Το διακύβευμα των εκλογών

Τα πράγματα για τον αντίπαλο της Άνγκελα Μέρκελ κάθε άλλο παρά εύκολα είναι. Κι ας είναι ο σωστός άνθρωπος τη σωστή στιγμή. Ο Πέερ Στάινμπρουκ είναι ειδικός στα δημοσιονομικά και γνωρίζει επακριβώς ό,τι αφορά τον προϋπολογισμό. Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση ήταν υπουργός Οικονομικών στη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών. Τώρα όμως ο Πέερ Στάινμπρουκ θέλει να διαδεχθεί την Άνγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία. Οι δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν ότι το φαβορί είναι ξεκάθαρα η καγκελάριος. Οι λόγοι είναι πολλοί.

Η Άνγκελα Μέρκελ βρίσκεται στο απόγειο της δύναμής της: ελέγχει το κόμμα της και έχει τον πρώτο λόγο στην ΕΕ στην διαχείριση της ευρωκρίσης. Η πλειονότητα των γερμανών πολιτών την σέβεται και την θαυμάζει. Από την άλλη πλευρά ο Πέερ Στάινμπρουκ δεν έχει πολλά να αντιτάξει. «Οι Σοσιαλδημοκράτες μας λένε τι δεν πάει καλά», σημειώνει ο επικοινωνιολόγος Κρίστοφ Μος. «Αυτό όμως δεν αρκεί για τους γερμανούς ψηφοφόρους που είναι γενικά ευχαριστημένοι από την κατάσταση ως έχει. Συνεπώς οι γερμανοί πολίτες θα ήθελαν να γνωρίζουν, όχι τι δεν πάει καλά, αλλά τι θα κάνει καλύτερα ο Πέερ Στάινμπρουκ αν εκλεγεί».

Η «Ατζέντα 2010» ωφελεί την Μέρκελ

Κι όμως ο Πέερ Στάινμπρουκ έχει κάτι να παρουσιάσει στο εκλογικό σώμα. Είναι όμως…δυσάρεστο. Πρόκειται για τις μεταρρυθμίσεις επί καγκελαρίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, γνωστές και ως «Ατζέντα 2010», οι οποίες περιόρισαν σημαντικά το κοινωνικό κράτος. Με αύξηση των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, τη μείωση των κοινωνικών επιδομάτων και την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, μπήκαν τα θεμέλια για μια ισχυρή και ανταγωνιστική Γερμανία, που ανθίσταται σήμερα με επιτυχία στη διεθνή κρίση. Ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της μεταρρυθμιστικής πολιτικής Σρέντερ, ήταν και ο Πέερ Στάινμπρουκ. Η ειρωνεία είναι ότι ενώ η αναγκαιότητα της «Ατζέντας 2010» και τα αποτελέσματά της αναγνωρίζονται τόσο από Χριστιανοδημοκράτες όσο και Φιλελευθέρους, πολλοί Σοσιαλδημοκράτες αποστασιοποιούνται από αυτή, επειδή έπληξε σημαντικά τα χαμηλά και χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.

Υπάρχουν διαφορές

Διαφορές μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων υπάρχουν και περιλαμβάνονται στα προεκλογικά τους προγράμματα. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) επιδιώκουν την θεσμοθέτηση κατώτερου ωριαίου μισθού, οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) είναι κατά. Κατά την άποψη των συντηρητικών της Άνγκελα Μέρκελ εργοδότες και εργαζόμενοι θα πρέπει να ορίσουν εκείνοι κατώτερους μισθούς χωρίς σχετικό νομικό πλαίσιο. Ως προς τη φορολογία οι Σοσιαλδημοκράτες θέλουν αυξήσεις για εύπορους πολίτες, ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες έχουν θέσει ως στόχο τη μείωση του δημοσίου χρέους, την αύξηση των κρατικών δαπανών και απορρίπτουν άνοδο της φορολογίας.

Γεγονός πάντως είναι ότι στα προγράμματα των δύο μεγάλων γερμανικών κομμάτων κυριαρχούν κεντρώες πολιτικές ιδέες. Και επειδή όλα σχεδόν τα κόμματα αναζητούν ψήφους στον κεντρώο χώρο, οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων είναι πλέον δυσδιάκριτες εκτιμά ο σύμβουλος δημοσίων σχέσεων Βόλφγκανγκ Ράικε: «Σήμερα δεν υπάρχει πια πόλωση», λέει ο γερμανός ειδικός. Ακόμα και στην χρήση της πυρηνικής ενέργειας δεν υπάρχουν πια διαφορές μεταξύ των κομμάτων. Λίγο μετά το πυρηνικό δυστύχημα στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, η μέχρι τότε οπαδός της πυρηνικής ενέργειας Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε με την κυβέρνησή της τον σταδιακό τερματισμό της χρήσης πυρηνικής ενέργειας στη Γερμανία.

Volker Wagener / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης