«Τέλος για τους ονειροπόλους»

Η Μπάρμπαρα Βέζελ από την Deutsche Welle σχολιάζοντας τις 100 ημέρες της ελληνικής κυβέρνησης εκφράζει την απογοήτευσή της για τον ισχνό απολογισμό της κυβέρνησης Τσίπρα και μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Όποιος χρειάζεται βοήθεια θα πρέπει να δείξει ότι κάνει κάτι για αυτό και ότι προσπαθεί να θέσει σε κίνηση και πάλι την οικονομία. Και εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη απογοήτευση. Θα ήταν καλό εάν μια αριστερή κυβέρνηση έδειχνε ότι έχει πρωτότυπες και νέες ιδέες για το πώς μπορεί να σταθεί μια μικρή χώρα και πάλι στα πόδια της. Φιλικός προς το περιβάλλον τουρισμός, πρωτοπορία στην ηλιακή ενέργεια, σύγχρονη γεωργία. Πώς δηλαδή θα μπορούσε να αξιοποιήσει κανείς δημιουργικά τα φυσικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας; Αντ αυτού όμως έρχεται ο σοσιαλισμός των προπάππων μας με κρατικές επιχορηγήσεις και μια μη παραγωγική δημόσια διοίκηση, όλα αυτά που έσπρωξαν κάποτε στον γκρεμό την Ανατολική Γερμανία».

O Γκέρτ Χέλερ από την Handelsblatt γράφει για το ίδιο θέμα: «100 μέρες μετά τις εκλογές δεν εφαρμόστηκαν οι υποσχέσεις. Η κυβέρνηση έφερε βέβαια στη βουλή νόμο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, ο οποίος προβλέπει δωρεάν ρεύμα, συσσίτια και επιδόματα ενοικίου για τους πιο φτωχούς. Οι περισσότερες όμως από τις υπόλοιπες υποσχέσεις έμειναν πίσω. Για αύξηση των συντάξεων και μείωση της φορολογίας δεν υπάρχουν περιθώρια, όσο οι διεθνείς πιστωτές δεν δίνουν το πράσινο φως για νέα δάνεια. Το κοινωνικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο κοστολογήθηκε από τον Τσίπρα στα 11 δις ευρώ και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στα 27 δισεκατομμύρια, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί. Ακόμα και η μισητή τρόικα, την οποία ο Τσίπρας κήρυξε «νεκρή», συνεχίζει να ζει: Οι τρεις επικεφαλής των πιστωτών είναι οι ίδιοι, μόνο που ονομάζονται διαφορετικά – η νέα κυβέρνηση διαπραγματεύεται τώρα με τους «εκπροσώπους των θεσμών».

Η αναγκαιότητα ενός κουρέματος

Η Τageszeitung του Βερολίνου και ο Γιάννης Παπαδημητρίου σχολιάζοντας επίσης τις 100 ημέρες της ελληνικής κυβέρνησης διαπιστώνει: «Μετά από 100 ημέρες στην εξουσία ο κυβερνητικός απολογισμός είναι μάλλον ισχνός. Η κυβέρνηση Τσίπρα ενέκρινε το νόμο «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης» ωστόσο σε αυτόν περιλαμβάνονταν μόνο τρόφιμα για όσους έχουν ανάγκη και άλλα έκτακτα μέτρα ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ. Το ποσό είναι πολύ μικρό αν αναλογιστεί κανείς ότι λίγο αργότερα ο δεξιός λαϊκιστής υπουργός Άμυνας είχε στη διάθεσή του 500 εκατομμύρια ευρώ. Εντωμεταξύ ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί το 2016 ενώ ο ΕΝΦΙΑ συνεχίζει προς το παρόν να ισχύει».

Η ελβετική Neue Zürcher Zeitung αναφέρεται στα σημαντικά προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και πιστεύει ότι απαιτείται μια κίνηση που θα την απελευθερώσει. Ο Πέτερ Φίσερ γράφει: «Σε αυτό το ελληνικό δράμα καλλιεργήθηκαν πολλές ψευδαισθήσεις. Είναι καιρός να υπάρξει μια κίνηση απελευθέρωσης. Είτε θα πρέπει να γίνει ένα δημοψήφισμα και να προκύψει μια νέα νόμιμη κυβέρνηση, η οποία σε συμφωνία με τους δανειστές θα αποφασίσει βαθιές και σκληρές μεταρρυθμίσεις, για να κρατηθεί η χώρα στο ευρώ. Ή θα πρέπει να τολμήσουν μια έξοδο από την Ευρωζώνη για να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους το μέλλον τους. Περαιτέρω άρνηση της πραγματικότητας αυξάνει μόνο την πίκρα που θα πάρουν οι ονειροπόλοι».

Τέλος, ο Όλαφ Γκέρζεμαν από την Welt προβλέπει ότι θα έλθει ένα κούρεμα: «Ένα κούρεμα για την Ελλάδα; Η έκκληση δεν θα μείνει για καιρό αναπάντητη και είναι επίσης κατανοητή…Μια χώρα, της οποίας το χρέος δεν είναι βιώσιμο, είναι βαρέλι δίχως πάτο».

Μαρία Ρηγούτσου