Ο κύριος Γιόζεφ και το Ολοκαύτωμα

Ο κ. Γιόζεφ κάθεται στον καναπέ του και ξεφυλλίζει ένα άλμπουμ με φωτογραφίες. Είναι ένας απλός και φιλικός κύριος. Κοιτάζει με σκεπτικισμό και πικρία τις φωτογραφίες που του θυμίζουν τη δύσκολη νεότητά του. Πριν από λίγες εβδομάδες ο κ. Γιόζεφ έγινε 90 χρονών και το γεγονός ότι ακόμα ζει είναι ένα πραγματικό θαύμα. Όχι λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του αλλά γιατί ως Εβραίος του Βερολίνου συνελήφθη από τους ναζί, μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και κατάφερε πολλές φορές να γλιτώσει το θάνατο.

«Το 1933 ήρθε ένας καινούργιος δάσκαλος στο σχολείο. Ήρθε φορώντας μια στρατιωτική στολή. Η πρώτη ερώτηση που έκανε ήταν αν υπάρχει κάποιος Εβραίος μέσα στην τάξη. Τότε σήκωσα το χέρι μου και κατάλαβα ότι τα πράγματα θα ήταν πλέον δύσκολα για μένα. Από εκείνη την ημέρα με φώναζε κάθε μέρα μπροστά και με χτυπούσε».

Ο Ρολφ Γιόζεφ μιλάει απλά. Διηγείται πώς οι γονείς του μεταφέρθηκαν με ένα αυτοκίνητο που μετέφερε έπιπλα στην Τερέζιενστατ. Τότε, στις 6 Ιουνίου του 1942, ήταν η τελευταία φορά που τους έβλεπε. Λίγους μήνες αργότερα συνελήφθη και ο ίδιος στο δρόμο και για ολόκληρες εβδομάδες η Γκεστάπο τον ανέκρινε και τον βασάνιζε.

«Και μετά ακολούθησε το ταξίδι στο Άουσβιτς. Ήταν φοβερό πως μπήκαμε στα βαγόνια. Έξι νεαροί αλυσοδεμένοι μαζί με 50 γυναίκες και τα παιδιά τους. Έκλαιγαν, φώναζαν. Ήταν φοβερό. Ήταν ένας νεαρός μαζί μας ένας Ολλανδός και μας είπε δεν έχετε ιδέα που πάτε. Αν είμαστε από τώρα έτσι δεμένοι θα πάμε κατευθείαν στα κρεματόρια».

Ο κύριος Γιόζεφ βρήκε μια τανάλια και έκοψε τις αλυσίδες:

«Μας ήταν όλα αδιάφορα. Κόψαμε τις αλυσίδες και πηδήξαμε από το τρένο που έτρεχε».

Όχι ήρωας αλλά τυχερός

Αυτή την ιστορία την έχει διηγηθεί πολλές φορές. Την είπε δεκάδες φορές σε σχολεία, σε παιδιά, σε εφήβους. Αργότερα βρέθηκε σε ένα νοσοκομείο. Και από εκεί όμως το έσκασε πηδώντας από το δεύτερο όροφο. Τον έκρυψε για τρία ολόκληρα χρόνια μια αγρότισσα. Κάποια στιγμή όμως τον πρόδωσαν και η αστυνομία τον συνέλαβε και πάλι:

«Όταν προχωρήσαμε 200 μέτρα είπα στους αστυνομικούς. Αν θέλετε πυροβολείστε με τώρα. Δεν θέλω να ξαναπεράσω όσα πέρασα. Αυτοί με κοίταξαν και μου είπαν: ξέρετε κάτι θα σας αφήσουμε ελεύθερο. Ο πόλεμος τελείωνε και το ήξεραν, έτσι με άφησαν να φύγω».

Ο πόλεμος τελείωσε πράγματι και ο κ. Γιόζεφ κατάφερε να μείνει μέχρι σήμερα στο Βερολίνο. Όπως λέει ο ίδιος δεν επρόκειτο για ηρωισμό, αλλά για τύχη. Μόνο που η τύχη συνήθως βοηθάει τους τολμηρούς.

Ursula Voßhnrich / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος