Το κινεζικό δίλλημα με τα συναλλαγματικά αποθέματα

Το 2009 ήταν χρονιά κρίσης για πολλές χώρες. Ωστόσο η Κίνα κατάφερε πάραυτα να αυξήσει το απόθεμά της σε ξένο νόμισμα κατά 20%. Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι το συνολικό αποθεματικό της ξεπέρασε τα 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Δολάριο και ευρώ απεδείχθησαν «επισφαλείς» τοποθετήσεις

Από το ποσό αυτό 900 δισεκατομμύρια επενδύθηκαν σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου. Υπολογίζεται ότι περίπου το 65% με 75% του κινεζικού συναλλαγματικού αποθεματικού είναι σε δολάρια. Ο λόγος είναι απλός. Η κινεζική κεντρική τράπεζα επέλεξε ως κύριο αποθεματικό μέσο το δολάριο για να εξασφαλίσει την συναλλαγματική ισοτιμία του γιουάν. Όμως οι κλυδωνισμοί της αμερικανικής οικονομίας το 2009 έστρεψαν το ενδιαφέρον των Κινέζων στο ευρώ με συνέπεια περίπου το 25% των συναλλαγματικών αποθεμάτων να επενδύονται πλέον στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Όταν όμως η οικονομική κρίση έφθασε στην ευρωζώνη το αποθεματικό της Κίνας σε ευρώ μειώθηκε κατά μερικά δισεκατομμύρια. Από τις αρχές του χρόνου η κινεζική κεντρική τράπεζα στρέφεται πλέον παράλληλα στην αγορά ιαπωνικών ομολόγων, αλλά ακόμα και στην αγορά αυστραλιανού και καναδικού δολαρίου. Ο Χουάνγκ Ζεμίν από το Πανεπιστήμιο East China Normal εξηγεί: «Όταν δημιουργείς συναλλαγματικά αποθέματα πρέπει πάντα να έχεις συνειδητοποιήσει ότι οι διακυμάνσεις των ισοτιμιών εμπεριέχουν ρίσκο. Το νόημα του συναλλαγματικών αποθεμάτων είναι να αποφευχθούν όσο το δυνατόν διακυμάνσεις στις ισοτιμίες των νομισμάτων. Για το λόγο αυτό επενδύουμε σε ισχυρά νομίσματα. Τα τελευταία χρόνια οι τιμές για τα ορυκτά αποθέματα σε Αυστραλία και Καναδά αυξήθηκαν. Και η Κίνα επενδύει στο νόμισμα των χωρών αυτών».

Προτεραιότητα η διασφάλιση πρώτων υλών

Μια άλλη δυνατότητα είναι η απευθείας επενδύσεις σε ορυκτό πλούτο, λέει ο Χάρβικ Βιλντ από την γερμανική τράπεζα επενδύσεων Μέτσλερ: «Οι επενδύσεις θα μπορούσαν να στραφούν όχι μόνο στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αλλά και το ατσάλι ή πολύτιμα μέταλλα. Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι λόγω των πρόσφατων αρνητικών εμπειριών από την οικονομική κρίση, η Κίνα θα στραφεί από εδώ και στο εξής περισσότερο σε ορυκτά αποθέματα. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται δύο βασικοί στόχοι: μειώνεται το ρίσκο διακυμάνσεων στις ισοτιμίες και διασφαλίζονται οι γεωπολιτικοί στόχοι του Πεκίνου. Διότι τίποτα δεν ενδιαφέρει περισσότερο την ανερχόμενη κινεζική οικονομία όσο η διασφάλιση πρώτων υλών».

Dankhong Zhang/Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου