Οι Έλληνες Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο;
4 Ιουνίου 2009
«Η Ελλάδα πρασινίζει πριν από τις ευρωεκλογές», είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, που αναφέρεται στα υψηλά ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στο κόμμα των Οικολόγων - Πρασίνων.
Στην ανταπόκρισή του από την Αθήνα ο Γκερντ Χέλερ υπογραμμίζει ότι στην Ελλάδα έγινε ακόμη και ντιμπέιτ μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, γεγονός που επιβεβαιώνει πόσο σημαντικές θεωρούνται αυτές οι εκλογές, όχι για την Ευρώπη, όπως λέει ο Γερμανός ανταποκριτής, αλλά σαν τεστ ενόψει των εθνικών εκλογών:
«Κάποιος έλειπε από το ντιμπέιτ αυτό: ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, το κόμμα των Πράσινων, το οποίο όμως δεν εκπροσωπείται ακόμη στην ελληνική βουλή. Ενώ σε άλλες χώρες οι Πράσινοι έχουν περάσει ήδη το ζενίθ της πορείας τους, στην Ελλάδα φαίνεται να αρχίζει μόλις η άνοδός τους.
Η εξέλιξη αυτή θα πρέπει να ανησυχεί τα δυο μεγάλα κόμματα, γιατί κυρίως δικοί τους ψηφοφόροι στρέφονται προς τους Πράσινους. Αυτό δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη ειδικά στην κυβέρνηση και τον Κώστα Καραμανλή γιατί μέχρι στιγμής δεν έδωσαν καμία σημασία σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Ο Καραμανλής αντιτίθεται στη δημιουργία ξεχωριστού υπουργείου Περιβάλλοντος.
Έτσι όλα τα σχετικά θέματα τα χειρίζεται το υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Ποια είναι η άποψη του επικεφαλής υπουργού για το περιβάλλον το διακηρύσσει με τη στάση του, όπου επί πέντε χρόνια δεν έλαβε ούτε μία φορά μέρος στις τακτικές συνόδους των ομολόγων του Ευρωπαίων υπουργών Περιβάλλοντος.
Για πολλούς Έλληνες όμως το θέμα δεν είναι πλέον αδιάφορο. Οι πυρκαγιές, οι μολυσμένοι ποταμοί, οι παράνομες χωματερές και η αλλαγή του κλίματος είναι θέματα που προκαλούν το ενδιαφέρον και αυτό το βλέπει κανείς στα ποσοστά των Οικολόγων. Οι Πράσινοι θα μπουν στο ευρωκοινοβούλιο.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως έχει το τι θα συμβεί μετά. Εάν διατηρηθούν όντως στην τρίτη θέση, θα αποκτήσουν ρόλο - κλειδί στις επόμενες εθνικές εκλογές, εάν βεβαίως κανένα από τα δύο κόμματα δεν αποκτήσει αυτοδυναμία.»
«Το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι ανεξάρτητο από τις συνέπειες που θα έχει για τον νυν Βρετανό πρωθυπουργό, διότι η βρετανική σύνδεση με την ΕΕ συνιστά έναν δεσμό αποφασιστικής σημασίας για πολλά θέματα από την οικονομία μέχρι και το περιβάλλον», σημειώνει η βρετανική εφημερίδα The Independent για τις ευρωεκλογές που διεξάγονται σήμερα στη Μεγάλη Βρετανία:
«Ο συντηρητικός ηγέτης Ντέιβιντ Κάμερον και το κόμμα του φαίνονται περισσότερο ευρωσκεπτικιστές από ό,τι το 1973, όταν η Μ. Βρετανία προχώρησε στην ένταξή της στην ΕΕ. Επομένως εάν γίνει πρωθυπουργός αναμένεται να οδηγήσει τη χώρα σε μη εποικοδομητικές διενέξεις και αψιμαχίες με τους εταίρους της ΕΕ.
