Οι απ’ ευθείας συνομιλίες ΗΠΑ – Ιράν μοναδική ευκαιρία εξομάλυνσης της διένεξης
9 Μαΐου 2006Η Ημέρα της Ευρώπης τιμάται σήμερα σε όλες της χώρες της ΕΕ. Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σε ειδικό ένθετο παρουσιάζει τις χώρες της ΕΕ. Με τίτλο «το εξπρές της μειονότητας» δημοσιεύει οδοιπορικό για την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης: «οι 120.000 μουσουλμάνοι της Θράκης έζησαν υποβαθμισμένα για χρόνια στην καθημερινή τους ζωή. Αν και η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ΕΕ το 1981, μετά από το 1990 απεκαταστάθη σταδιακά το κράτος δικαίου. Το τρένο ‘φιλία’ που ξεκινά από τη Θεσσαλονίκη και τερματίζει στην Κων/πολη, διαδρομή που υφίσταται από πέρσι τον Ιούλιο, περνά όλη τη Θράκη, όπου κατοικεί η μουσουλμανική μειονότητα.» «Ο Μουφτής της Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ, ο εκλεγμένος μουφτής όπως επισημαίνει ο ίδιος -διότι υπάρχει και κάποιος άλλος που διόρισε το ελληνικό κράτος- εξηγεί ότι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται η λέξη ‘τούρκος’ ή ‘τουρκικός’. Αυτό το θεωρεί ο μουφτής ως άρνηση της εθνικής ταυτότητας και συμπληρώνει ότι οι Τούρκοι της περιοχής που κατοικούν σε 120 χωριά είναι νομιμόφρονες πολίτες της Ελλάδας, εργατικοί αγρότες με καπνοχώραφα και βαμβακοκαλλιέργειες.» «Είμαι Τούρκος στην εθνικότητα, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα και πολίτης της Ελλάδας» δηλώνει ο μουφτής και η εφημερίδα καταλήγει: «Όποιος τουρίστας πάρει το τρένο για την Κων/πολη δεν βλέπει καν ότι το ‘τρένο φιλία’ περνά μέσα από τη μουσουλμανική μειονότητα, μια μειονότητα στην ελληνική επικράτεια.»
Το κυρίαρχο θέμα όμως στα σχόλια του σημερινού ευρωπαϊκού τύπου ήταν το γράμμα Αχμαντινετζάντ προς τον πρόεδρο Μπους.
«Υπερτιμάται το γράμμα Αχμαντινετζάντ προς τις ΗΠΑ» υποστηρίζει η γερμανική Die Welt: «ασφαλώς μια προσπάθεια αξίζει τον κόπο, αλλά δεν πρόκειται από το γράμμα αυτό να προκύψουν συνομιλίες. Ο Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ επιδιώκει η χώρα του να μετατραπεί σε πυρηνική δύναμη και διασαλεύοντας την ισορροπία στην περιοχή να αποκτήσει το πάνω χέρι. Οι ΗΠΑ και η Δύση επιδιώκουν αντίθετα να σταματήσουν αυτή την εξέλιξη. Πως μπορεί να βρεθεί υπ’ αυτές τις συνθήκες συμβιβαστική λύση;»
«Η κρίση είναι στην ουσία διμερής» σχολιάζει η επίσης γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau: «έχει περισσότερο σχέση με την επικυριαρχία της εξουσίας στην περιοχή του περσικού κόλπου, παρά με το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, το οποίο ουδείς μάλιστα μπορεί να αποδείξει ότι στοχεύει στην κατασκευή ατομικής βόμβας.» «Οι απευθείας επαφές ήταν και είναι η μοναδική δυνατότητα επίλυσης του προβλήματος ή τουλάχιστον εξομάλυνσης της κατάστασης.»
«Ο πρόεδρος Αχμαντινετζάντ αρέσκεται στις εκπλήξεις και το γράμμα του προς τον πρόεδρο Μπους συνιστά αναμφίβολα μια πρωτοφανή έκπληξη και μια μοναδική πρωτοβουλία στα χρονικά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν» υπογραμμίζει η ιταλική εφημερίδα La Republica: «Πρόκειται άραγε για μια ευέλικτη κίνηση προς δημιουργία εντυπώσεων και για τακτική επηρεασμού του ΣΑ; Ή μήπως ο Ιρανός πρόεδρος θέλει να εξηγήσει στον Αμερικανό ομόλογό του, τι συμβαίνει; Τίποτε δεν μπορούμε να αποκλείσουμε.»
«Η αποστολή ενός γράμματος είναι η τελευταία, αλλά και η ισχυρότερη ένδειξη ότι η Τεχεράνη είναι περισσότερο ευέλικτη από ό,τι αφήνουν να εννοηθεί οι πύρηνοι λόγοι του προέδρου» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα The Independent: « Ένα γράμμα εκφράζει την επιθυμία για συνομιλίες, θα ήταν σφάλμα να μείνει αναπάντητο. Ίσως η διπλωματία να καθυστερεί ή να φέρνει στους άμεσα ενδιαφερόμενους απόγνωση, αλλά τώρα ανοίγει η οδός της επικοινωνίας και πρέπει να την εκμεταλλευτούν πάραυτα.»
«Οι απ’ ευθείας συνομιλίες» διαπιστώνει η γαλλική Liberation «είναι το μόνο χαρτί που δεν έχει παιχθεί μέχρι τώρα. Εδώ και αρκετό καιρό τις υποστηρίζουν και ορισμένες φωνές στις ΗΠΑ. Το γράμμα Αχμαντινετζάντ μας θυμίζει μια παρόμοια διέξοδο από την κρίση με την Κίνα και το ταξίδι του Νίξον στον Μάο, το 1972. Η επιλογή είναι ριψοκίνδυνη, αλλά αναμφίβολα αξίζει να δοκιμαστεί».
«Η αποκαθήλωση της CIA» τιτλοφορεί την ανάλυσή της η σημερινή Süddeutsche Zeitung: «υπήρξε επικίνδυνη και προκαλούσε τρόμο. Σήμερα όμως είναι μια από τις πολλές μυστικές υπηρεσίες. Παρά τα προβλήματα η CIA εξακολουθεί να παίζει ρόλο στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Το πρόβλημα βρίσκεται κάπου αλλού: η CIA απέτυχε στην αναζήτηση όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Από τότε έχασε την αξιοπιστία της. Το χρονικό διάστημα που πέρασε από τότε μέχρι σήμερα δεν είναι ικανό να αποκαταστήσει την προηγούμενη φήμη της.»