Περίπτωση Σγκρένα και Καλιπάρι: 'Φίλια πυρά' ή σχεδιασμένη επίθεση;

H απελευθέρωση της Ιταλίδας δημοσιογράφου Τζουλιάνα Σγκρένα είναι σήμερα το κυρίαρχο θέμα στον γερμανικό τύπο. Αρχίζουμε όμως με ένα σύντομο προφίλ του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung με τίτλο: "Χριστόδουλος, Αρχιεπίσκοπος της Ελλάδας, των Σοδόμων και των Γομόρρων". "Η ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία βιώνει στους κόλπους της το μεγαλύτερο σκάνδαλο εδώ και δεκαετίες. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις το 54% των Ελλήνων θεωρεί υπεύθυνο τον αρχιεπίσκοπο για τη βαθειά κρίση που περνάει η ελληνική εκκλησία μετά από την πληθώρα αποκαλύψεων τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες." Και η εφημερίδα αφού ενημερώνει τους αναγνώστες της αναλυτικά για του τί συμβαίνει και τί θέση πήρε ο αρχιεπίσκοπος στα διάφορα σκάνδαλα, τόσο της εκκλησίας της Ελλάδας, όσο και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, καταλήγει: "Στην Ελλάδα η εκκλησία είναι ένας από τους μεγάλους γαικτήμονες και δεν πληρώνει για τα κτήματά της καθόλου φόρους. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κατάγεται από οικογένεια προσφύγων από την Τουρκία και μεγάλωσε στην Θράκη, σπούδασε νομική και θεολογία στην Αθήνα και ήταν γνωστός ως πνευματώδης ιεροκήρυκας πριν ακόμη εκλεγεί αρχιεπίσκοπος, που ασφαλώς ανήκε στον εθνικό, συντηρητικό χώρο."

Την ευθύνη των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής για τον θάνατο του Ιταλού αξιωματικού των μυστικών υπηρεσιών Νικόλα Καλιπάρι και τον τραυματισμό της Τζουλιάνα Σγκρένα σχολιάζουν σήμερα όλες οι γερμανικές εφημερίδες. Παραθέτουμε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα.

Die Welt: "Η οργή των Ιταλών, οι οποίοι εβδομάδες διαμαρτύρονταν και μάλιστα διαδήλωσαν για την Σκρένα, την απελευθέρωσή της και την απόσυρση των ιταλικών δυνάμεων από το Ιράκ, είναι κατανοητή. Ο πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι απαίτησε δικαίως άμεση διαλεύκανση του συμβάντος. Αλλά όμως η φήμη που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στην Ιταλία ότι οι πυροβολισμοί προς την κατεύθυνση του αυτοκινήτου, που έφερε την Σγκρένα και τον Ιταλό αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών, ήταν σκόπιμοι, διότι δήθεν η Σγκρένα ήξερε πολλά είναι παραλογισμός. Η αλήθεια είναι απλούστατη: οι αμερικανικές δυνάμεις που περιπολούν σε περιοχές επικίνδυνες, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες σε κινούμενους στόχους που δεν γνωρίζουν, επίσης ας το ξεχνάμε, οι στρατιώτες είναι κουρασμένοι και είναι πιθανόν να μην είχαν ειδοποιηθεί καν για το αυτοκίνητο και ποιούς μετέφερε. Πρόκειται ασφαλώς για θανατηφόρα, αλλά κατά πάσαν πιθανότητα 'φίλια πυρά'. Όμως η καχυποψία των Ιταλών δεν μπορεί πια να το αποδεχθεί."

Frankfurter Rundschau: "Οι ιταλικές στρατιωτικές μονάδες, παρά την αυτοπεποίθησή τους και τις διατάξεις του ιταλικού συντάγματός, αποτελούν τμήμα του πολέμου που διεξάγουν οι αμερικανικές κατοχικές μονάδες. Επομένως τους μεταχειρίζονται σαν υποτελείς, κάτι που δεν μπορούν όχι μόνον να χωνέψουν, αλλά που ξύνει και παλιές πληγές. Τί έγινε π.χ. με τον αμερικανό πιλότο που το 1998 χωρίς λόγο πέταξε χαμηλά στο τελεφερίκ του Τσέρμις και βρήκαν έτσι το θάνατο 20 αθλητές χειμερινών σπόρ; Δικάσθηκε στις ΗΠΑ και αφέθηκε τελικά ελεύθερος. Τί έγινε με το αεροπλάνο που το 1980 στην Ούστιτσα με 81 επιβάτες χτυπήθηκε πιθανότατα από αμερικανό βομβαρδιστικό; Δυσχεραίνει λοιπόν η θέση του Μπερλουσκόνι, δεν είναι εύκολο πια να υπεραμυνθεί της πολιτικής του στο Ιράκ και η αντιπολίτευση έχει τώρα ένα ακόμη ισχυρό επιχείρημα για να απαιτήσει την επιστροφή των Ιταλών στρατιωτών από το Ιράκ."