1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ρόμπεϊ: γρήγορες αλλαγές, χωρίς έγκριση εθνικών κοινοβουλίων

7 Δεκεμβρίου 2011

Ενώ στην ΕΕ όλοι μιλούν για αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών, η οποία θα είναι στο επίκεντρο της Συνόδου Κορυφής, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ διαφοροποιείται ξεκάθαρα από Βερολίνο και Παρίσι.

https://p.dw.com/p/13OKd

Σε κείμενό του στο πλαίσιο προετοιμασίας της Συνόδου ο Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ γράφει, ότι για την επίτευξη μεγαλύτερης δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν είναι απαραίτητη η αλλαγή των Συνθηκών. Αντ’ αυτού ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προτείνει την συμπλήρωση του Πρωτοκόλλου αρ. 12 της Συνθήκης της Λισαβόνας, που αφορά και την αντιμετώπιση περιπτώσεων υπερβολικού ελλείμματος.
Η συμπλήρωση θα μπορούσε να καθορίζει αυστηρότερα κριτήρια για το ανώτατο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος μιας χώρας ή την οικειοθελή δέσμευση των χωρών για έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Έτσι θα δρομολογούνταν ένα «νέο δημοσιονομικό σύμφωνο», το οποίο θα διευκόλυνε και τις αγορές κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ.

Ο συντομότερος δρόμος για την αλλαγή των συνθηκών

Η παραπάνω συμπλήρωση δεν απαιτεί επικύρωση σε εθνικό επίπεδο και των 27 χωρών - μελών. Δηλαδή η πρόταση ΡόμπεΪ είναι ο συντομότερος δρόμος, διότι για την αλλαγή του Πρωτοκόλλου αρ. 12 απαιτείται ομοφωνία μόνο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά από σχετική πρόταση της Κομισιόν. Η ΕΚΤ και το Ευρωκοινοβούλιο έχουν απλά συμβουλευτικό ρόλο.
Στόχος αυτής της πρότασης είναι προφανώς να αποφευχθεί η χρονοβόρα διαδικασία αλλαγής των ευρωπαϊκών συνθηκών, η οποία ενδέχεται να ‘σκαλώσει’ όχι στο γενικό πλαίσιο, αλλά στις λεπτομέρειες. Δηλαδή στα αιτήματα των χωρών - μελών καθώς και στη διαδικασία επικύρωσης.

Έτσι η πρόταση Ρόμπεϊ ταυτίζεται με τις θέσεις των Γάλλων και των Γερμανών μόνον σε ό, τι αφορά στο δημοσιονομικό σκέλος, διότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου διαφωνεί με την γαλλογερμανική πρόταση ευρείας αναθεώρησης συνθήκης.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για να πειστούν οι αγορές δεν είναι όμως το δημοσιονομικό, αλλά το οπλοστάσιο της ευρωζώνης, η άμυνά της.  Με απλά λόγια οι ιδιώτες επενδυτές θέλουν να ξέρουν αν θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους, όταν αγοράζουν κρατικά ομόλογα. Θέλουν να δουν ότι η ευρωζώνη έχει ένα οπλοστάσιο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή. Και αυτό έως τώρα δεν το έχουν δει οι επενδυτές. Αυτό εξάλλου καταδεικνύει και η «προειδοποιητική βολή» του οίκου αξιολόγησης S&P τη Δευτέρα. Επομένως το βέβαιο είναι ότι δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο.

DPA / Στέφανος Γεωργακόπουλος / Νίκος Μπέλλος

EU-Ratspräsident Van Rompuy beim EU-Gipfel am 23.6.2011
Εικόνα: dapd

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

Παράλειψη επόμενης ενότητας Ανακαλύψτε περισσότερα