Ποιός φοβάται τον Λιου Σιαομπό;
11 Δεκεμβρίου 2010
Γιατί ένας διανοούμενος είναι τόσο επικίνδυνος στην Κίνα; Ο Λιου Σιαομπό, το 2008 μαζί με άλλους διανοούμενους και πρωτοβουλίες πολιτών συνέταξε την λεγόμενη Χάρτα 08. Ένα μανιφέστο, το οποίο καλούσε την Κίνα να προβεί σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό του πολιτικού της συστήματος. "Η κεντρική εξουσία εξέλαβε την πράξη αυτή ως πρόκληση", εξηγεί ο Γοϋίλι Λαμ, δημοσιογράφος και ειδικός σε θέματα κινεζικής πολιτικής. Για το Πεκίνο ο Λιου Σιαομπό είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης της χώρας:
«Το ότι ο Λιου Σιαομπό καταδικάστηκε σε 11 χρόνια κάθειρξη, είναι μια απόφαση του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚ της Κίνας. Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον Λιου Σιαομπό, είναι για το Πεκίνο μία συνομωσία της Δύσης και ένας τρόπος υπονόμευσης της κρατικής εξουσίας».
Η κινεζική κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά τις εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας για την απελευθέρωσή του. Η σύζυγος του Λιου Σία βρίσκεται υπό κατ' οίκον περιορισμό. Ο Μα Ζάουσου, εκπρόσωπος τύπου του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών αρνείται όλες τις κατηγορίες: «Η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στον καταδικασθέντα δείχνει την ασέβεια της επιτροπής Νόμπελ απέναντι στην κινεζική δικαιοσύνη».
Επίδειξη ισχύος
Η κινεζική ηγεσία έχει επιδοθεί σε μια επίδειξη ισχύος άνευ προηγουμένου. Η οικονομία της γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη και αυτό κάνει την κινεζική ηγεσία να αισθάνεται ασφαλής. Η χώρα κατάφερε να βγει αλώβητη από τη διεθνή οικονομική κρίση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Κίνα υπολογίζεται σε 4.000 δολάρια. Εδώ και χρόνια πολιτικοί αναλυτές στη Δύση θεωρούν πως η οικονομική ανάπτυξη θα οδηγούσε την Κίνα και σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Ο Γοϋίλι Λαμ θεωρεί μη ρεαλιστική αυτή την άποψη:
«Η διατήρηση της σταθερότητας είναι η άμεση προτεραιότητα. Αυτό αποφασίστηκε ήδη το 1989 από τον τότε αρχηγό του Κόμματος Ντενγκ Ζιαοπίνγκ, ο οποίος ανήκε στην πρώτη γενιά της ηγεσίας της περιόδου των μεταρρυθμίσεων. Σήμερα 20 χρόνια μετά, η τέταρτη γενιά ηγετών θεωρεί πως δεν είναι αναγκαία μια ριζική αλλαγή, όσο αναπτύσσεται η οικονομία και η κρατική μηχανή λειτουργεί».
Παρόλα αυτά η Κίνα προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να δείξει ένα πιο δημοκρατικό πρόσωπο και να ασκήσει όσο γίνεται μεγαλύτερη επιρροή στη Δύση. Τα τελευταία χρόνια άνοιξε σε 80 χώρες παραρτήματα που ασχολούνται με τη διδασκαλία του Κομφούκιου, ενώ διέθεσε 4,5 δις ευρώ για προγράμματα που αφορούν τον πολιτισμό και τα ΜΜΕ. Όλα αυτά βέβαια αναιρούνται από την ίδια της την πολιτική. Μια πολιτική που δεν επιτρέπει το αυτονόητο, την ελεύθερη έκφραση της γνώμης.
Yang Ying / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου