Ο Γερμανός καγκελάριος εμμένει στην άρση του εμπάργκο όπλων κατά της Κίνας

Η εμμονή του Γερμανού καγκελάριου για την άρση του εμπάργκο όπλων κατά της Κίνας δεσπόζει σήμερα στο γερμανικό τύπο.

Αρχίζουμε όμως με σχόλιο της Süddeutsche Zeitung για το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όπου η Αθήνα παρουσιάζεται ως ‘ολυμπιακό θαύμα’, αφού κατόρθωσε να μειώσει τις ‘εμφανίσεις’ του νέφους: «Η Αθήνα λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων βελτίωσε ουσιαστικά το συγκοινωνιακό της δίκτυο με αποτέλεσμα να συρρικνώσει κατά πολύ τη ρύπανση. Ασφαλώς κανείς δεν ισχυρίζεται ότι η Αθήνα έχει καθαρή ατμόσφαιρα, αλλά απλώς το νέφος που ήταν μόνιμο πάνω από τον αθηναϊκό ουρανό, έχασε αυτή του τη μονιμότητα. Το ίδιο και το μόνιμο μποτιλιάρισμα ανήκει πια στο παρελθόν χάρις στη βελτίωση του δικτύου των αυτοκινητόδρομων. Κι αυτό φυσικά βοήθησε ουσιαστικά στη μείωση της ρύπανσης, αν και η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη ανήκουν στις 10 πρώτες ευρωπαϊκές πόλεις με τα υψηλότερα επίπεδα ρύπανσης. Όμως υπάρχει βελτίωση, κάποτε η Αθήνα ήταν η ‘μητρόπολη της ρύπανσης’ στην Ευρώπη.»

Η εμμονή του καγκελάριου για την άρση του εμπάργκο όπλων κατά της Κίνας σχολιάζεται από όλες τις γερμανικές εφημερίδες.

Σε συνέντευξή του στην εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit ο Γερμανός καγκελάριος υπεραμύνθηκε της άποψής του περί άρσης του εμπάργκο δηλώνοντας ότι «το εμπάργκο επεβλήθη το 1989 για συγκεκριμένους λόγους: λόγω της σφαγής στην πλατεία της ‘Ουράνιας Γαλήνης’. Από τότε πέρασαν 16 χρόνια. Προσωπικά πιστεύω στην διαδικασία φιλελευθεροποίησης». Στο ζήτημα δε, τι θα πράξει, εάν αρνηθεί το γερμανικό κοινοβούλιο είπε πως «το σύνταγμά μας προβλέπει ότι υπεύθυνη για την εξωτερική πολιτική είναι η κυβέρνηση και όχι το κοινοβούλιο».

Frankfurter Rundschau: «Παρά τις έντονες αντιδράσεις των πράσινων κυβερνητικών του εταίρων ο Σρέντερ εμμένει στην άποψή του για άρση του εμπάργκο. Πράσινοι, αντιπολίτευση και πολλοί σοσιαλδημοκράτες είναι κατά της άρσης τουλάχιστον αυτή τη στιγμή μετά τις απειλές της Κίνας κατά της Ταϊβάν. Γιατί επιμένει ο Σρέντερ, τι έχει να κερδίσει; Η απάντηση είναι, τόσο παλιά, όσο και η κυβέρνηση Σρέντερ: κάθε φορά που αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα ο καγκελάριος αναζητά και συνήθως βρίσκει ή εφευρίσκει διεξόδους στην εξωτερική ή όπως τώρα στην οικονομική εξωτερική πολιτική. Ο καγκελάριος γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι η γερμανική βιομηχανία επιθυμεί διακαώς την άρση και προς τα εκεί στέλνει το μήνυμά του. Το διακινδυνεύει, διότι αυτός που θα αποφασίσει εντέλει είναι η ΕΕ και μέχρι τότε ευελπιστεί γνωρίζοντας ίσως καλά την γερμανική αντιπολίτευση και τους κυβερνητικούς του εταίρους ότι θα επέλθει εξομάλυνση και αποδοχή. Ο Σρέντερ θέλει να εξυπηρετήσει το πελατειακό δίκτυο της βιομηχανίας, το οποίο θεωρεί δικό του ‘χωράφι’. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται πως θα διαμορφωθεί η στάση των Πράσινων. Θα διατηρήσουν άραγε την αξιοπιστία τους;»

Tageszeitung: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Είναι τα επιχειρήματα για εξαγωγές όπλων στην Κίνα τόσο ισχυρά, ώστε ωχριά κάθε δικαιολογία και πρόφαση; Θα θέλαμε πολύ να τα γνωρίζουμε. Είναι αλήθεια ότι η σφαγή στην πλατεία της Ουράνιας Γαλήνης έγινε πριν από 16 χρόνια, όμως επίσης αλήθεια είναι πως η θέση της αντιπολίτευσης στην Κίνα δεν βελτιώθηκε, αντίθετα συνεχίζεται η καταπίεσή της. Ο χρόνος δεν κλείνει το ίδιο γρήγορα όλες τις πληγές.»