Παίζει με τη φωτιά ο Ερντογάν

Η έκρηξη βίας νοτιοανατολικά της Τουρκίας ανάμεσα σε μονάδες ασφαλείας και αντάρτες του PΚΚ τείνει να πάρει διαστάσεις εμφυλίου στην προεκλογική Τουρκία. Μετά από τις πρόσφατες επιθέσεις σε πολλές πόλεις της χώρας από εθνικιστές εναντίον των γραφείων του νόμιμου κουρδικού κόμματος HDP, τα βίαια επεισόδια έξω από τα γραφεία της Χουριέτ προβληματίζoυν τους παρατηρητές για το πού οδεύει η χώρα και οι κάτοικοί της.

«Απογοητεύτηκαν οι Κούρδοι»

Διερεύνηση των αιτίων επιχειρεί η Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF) με τη βοήθεια του επικεφαλής του ιδρύματος Χάϊνριχ Μπελ στην Κωνσταντινούπολη Κρίστιαν Μπράκελ. Εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι ότι προηγήθηκαν προσπάθειες του Ερντογάν, όταν ήταν o πρωθυπουργός και προσέγγισε τους Κούρδους με πολλές σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Τι μεσολάβησε και προκάλεσε αυτήν την κλιμάκωση;

«Ένας βασικός λόγος αποδίδεται στις πολιτικές εξελίξεις που αφορούν στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου, όπου Κούρδοι ψηφοφόροι εγκατέλειψαν μαζικά τις τάξεις του ΑΚΡ, απογοητευμένοι από τη μη τήρηση της συμφωνίας διαρκούς ειρήνης και επίλυσης του κουρδικού», υποστηρίζει ο γερμανός ειδικός. «Τα τελευταία χρόνια η τουρκική κυβέρνηση ακολούθησε αντικουρδική πολιτική, ερχόμενη αντιμέτωπη με τους Κούρδους στη Συρία, Τώρα το PΚΚ και οι δυνάμεις που το υποστηρίζουν στις κουρδικές περιοχές της χώρας, κατηγορούν το κόμμα για το κατά πόσο νομιμοποιούνταν να υποστηρίξει ισλαμιστικές ομάδες εναντίον των Κούρδων της Συρίας. Ο άλλος λόγος αφορά την ίδια ειρηνευτική διαδικασία με την υπογραφή σημαντικής συμφωνίας ανάμεσα σε ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης και της κουρδικής αντιπολίτευσης αρχές του χρόνου. Λίγες εβδομάδες αργότερα πιθανώς μέσω των εντυπώσεων από τον προεκλογικό αγώνα, καταπατήθηκε και ο πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε ότι δεν τον δεσμεύει. Πρόκειται για συμφωνία που έκλεισε η ίδια του η κυβέρνηση».

Δια της βίας προσεταιρισμός των Κούρδων

Η έξαρση της βίας δηλητηριάζει το εσωτερικοπολιτικό κλίμα ενόψει των νέων βουλευτικών εκλογών του Νοεμβρίου. Ο πρόεδρος Ερντογάν χρειάζεται την απόλυτη πλειοψηφία για να μπορέσει να περάσει νόμο, που να ενισχύει το προεδρικό σύστημα στη χώρα του. Στις εκλογές του Ιουνίου δεν το κατόρθωσε. Τώρα χρειάζεται κάθε ψήφο, και κάθε κουρδική ψήφο. Η κλιμάκωση της βίας δεν θα προκαλέσει όμως μεγαλύτερη αιμορραγία κούρδων ψηφοφόρων από το κόμμα του;

«Το ΑΚΡ ακολουθεί έναν ριψοκίνδυνο, ωστόσο ρεαλιστικό υπολογισμό λέγοντας ότι αυτό που έγινε στις προηγούμενες εκλογές, να χάσει την απόλυτη πλειοψηφία, οφείλεται στις ιδιαιτερότητες του εκλογικού συστήματος. Ο νικητής σε μια εκλογική περιφέρεια παίρνει όλες τις ψήφους. Αυτό σημαίνει, όπως υπολογίζει το τουρκικό κόμμα, ότι εάν σε ορισμένες επιλεγμένες εκλογικές περιφέρειες, οι βουλευτές πάρουν πίσω τις ψήφους τους και την έδρα τους, τότε υπάρχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να λάβει το κόμμα την απόλυτη πλειοψηφία. Προς τα εκεί κατατείνουν οι προσπάθειες που συνδέονται με τη χρήση βίας εναντίον των Κούρδων.Το ΑΚΡ προσπαθεί να προσεταιριστεί τους εθνικιστές, αλλά και Κούρδους από το HDP. Κούρδους από τη μεσαία τάξη, που θα είχαν να χάσουν πολλά από την ανάφλεξη του πολέμου, και να τους πείσει ότι το HDP είναι κατ’ ουσίαν το μακρύ χέρι του PΚΚ και ότι μόνο με το ΑΚΡ μπορεί να διασφαλιστεί διαρκής σταθερότητα».

DLF / Ντάνιελ Χάινριχ / Ειρήνη Αναστασοπούλου