Ειδικά αυτή τη στιγμή όμως η ΕΕ χρειάζεται εποικοδομητικό διάλογο και συναίνεση. Στις σημερινές ευρωκλογές δεν κρίνεται απλώς η μοίρα ενός πρωθυπουργού, του Γκόρντον Μπράουν, αλλά πολύ περισσότερο η σχέση της Μεγάλης Βρετανίας με την ΕΕ.»
«Μπορεί τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ να έχουν διαφορετική ιστορία, κουλτούρα, παραδόσεις, να μιλούν 23 διαφορετικές γλώσσες, οι οποίες μάλιστα διασφαλίζουν μια κάποια συναισθηματική απόσταση, και οι ψηφοφόροι τους να προτιμούν τις εθνικές τους εκλογές, όμως οι ευρωεκλογές είναι υπόδειγμα διεθνικής δημοκρατίας. Για αυτό το επίτευγμα όλος ο κόσμος ζηλεύει την ΕΕ» σχολιάζει η εφημερίδα του Λουξεμβούργου Luxemburger Wort.
«Δύσκολη και χρονοβόρα η ακροβασία Ομπάμα»
«Η βελτίωση των σχέσεων των ΗΠΑ και του ισλαμικού κόσμου είναι προεκλογική υπόσχεση του Ομπάμα», γράφει η ολλανδική εφημερίδα Trouw για την επίσκεψη Ομπάμα στη Σαουδική Αραβία και σήμερα στην Αίγυπτο:
«Ασφαλώς κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να επιτευχθεί με μια ομιλία ή με μια περιοδεία και αυτό επιβεβαιώνουν και οι δημοσκοπήσεις στην Αίγυπτο.
Κάθε τέταρτος Αιγύπτιος πιστεύει ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν την αποδυνάμωση του ισλαμικού κόσμου, την κυριαρχία στην περιοχή των πετρελαιαγωγών χωρών και την αλλοίωση της κουλτούρας τους.»
«Μετά τις συμβολικές χειρονομίες του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα προς τον μουσουλμανικό κόσμο οι προσδοκίες είναι μεγάλες: πολλοί άνθρωποι περιμένουν τουλάχιστον στη σημερινή ομιλία του στο Κάιρο κάτι πιο συγκεκριμένο», υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel:
«Όμως ενδέχεται ο Ομπάμα να απογοητεύσει, εφ’ όσον π.χ. ακόμη δεν έχει καταθέσει καμία αναλυτική πρόταση ούτε για την Εγγύς Ανατολή.
Ο Ομπάμα θέλει να κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων και τα αραβικά καθεστώτα με το μέρος του, ώστε να μπορέσει να σφυρηλατήσει γέφυρες και συμμαχίες για την Εγγύς Ανατολή και το Ιράν.
Πρόκειται για μια δύσκολη και χρονοβόρα ακροβασία. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτό το χρόνο δεν τον έχει ο Ομπάμα, διότι χωρίς σαφείς αμερικανικές πρωτοβουλίες η επόμενη έκρηξη βίας στην περιοχή είναι προδιαγεγραμμένη.»
«Η επίσκεψη του Ομπάμα στην Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο έχει δύο πλευρές», υποστηρίζει τέλος η ιταλική εφημερίδα La Repubblica:
«Η μία είναι η επίσημη πλευρά, οι φιλοφρονήσεις και τα χαμόγελα μπροστά στο φακό και η άλλη η ισλαμική τρομοκρατία, που απειλεί τις ΗΠΑ και θεωρεί τον Ομπάμα εγκληματία, σαν τον Μπους.
Για τον Λευκό Οίκο δεν τίθεται ζήτημα έκπληξης, διότι το επιτελείο του είναι πεπεισμένο ότι πρόκειται για μια απεγνωσμένη προσπάθεια του αρχηγού της Αλ Κάιντα να αποσπάσει την προσοχή των Αράβων από τη σημερινή ομιλία στο Κάιρο που θα την παρακολουθήσουν ενάμισι δισεκατομμύριο μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Γιώργος Παππάς