Το οδικό δίκτυο της Γερμανίας "γερνά"

Για τους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους κυκλοφορούν στο εξωτερικό διάφοροι μύθοι. Άλλος λέει ότι μπορείς να τρέχεις μέχρι και 350 χλμ την ώρα, άλλος ότι οι δρόμοι είναι πάντα άδειοι ανεξαρτήτως ώρας και μέρας. Η πραγματικότητα βέβαια είναι πολύ διαφορετική. Πολλοί οδηγοί είναι αναγκασμένοι να περνούν πολλές ώρες τη μέρα σε μποτιλιαρίσματα, λόγω των εργασιών που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα το τελευταίο διάστημα. Επίσης πολλές χαλασμένες γέφυρες έχουν βγει εκτός λειτουργίας και μετά από έναν κρύο χειμώνα σε πολλά οδοστρώματα υπάρχουν λακκούβες.

«Χρειάζονται επενδύσεις»

«Το πρόβλημα είναι γνωστό από καιρό, αλλά δεν λαμβάνεται υπόψη στο βαθμό που θα έπρεπε», επισημαίνει ο Χάρτμουτ Μπέκενταλ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπέργκις του Βούπερταλ με κύριο τομέα έρευνας τον οδικό σχεδιασμό και την χάραξη δρόμων. «Εάν δεν γίνουν ριζικές αλλαγές, πολύ φοβάμαι ότι σε 20 χρόνια θα καταρρεύσουμε και οικονομικά». Έχει υπολογιστεί ότι για τη διατήρηση του οδικού δικτύου χρειάζεται μία επένδυση 1,5 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Τα υπάρχοντα χρήματα αυτήν την περίοδο είναι ακριβώς τα μισά. Μια επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους της ομοσπονδίας και των κρατιδίων υπολόγισε ότι λείπουν 7,2 δις ευρώ για τη συντήρηση, με αποτέλεσμα η κατάσταση του οδικού δικτύου να χειροτερεύει σταδιακά. Οι λακκούβες καλύπτονται με φτηνό υλικό χωρίς μεγάλη διάρκεια ζωής. Το αποτέλεσμα είναι να κλείνουν οι αυτοκινητόδρομοι για εργασίες.

Ο Γκερντ Λαντσμπέργκ, πρόεδρος της ομοσπονδίας Γερμανικών Πόλεων και Κοινοτήτων, υποστηρίζει ότι έχει έρθει η ώρα να μπουν σε δημόσιο διάλογο οι τρόποι χρηματοδότησης της συντήρησης των δρόμων. «Χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα για τη συντήρηση και πρέπει να κατευθύνουμε καλύτερα τη ροή κυκλοφορίας, που συνεχώς αυξάνεται χωρίς να μπορούμε να κατασκευάσουμε τόσο γρήγορα δρόμους», λέει.

«Το κόστος συντήρησης στους οδηγούς»

Πρέπει να σημειώσουμε ότι το μεγαλύτερο τμήμα των γερμανικών δρόμων, γύρω στα 600.000 χιλιόμετρα, ανήκει στην αρμοδιότητα των κρατιδίων και των κοινοτήτων. Επομένως ό,τι έργο γίνεται, χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό τους. Όμως οι περισσότερες πόλεις και κοινότητες πάσχουν από χρόνια υποχρηματοδότηση και τα χρέη τους είναι βουνό, γι αυτό και αναγκάζονται να εξοικονομούν χρήματα από τις υποδομές. Από πού όμως θα έρθουν τα αναγκαία χρήματα; Ο πρωθυπουργός του Σλέσβιχ - Χολστάιν, Τόρστεν ΄Αλμπιχ, πρότεινε την καταβολή 100 ευρώ ετησίως από όλους τους κατόχους αυτοκινήτων για να καλυφθούν οι τρύπες στους δρόμους, αλλά και στον προϋπολογισμό. Ο καθηγητής Μπέκενταλ διατυπώνει επιφυλάξεις. «Αμφιβάλω εάν αυτά τα χρήματα θα πάνε εκεί που πρέπει να πάνε», υποστηρίζει.

Οι επιφυλάξεις του δικαιολογούνται από το γεγονός ότι το τέλος κυκλοφορίας που καταβάλει κάθε χρόνο υποχρεωτικά κάθε κάτοχος αυτοκινήτου, ύψους συνολικά 8,5 δις ευρώ, δεν καλύπτει απαραίτητα ανάγκες που αφορούν στην οδοποιία. Μπορεί να πηγαίνει και σε άλλες χρήσεις, για παράδειγμα στη συντήρηση αθλητικών εγκαταστάσεων. Αλλά και ο Γκερντ Λάντσμπεργκ υποστηρίζει ότι το κόστος θα πρέπει να το σηκώσουν οι οδηγοί, προτείνει μάλιστα την επιβολή διοδίων όπως έχει γίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Προς το παρόν η Γερμανία επωφελείται από την οικονομική άνθηση των δεκαετιών του 60 και 70. Αν θέλει όμως να διατηρήσει την εικόνα χώρας με καλό οδικό δίκτυο, θα πρέπει να περάσει στην πράξη. Ακόμη η καταστροφή δεν έχει προχωρήσει και το κόστος είναι ελεγχόμενο.

Greta Hamann/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Γιάννης Παπαδημητρίου