"Οι εκλογές στο Ιράκ δεν ήταν ούτε ελεύθερες, ούτε δίκαιες, ούτε δημοκρατικές"

Κυρίαρχο θέμα στα σχόλια του γερμανικού τύπου είναι σήμερα οι εκλογές στο Ιράκ, αλλά και η δημόσια συζήτηση στη Γερμανία για μια ενδεχόμενη απαγόρευση του ακροδεξιού εθνικού κόμματος. Ξεκινάμε με την Süddeutsche Zeitung και το Ιράκ: Οι εκλογές της Κυριακής χαρακτηρίζονταν από ένα κλίμα χαράς, αλλά και τρόμου. Στο νότιο και βόριο τμήμα της χώρας ο κόσμος προσήλθε με θαυμαστό θάρρος στις κάλπες. Πριν όμως ξεκινήσει η καταμέτρηση των ψήφων, οι Ιρακινοί άρχισαν να μετρούν θύματα των επιθέσεων. Βόμβες στη Βαγδάτη και τη Βασόρα, επιθέσεις και ανταλλαγή πυρών σε πολλά άλλα μέρη της χώρας. Η Δημοκρατία δέχθηκε χθες αναρίθμητες επιθέσεις. Η καλή είδηση ωστόσο είναι ότι οι αντάρτες απέτυχαν τελικά να αποθαρρύνουν τους ιρακινούς ψηφοφόρους να προσέλθουν στις κάλπες. Και αυτό οφείλεται στο κάθε έναν από τους Ιρακινούς που αψήφησαν τις απειλές και με κίνδυνο τη ζωή του έριξαν τη ψήφο τους.

Η Frankfurter Rundschau ασκεί σκληρή κριτική στο τρόπο διεξαγωγής των εκλογών στο Ιράκ χαρακτηρίζοντάς τις αντιδημοκρατικές: Οι εκλογές τελείωσαν. Δεν ήταν όμως ούτε ελεύθερες, ούτε δίκαιες, ούτε δημοκρατικές. Δεν ήταν ελεύθερες επειδή έγιναν υπό συνθήκες εκτάκτου ανάγκης και της απειλής επιθέσεων από την πλευρά των ανταρτών. Δεν ήταν δίκαιες επειδή μόνο ορισμένοι, προσεκτικά επιλεγμένοι υποψήφιοι από τις δυνάμεις κατοχής είχαν πρόσβαση και προβολή στα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Και τέλος δεν ήταν δημοκρατικές αφού τα ονόματα των περισσότερων υποψηφίων δεν ανακοινώθηκαν στους ψηφοφόρους παρά μόνο λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες.

Η εφημερίδα Handelsblatt του Ντίσελντορφ αναφέρεται στην στάση που πρέπει να κρατήσουν στο άμεσο μέλλον οι σιίτες στο Ιράκ: Με το τέλος των εκλογών, ήρθε η ώρα οι σιίτες πρέπει να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους. Η για πολλές δεκαετίες καταπιεσμένη πλειοψηφία του ιρακινού λαού πρέπει τώρα να δώσει τώρα το χέρι στους σουνίτες που βρίσκονται πολιτικά στο περιθώριο. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι σουνίτες πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν σημαντικές θέσεις στο νέο υπουργικό συμβούλιο. Και το σημαντικότερο: Οι σουνίτες πρέπει να αποκτήσουν επιρροή στην επιτροπή που έχει αναλάβει τη δημιουργία ενός νέου συντάγματος. Είναι χωρίς αμφιβολία πολλά αυτά που πρέπει να κάνουν οι σιίτες για τους σουνίτες. Αποτελούν όμως τη μοναδική ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο στο Ιράκ.

Αλλάζουμε θέμα και πάμε στη δημόσια συζήτηση που πραγματοποιείται εδώ και μέρες στη Γερμανία για μια ενδεχόμενη απαγόρευση του ακροδεξιού εθνικού κόμματος NPD. Δυο μέλη του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου είχαν δηλώσει μάλιστα το Σαββατοκύριακο ότι μια απαγόρευση του ακροδεξιού κόμματος είναι κατά την άποψή τους εφικτή. Η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί σχετικά: Το ότι η πρώτη προσπάθεια απαγόρευσης έναντι του Συνταγματικού Δικαστηρίου απέτυχε δεν αποτελεί νομικό προηγούμενο. Όταν τα ίδια τα μέλη του Συνταγματικού Δικαστηρίου δηλώνουν ότι μια νέα προσφυγή θα μπορούσε να στεφθεί με επιτυχία, αυτό μπορεί να ερμηνευθεί από πολλούς ως πρόσκληση για μια νέα, δεύτερη προσπάθεια στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Η εφημερίδα Die Welt αναζητεί τα αίτια για την έστω και μερική αποδοχή που έχει το ακροδεξιό εθνικό κόμμα του NPD στην γερμανική κοινωνία: Τα πολλά κοινά στοιχεία στα οικονομικά προγράμματα των δυο μεγάλων γερμανικών κομμάτων είναι σίγουρα ένας λόγος που εξηγεί γιατί τα ακροδεξιά κόμματα έλκουν αρκετούς Γερμανούς ψηφοφόρους. Σοσιαλδημοκράτες και Χριστιανοδημοκράτες δίνουν επομένους στους ακροδεξιούς πολλά επιχειρήματα, λόγω της "αδιαφορίας" τους. Τα δυο μεγάλα κόμματα θα έπρεπε να ξεκαθαρίσουν στους Γερμανούς πολίτες ποιες ακριβώς είναι συνέπειες των μεταρρυθμίσεων για τη ζωή τους. Όσο δεν γίνεται αυτό ακροδεξιοί και ακροαριστεροί δικαιολογούν την ύπαρξή και την παρουσία τους με την απουσία Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών στα καυτά για τους πολίτες ζητήματα.