Στον ευρωπαϊκό Νότο το βάρος των προσφύγων;

Σχεδόν δυο εκατομμύρια άνθρωποι έχουν τραπεί σε φυγή εξαιτίας του πολέμου στη Συρία. Οι περισσότεροι από αυτούς αναζητούν καταφύγιο στις γειτονικές τους χώρες. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες περίπου 50.000 πήγαν στην Τουρκία. Μόνο την προηγούμενη εβδομάδα ήταν 6.000.

Ο πραγματικός αριθμός υπολογίζεται πάντως ότι είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δεν έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν όλους τους πρόσφυγες. Σύμφωνα με τη Eurostat τον τελευταίο χρόνο τουλάχιστον 30.000 Σύροι κατέθεσαν αίτηση ασύλου στην ΕΕ. Η Γερμανία δήλωσε πως προτίθεται να δεχθεί 5.000 πρόσφυγες από τη Συρία και όπως επεσήμανε ο Όλε Σρέντερ, υφυπουργός Εσωτερικών, η Γερμανία θέλει να δώσει την ευκαιρία σε αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη να έρθουν στη χώρα. Ως ένα θετικό μήνυμα το κρίνει η Φραντζίσκα Βίλμαρ, υπεύθυνη για θέματα ασύλου στη Διεθνή Αμνηστία.

Η Γερμανία πρότυπο

Ο υφυπουργός Εσωτερικών Όλε Σρέντερ υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα της Γερμανίας είναι πρωτοποριακό. Δεν είναι όμως μόνο οι Σύροι που θέλουν να έρθουν στη χώρα. Υπολογίζεται πως μέχρι το τέλος του χρόνου τουλάχιστον 100.000 πρόσφυγες από διάφορες χώρες θα έχουν ως προορισμό τη Γερμανία.

«Δεν μπορούμε να δεχθούμε όμως εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό θα επιβάρυνε πολύ τη Γερμανία και δεν θα ήταν και σωστό, γιατί οι περισσότεροι θέλουν να επιστρέψουν το γρηγορότερο δυνατόν στην πατρίδα τους. Προσπαθήσαμε να πείσουμε την Κομισιόν, να ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας και να καταρτίσει ένα πρόγραμμα προστασίας, αλλά δυστυχώς η Κομισιόν δεν το έκανε. Η Γερμανία σε αυτό τον τομέα προπορεύεται».

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα, πιστεύει η Φραντζίσκα Βίλμαρ από τη Διεθνή Αμνηστία. Χώρες όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μάλτα, η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Βουλγαρία επωμίζονται ένα πολύ μεγάλο βάρος, επισημαίνει.

Λείπει η πολιτική βούληση

Παράλληλα όμως η Φρατζέσκα Βίλμαρ προειδοποιεί ότι, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στη σημερινή οικονομική συγκυρία, δεν θα πρέπει να αμελεί την τήρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε ζητήματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Λείπει η πολιτική βούληση. Οι συνθήκες είναι γνωστές και θα πρέπει σε ευρωπαϊκό επίπεδο να αναζητήσουμε μια κοινή λύση. Και αυτό είναι που ζητάμε από τα κράτη μέλη της ΕΕ. Θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η ευρωπαϊκή πολιτική σε θέματα προσφύγων είναι μια κοινή υπόθεση» τονίζει η Φραντσέσκα Βίλμαρ.

Ο Όλε Σρέντερ από την πλευρά του επισημαίνει πως η ΕΕ δίνει αρκετά χρήματα για την φιλοξενία των προσφύγων, για παράδειγμα η Μάλτα από το 2007 έχει πάρει 85 εκατομμύρια ευρώ. Τα χρήματα δεν αρκούν, αντιτείνει η Φραντζίσκα Βίλμαρ. Απαιτείται επίσης και πρακτική υποστήριξη στις χώρες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα και έχουν επωμισθεί τα σχετικά βάρη.

Sabrina Pabst / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ.σύνταξης: Γιάννης Παπαδημητρίου