Σημείο καμπής για τη Γερμανία το νέο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση

Κυρίαρχο θέμα στα σχόλια του γερμανικού τύπου είναι η επίτευξη συμβιβασμού στο νομοσχέδιο για τη ρύθμιση της μετανάστευσης μετά από χρονοβόρες διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Ξεκινάμε με την Frankfurter Allgemeine Zeitung: Ο πολυπόθητος συμβιβασμός μεταξύ των γερμανικών κομμάτων στο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση είναι πια γεγονός. Η Γερμανία είναι ντε φάκτο μια χώρα υποδοχής μεταναστών, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να ρυθμίσει ή να περιορίσει τον αριθμό των μεταναστών, που έρχονται στη Γερμανία. Για το συγκυβερνών κόμμα των Πρασίνων η λεγόμενη πολυπολιτισμική κοινωνία ήταν η απάντηση σε όλα τα κακά που έλαβαν χώρα σε γερμανικό έδαφος. Ακόμα και οι Πράσινοι ωστόσο συνειδητοποιούν πλέον ότι μετανάστες χωρίς διάθεση να ενσωματωθούν οδηγούν στα όριά της κάθε κοινωνία και ότι οι δυνατότητες μιας κοινωνίας να ενσωματώσει ξένους είναι πεπερασμένες. Το νέο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στην γερμανική Άνω Βουλή λαμβάνει ευτυχώς υπόψη του αυτά τα στοιχεία. Εκτός αυτού αναφέρεται στην ανάγκη ενσωμάτωσης και των ξένων, που ζουν ήδη εδώ και πολλά χρόνια στην Γερμανία.

Η εφημερίδα Die Welt παρατηρεί: Το νομοσχέδιο μας αποκαλύπτει τί ακριβώς ζητά η χώρα μας από τους μετανάστες, που έρχονται στη Γερμανία. Ορίζει, όσο είναι δυνατόν βέβαια, τις υποχρεώσεις ως προς την ενσωμάτωσή τους στην γερμανική κοινωνία. Για πολλές δεκαετίες η Γερμανία από υπερβολική διακριτικότητα είχε λίγες απαιτήσεις από τους μετανάστες, επειδή δεν είχε εμπιστοσύνη στην δική της ταυτότητα. Το νέο νομοσχέδιο αποτελεί και σε αυτό το θέμα ένα σημείο καμπής. Αυτό που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια με την ιδέα μιας γερμανικής γκριν καρτ φθάνει τώρα σε ένα αίσιο τέλος με το νομοσχέδιο για την μετανάστευση, το οποίο δίχως αμφιβολία άξιζε τον κόπο.

Η ανεξάρτητη επιτροπή του Αμερικανικού Κογκρέσου, που εξετάζει τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα τις εργασίες της. Η προσωρινή έκθεση βάζει ωστόσο ένα τέλος στους μύθους γύρω από την μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία, σχολιάζει η Frankfurter Rundschau. Οι μυστικές υπηρεσίες του Σαντάμ Χουσεΐν και η Αλ Κάιντα είχαν επαφές. Δεν υπάρχουν όμως ενδείξεις πόσο μάλλον αποδείξεις για μια συνεργασία. Το Ιράκ δεν ήταν όπως υποστήριζει ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τσένι η "γεωγραφική βάση" των τρομοκρατών. Ούτε το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν ήταν "σύμμαχος" του Οσάμα Μπιν Λάντεν, όπως είχε πει πολλές φορές στο παρελθόν ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους. Ο πόλεμος στο Ιράκ δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επομένως με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με την προσωρινή έκθεση το τρομοκρατικό δίκτυο δεν είναι τόσο ισχυρό και καλά οργανωμένο, όπως πίστευαν πολλοί. Τα σχέδια για τρομοκρατικά χτυπήματα χαρακτηρίζονται συχνά από αμφιβολίες, τσακωμούς, αλλά και λάθη. Ενδεικτικό είναι επίσης ότι οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα σχεδιάζαν ένα τρομοκρατικό χτύπημα για την 11η Σεπτεβρίου με συμμετοχή δέκα συνολικά αεροπλάνων. Το απέρριψαν ωστόσο επειδή δεν πίστεψαν στην πραγματοποίησή του. Πίσω από την 11η Σεπτεμβρίου δεν υπήρχε καν μια "φοβερή" στρατηγική. Ο στόχος της Αλ Κάιντα ήταν πάντα σύμφωνα με την επιτροπή να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης πάνω της και να στρατολογήσει νέα μέλη. Ούτε και η ίδια η τρομοκρατική οργάνωση δεν ήταν προετοιμασμένη για αυτό που ακολούθησε την 11η Σεπτεμβρίου. Το ίδιο ισχύει δυστυχώς πολύ περισσότερο για τις χώρες της Δύσης, καταλήγει η Frankfurter Rundschau.