Στα κοινοβούλια το πακέτο διάσωσης του ευρώ

«Ουδείς γνωρίζει πως θα εξελιχθεί η στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων», γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Θα οδηγήσει τελικά στην ανατροπή του Καντάφι -αν και δεν είναι αυτός ο στόχος του ψηφίσματος του ΣΑ των ΗΕ; Ή μήπως ο εκκεντρικός δεσπότης καταφέρει να διατηρήσει τον έλεγχο τμήματος της χώρας του και επιβιώσει πολιτικά των αεροπορικών επιθέσεων των συμμάχων; Μήπως δεν επιβίωσε πολιτικά των αεροπορικών επιθέσεων πάνω από μία δεκαετία και ο Σαντάμ Χουσεϊν;

Οι πολλές και ποικίλες αβεβαιότητες για τον στόχο, αλλά και τη διάρκεια της στρατιωτικής επέμβασης προκάλεσαν και δικαιολογημένες αμφιβολίες και γι’ αυτό ορισμένες κυβερνήσεις δίσταζαν να αποφασίσουν.

Όταν όμως ο στρατός του Καντάφι προχωρούσε προς τη Βεγγάζη ήταν πια σαφές ότι θα έπνιγε στο αίμα την εξέγερση κατά του καθεστώτος, εάν του το επέτρεπε η διεθνής κοινότητα.

Έτσι το ψήφισμα του ΣΑ των ΗΕ εκπλήρωσε έναν από τους στόχους του: το προπύργιο των εξεγερμένων είναι πια ασφαλές από τις βάναυσες επιθέσεις του καθεστώτος.»

Σαφής ή ασαφής ο στόχος της επέμβασης στη Λιβύη;

«Η εντολή του ΣΑ δεν εξυπηρετεί ρητά την αποδυνάμωση του Καντάφι. Είναι σωστό που τα ΗΕ τόνισαν τον προστατευτικό χαρακτήρα της επέμβασης», σημειώνει η Süddeutsche Zeitung και εξηγεί ότι στόχος της είναι η αλλαγή καθεστώτος:

«Αυτό όμως που παραλείπεται στην εντολή του ΣΑ, δεν σημαίνει ότι είναι λάθος. Διότι οι αεροπορικές επιθέσεις αποδυναμώνουν ασφαλώς το καθεστώς Καντάφι. Η εντολή στοχεύει στο πρόσωπο του Καντάφι και επομένως δεν μπορεί να λειτουργεί προς όφελός του.

Η ελπιδοφόρα επιρροή του ψηφίσματος των ΗΕ έγκειται πολιτικά στο εξής: να αντιληφθεί ο Καντάφι πως βρίσκεται σε αδιέξοδο, να τα μαζέψει και να εγκαταλείψει τη χώρα.

Τα ΗΕ δεν έχουν κανένα συμφέρον να παίξουν τον ρόλο του φύλακα-διαιτητή από αέρος σε μια διχοτομημένη χώρα.»

«Πόλεμο χωρίς σαφή στόχο» χαρακτηρίζει τη στρατιωτική επέμβαση κατά του Καντάφι ο Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ, διοργανωτής της Διεθνούς Διάσκεψης Ασφαλείας στο Μόναχο, σε σχόλιό του στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt:

«Μια επιτυχής στρατηγική έναντι του Καντάφι θα συμπεριελάμβανε και την προσφορά μιας δυνατότητας για να διαφύγει ο ίδιος, όχι ασφαλώς επειδή θέλουμε να σωθεί, αλλά για να συντομευθούν έτσι τα δεινά του λιβυκού λαού.

Γι’ αυτό όσο και αν χαιρετίζουμε την ύπαρξη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στη Χάγη, τόσο πιστεύουμε ότι η όποια ανάμειξή του θα δυσχεράνει την αποχώρηση του Καντάφι.

Τέλος, ανεξάρτητα από το εάν η Γερμανία θα συμμετέχει ή όχι, έχουμε ως χώρα ζωτικό συμφέρον να παγιωθεί η ‘αραβική άνοιξη’.

Διότι εάν τα καταφέρει ο Καντάφι, η πορεία της θα ανακοπεί, γι’ αυτό θέλουμε να ελπίζουμε σε μια γρήγορη επιτυχία της επέμβασης.

Προς το παρόν κυριαρχεί το ‘fog of war’ και ελάχιστη σαφήνεια. Γι’ αυτό η ανησυχία και οι αμφιβολίες είναι δικαιολογημένες.»

Θα εγκρίνουν τα εθνικά κοινοβούλια το πακέτο διάσωσης του ευρώ;

Οι υπουργοί Οικονομικών κατέληξαν χθες σε ένα συνολικό πακέτο για το ευρώ που αφορά τόσο το προσωρινό Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, όσο και το Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης του ευρώ.

Οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρονται στη χθεσινή συμφωνία με τίτλους όπως «190 δισεκατομμύρια από το Βερολίνο για το ευρωπακέτο διάσωσης» ή «Η Γερμανία επωμίζεται πάνω από το ένα τρίτο της συνολικής επιβάρυνσης».

Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt: «Η Γερμανία θα διασφαλίσει στο μέλλον εγγυήσεις για το ευρώ ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων.

Η εισφορά της μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης στον καινούργιο μηχανισμό διαχείρισης των κρίσεων κυμαίνεται γύρω στα 190 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τόνισε χθες στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών ότι το ευρώ συνιστά ζωτικό συμφέρον για τη Γερμανία: ‘η αποτυχία του συνεπάγεται ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες για τη Γερμανία, για τις οποίες δεν θα μπορούσε κανείς να αναλάβει την ευθύνη’.

Ανοιχτό παραμένει όμως ακόμη πως θα διευρυνθεί το πλαφόν του προσωρινού μηχανισμού στήριξης στα 440 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα μέχρι τώρα 250.

Εάν συνυπολογιστούν μόνον εγγυήσεις, τότε η Γερμανία θα πρέπει να εγγυηθεί 190 δισεκατομμύρια ευρώ αντί των μέχρι τώρα 120.

Σύμφωνα με τον κ. Σόιμπλε όλες οι αλλαγές για τη σταθεροποίηση του ευρώ θα πρέπει να εγκριθούν το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών της ευρωζώνης.

Επιπλέον δεν έχει αποσαφηνιστεί τι θα γίνει με το αίτημα της Ιρλανδίας για χαμηλότερα επιτόκια για τις ευρωπιστώσεις της, ύψους 85 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η Γερμανία και η Γαλλία ζητούν από τη κυβέρνηση του Δουβλίνου σαν αντιστάθμισμα την αύξηση του εξαιρετικά χαμηλού φόρου επιχειρήσεων.

Τέλος το μέλλον της Πορτογαλίας, η οποία διστάζει ακόμη να προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης παρά τη δραστική αύξηση του κόστους στην εξυπηρέτηση του χρέους της, φαίνεται ότι θα αποσαφηνιστεί την Τετάρτη, όταν η σοσιαλιστική κυβέρνηση μειοψηφίας Σόκρατες θα υποβάλει το νέο πακέτο εξυγίανσης στη πορτογαλική βουλή.

Εάν το καταψηφίσουν οι συντηρητικοί, τότε πρέπει να παραιτηθεί ο Σόκρατες και αυτό σημαίνει πιθανότατα αύξηση των επιτοκίων στις χρηματαγορές.

Ο Πορτογάλος πρωθυπουργός προβλέπει ότι σε μια τέτοια περίπτωση η χώρα του θα προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου