Πόσο σκόπιμη ήταν η μερική κρατικοποίηση της Commerzbank;
9 Ιανουαρίου 2009
«Δηλαδή η Commerzbank εξαγοράζει την μικρότερη Dresdner Bank με μεγάλο ρίσκο, οι δε ζημιές υποβαθμίστηκαν παρά τη σχετική πολύμηνη έρευνα.
Βρισκόμαστε ενώπιον μιας αποτυχίας του μάνατζμεντ, για την οποία θα πρέπει να υποστούν κάποιοι συνέπειες.»
«Το Βερολίνο τσακώνεται για τα γελοία και μικρά πακέτα μέτρων για την αναζωογόνηση της οικονομίας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανή υπερχρέωση των παιδιών μας και των εγγονιών μας, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί νέα κρατική τράπεζα» σημειώνει η γερμανική έκδοση των Financial Times:
«Σαν να μην υπήρχαν αρκετές αποδυναμωμένες κρατικές τράπεζες που χρειάζονται για να σωθούν τα λεφτά των φορολογούμενων.
Αυτό που είναι επιτακτικό αυτή τη στιγμή είναι η ενίσχυση των κρατικών τραπεζών στα ομόσπονδα κρατίδια.
Οι φορολογούμενοι πρέπει όμως τώρα να αναρωτηθούν γιατί η κυβέρνηση διαχειρίζεται τόσο άσχημα τα λεφτά τους από το επιβεβλημένο πακέτο σωτηρίας των τραπεζών μόνον και μόνον για να ικανοποιηθεί η φιλοδοξία κάποιων μάνατζερ και πολιτικών.»
Προς μια νέα οικονομική τάξη;
«Πρέπει να διδαχθούμε από την οικονομική κρίση που συγκλονίζει τον κόσμο μας και να δώσουμε λύσεις πέρα των ‘ενέσεων κεφαλαίου’, έστω και αν είναι μεγάλης εμβέλειας» υπογραμμίζει η γαλλική εφημερίδα Le Monde με αφορμή τη διεθνή οικονομική διάσκεψη στο Παρίσι:
«Είναι επείγουσα ανάγκη η κοινή λογική, αλλά και η συλλογική ευφυΐα να απαιτήσουν δικαιοσύνη και να σώσουν τα οικοσυστήματα.
Εάν συνδεθούν η οικονομία και η οικολογία, εάν αλλάξει η νοοτροπία του καταναλωτή και τα αγαθά διατηρηθούν μεν, αλλά μοιραστούν πιο δίκαια, τότε θα έχουμε τις βασικές αρχές μιας νέας οικονομικής τάξης.
Γιατί περιμένει ο Σαρκοζί και δεν υλοποιεί την επιθυμία του για μια τουλάχιστον ομάδα των 13 και όχι των 8, με την Ινδία, την Κίνα και τη Βραζιλία, τις ισχυρές χώρες του μέλλοντος; Η βαθιά οικονομική κρίση απαιτεί ισχυρής εμβέλειας, παγκοσμιοποιημένα μέτρα.»
«Κάθε φορά που αδειάζουν οι αγωγοί, η ΕΕ συνειδητοποιεί την εξάρτηση »
«Η Ρωσία δεν είναι μέλος της ΕΕ, αλλά ανήκει στην Ευρώπη» σχολιάζει η γερμανική Süddeutsche Zeitung για τη διαμάχη για το ρωσικό, φυσικό αέριο:
«Γι’ αυτό δεν είναι λάθος από την οπτική γωνία του Πούτιν να προσπαθεί να μετατρέψει τη Ρωσία σε μοντέλο ευρωπαϊκής ισχυρής δύναμης.
Η πολιτική των συμμαχιών του Πούτιν λειτουργεί σαφέστατα και είναι για τον καθένα μας κατανοητή: ο Πούτιν λοιπόν μας επισημαίνει ότι εκείνο που συνδέει τις χώρες δεν είναι τα μεγάλα λόγια, αλλά η απτή εξάρτηση, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια πρώτη ύλη, το φυσικό αέριο.
Στις δυτικές χώρες, στην ΕΕ δηλαδή, αυτή η εξάρτηση συνειδητοποιείται κάθε φορά που αδειάζουν οι αγωγοί του φυσικού αερίου.»
«Όποιος δεν επωμίζεται τις ευθύνες του δεν μπορεί να παίξει τον ειρηνοποιό»
«Για το γεγονός ότι οι ισλαμιστές Παλαιστίνιοι έγιναν τόσο ισχυροί είναι υπεύθυνοι και οι αντίπαλοί τους» υποστηρίζει τέλος η ίδια εφημερίδα, Süddeutsche Zeitung, σε σχόλιό της για τον πόλεμο στη Γάζα:
«Πρώτον είναι υπεύθυνοι εκείνοι οι Παλαιστίνοι, που σκέφθηκαν περισσότερο την τσέπη τους και λιγότερο τους φτωχούς τους συμπατριώτες, δεύτερον το Ισραήλ που δεν πήρε στα σοβαρά την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους και η Ευρώπη που μετά την εκλογική νίκη της Χαμάς το 2006 κατέφυγε στο εμπάργκο και εγκατέλειψε τη Γάζα στους ακραίους της Χαμάς και στους διάφορους νονούς.
Όποιος όμως τώρα δεν επωμίζεται τις ευθύνες του δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του ειρηνοποιού.»