"Το τέλος της Γκλασνόστ ή ο αγώνας διαδοχής του Πούτιν".

Η κριτική του αρχηγού του ισραηλινού Γενικού Επιτελείου Μοσέ Γιααλόν στην πολιτική που ασκεί η χώρα του στο Παλαιστινιακό, η μάχη της εξουσίας στο Κρεμλίνο, και ο αγώνας διαδοχής του Ιαν Ντάνκαν Σμιθ στο Συντηρητικό Κόμμα της Βρετανίας, είναι τα θέματα της σημερινής επισκόπησης τύπου.

Αίσθηση προκάλεσε στο Ισραήλ, αλλά και διεθνώς η κριτική που άσκησε πρόσφατα ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Ισραήλ Μοσέ Γιααλόν, παρατηρεί σε σήμερινό της σχόλιο η Sόddeutsche Zeitung του Μονάχου: Όταν ο αρχηγός ενός Γενικού Επιτελείου εκτιμά ότι οι τρομοκρατικές ομάδες των Παλαιστινίων είναι τόσο δημοφιλείς επειδή μεταξύ άλλων η πολιτική της κατοχής που ακολουθεί το Ισραήλ δεν έχει προοπτικές, αυτό σημαίνει πολλά. Η κατακραυγή στο δεξιό πολιτικό φάσμα είναι μεγάλη, αλλά δεν αναμένεται να καλύψει τη φωνή της πλειοψηφίας του ισραηλινού λαού που αμφισβητεί την πολιτική του εποικισμού των παλαιστινιακών περιοχών, καταλήγει η εφημερίδα.

Η δραματική τροπή που παίρνει η σύγκρουση του Κρεμλίνου με τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας σχολιάζεται σήμερα εκτενώς από τη γερμανική εφημερίδα die Welt: Η παραίτηση του προσωπάρχη του Κρεμλίνου Αλεξάντερ Βολοσίν αποτελεί ένδειξη της μάχης εξουσίας που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Μόσχα, κατά την οποία, όπως όλα δείχνουν, αποδυναμώνεται η φατρία του Γέλτσιν. Οι νέοι που έφερε μαζί του στην προεδρία ο Βλαντιμίρ Πούτιν αμφισβητούν την παλαιά φρουρά του Γέλτσιν. Το ζήτημα δεν είναι ποιός θα ασκήσει στην παρούσα φάση περισσότερη επιρροή στον πρόεδρο, αλλά η κατάκτηση στρατηγικών θέσεων που θα διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στη διαδικασία της διαδοχής του Πούτιν μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης του θητείας.

"Το τέλος της Γκλασνόστ", είναι ο τίτλος σχολίου της Tageszeitung του Βερολίνου για το ίδιο θέμα: Η πολιτική του Πούτιν ενάντια στην ρωσική ολιγαρχία του πλούτου που αποσαφηνίσθηκε με την κατάσχεση του 44% των μετοχών του πετρελαϊκού ομίλου Yukos και τη σύλληψη του διευθύνοντα συμβούλου της Χοντορκόφσκι, χαιρετίζεται με ικανοποίηση από το ρωσικό λαό. Ωστόσο, ο λαός θα είναι ο τελευταίος που θα ωφεληθεί από τη μάχη αυτή. Οι χρυσοδάκτυλοι του άγριου καπιταλισμού της δεκαετίας του 90 θα παραμερισθούν, στη θέση τους όμως θα προωθηθούν οι γκρίζες μορφές της νομενκλατούρας του Πούτιν.

Η απομάκρυνση του Ιαν Ντάνκαν Σμιθ από την ηγεσία του βρετανικού συντηρητικού κόμματος, κυριαρχεί σήμερα στα σχόλια του βρετανικού τύπου: Οι συντηρητικοί έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν κάτω από τις παρούσες συνθήκες να κάνουν, εκτιμά η Independet: απομάκρυναν τον Σμιθ. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα ήταν καλύτερος από τον Σμιθ στο ρόλο του ηγέτη της αντιπολίτευσης. Είναι επίσης αδιαφιλονίκητο ότι ο Μάικλ Χάουαρντ έχει τις περισσότερες πιθανότητες να ηγηθεί του κόμματος και να δημιουργήσει προβλήματα στον Τόνι Μπλερ. θα ήταν φυσικά πρόωρο να πει κανείς ότι ο Χάουαρντ είναι ο ηγέτης εκείνος που φοβούνται οι Εργατικοί. Κι όμως, από χθες που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του, άρχισε να γίνεται πιό ενδιαφέρον το πολιτικό σύστημα των "δυόμισυ κομμάτων" της Βρετανίας, καταλήγει η εφημερίδα.

Διαφορετικά βλέπει το ζήτημα η Sόddeutsche Zeitung. Σε σημερινό της σχόλιο με τίτλο "Το κόμμα των πραξικοπηματιών" η γερμανική εφημερίδα υποστηρίζει ότι ακόμη και εάν η διαδοχή του Σμιθ κυλίσει γρήγορα και ομαλά και επικρατήσει προσωρινά κάποιο ρεύμα αισιοδοξίας στο Συντηρητικό Κόμμα, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε στο ορατό μέλλον. Το μόνο που μπορεί να περιμένει ο Χάουαρντ από την κατάσταση αυτή είναι το προνόμιο να οδηγήσει εκείνος τους Τόρις στην επόμενη εκλογική ήττα.