερμανικός τύπος βλέπει στον σεισμό την ευκαιρία συμφιλίωσης των δύο αντιπάλων του Πακιστάν και της Ινδίας.

Süddeutsche Zeitung: «Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Τώρα παρουσιάζεται η μοναδική ευκαιρία στο Πακιστάν και στην Ινδία μέσω της ανθρωπιστικής βοήθειας να προχωρήσουν στη διαδικασία της συμφιλίωσης. Υπάρχει εξάλλου και ένα παρόμοιο παράδειγμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τότε που ελληνικά σωστικά συνεργεία κατέφθασαν στην δοκιμαζόμενη από το σεισμό Τουρκία. Ουδείς ασφαλώς περιμένει ότι θα γίνει κάποιο θαύμα, ούτε τότε έγινε. Αλλά οι δύο αντίπαλοι μπορούν τώρα να κάνουν ένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση της εξομάλυνσης των σχέσεών τους. Το απαιτούν πια οι εκατοντάδες χιλιάδες που έχασαν σε μια νύχτα τα πάντα.»

Die Welt: «Η Ινδία πρόσφερε τη βοήθειά της στον αιώνιο αντίπαλό της το Πακιστάν. Ο Μουσάραφ πρέπει να δεχθεί τη βοήθεια. Οι φυσικές καταστροφές δεν λογαριάζουν σύνορα, ανακωχές, πολέμους ή ειρήνη. Έτσι όπως δέχθηκε το Ιράν το 2003 τη διεθνή βοήθεια για το Μπαμ . Να λοιπόν που οι καταστροφές δημιουργούν και μια ελπίδα»

Tageszeitung: «Είναι δοκιμασία για το έθνος μας, είπε ο Πακιστανός πρωθυπουργός και εμείς συμπληρώνουμε δοκιμασία για τους πολιτικούς: τώρα είναι η ευκαιρία για μια αρχή, για ουσιαστικά βήματα για την ειρήνευση στην περιοχή. Πρότυπα έχουμε αρκετά: τους Έλληνες και τους Τούρκους το 1999, το τσουνάμι στην νοτιοανατολική Ασία και πρόσφατα ο πρόεδρος Μπους, ο οποίος έδωσε άδεια εισόδου σε Κουβανούς γιατρούς που πρόσφεραν τη βοήθειά τους στα θύματα του ‘Κατρίνα’. Εάν όντως συμβεί κάτι τέτοιο, δεν θα πάει τουλάχιστον χαμένος ο θάνατος τόσων ανθρώπων.»

Η εμφάνιση της γρίπης των πτηνών στην Ευρώπη σχολιάζεται από όλες τις γερμανικές εφημερίδες.

Die Welt: «Απόρρητα σχέδια φαίνεται ότι διαθέτουν όλες οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ υπάρχει επάρκεια σε αποθέματα φαρμάκων σε περίπτωση άμεσου κινδύνου. Απειλείται όμως πράγματι η Ευρώπη και γενικά ο κόσμος από μια επιδημία βιβλικών διαστάσεων; Εναντίον μιας φυσικής καταστροφής κάθε άτομο και κάθε κράτος μπορεί να λάβει προληπτικά μέτρα για να περιορίσει ή και να αποτρέψει τις ζημίες και τα θύματα. Επομένως η πολιτεία οφείλει να φροντίσει ώστε να μην μολυνθούν από την γρίπη των πτηνών τα κατοικίδια πουλερικά. Έτσι από τώρα οι κότες και οι πάπιες πρέπει να κλειστούν στους στάβλους και όχι αφού εμφανιστεί το πρώτο κρούσμα της γρίπης.»

Süddeutsche Zeitung: «Για την πρόληψη της γρίπης των πτηνών χρειαζόμαστε απλώς ένα μικρό μέρος από το ποσόν που διαθέτουν αυτή τη στιγμή τα βιομηχανικά κράτη εναντίον της τρομοκρατίας και αμέσως θα μπορούσαμε να τροφοδοτήσουμε όλον τον κόσμο με φάρμακα και ασφαλώς με σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης. Τέτοιες επενδύσεις όμως είναι ακόμη και για τον Γερμανό υπουργό εσωτερικών ασήμαντες μπροστά στις ηλεκτρονικές ταυτότητες».

Τέλος η λεγόμενη ‘έφοδος’ των Αφρικανών προσφύγων στους ισπανικούς θύλακες Θέουτα και Μελίλια απασχολεί και σήμερα τον γερμανικό τύπο.

Frankfurter Rundschau: «Η Ισπανία προχωρά στην απέλαση προσφύγων με την ανοχή της ΕΕ. Οι απελαθέντες όμως αποστέλλονται σε χώρες όπου κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους και εφ’ όσον έχουν όντως παίξει τη ζωή της κορώνα –γράμματα. Κανείς επομένως δεν μπορεί με το επιχείρημα ότι είναι οικονομικοί πρόσφυγες να τους διώχνει. Πρώτον διότι πριν να προχωρήσει η διαδικασία του ασύλου, ουδείς γνωρίζει τι είναι οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες και δεύτερον δεν είναι δυνατόν η οικονομικοκοινωνική αιτία να αναδειχθεί μοναδικό κριτήριο για απέλαση.»