Τρυκ το δημοψήφισμα για το σύνταγμα στη Βρετανία

Στα πρωτοσέλιδα σήμερα του γερμανικού τύπου η πρόθεση του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ να διεξαχθεί στη χώρα του δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Η συντηρητική και έγκριτη Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει: "Είναι ιδιαίτερα ύποπτη η ξαφνική απομάκρυνση του Μπλερ από την επί σειρά ετών διακηρυχθείσα θέση του ότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε στη Βρετανία. Μάλλον δεν ήταν δυνατόν να αντισταθεί άλλο στον λαϊκισμό των ευρωσκεπτικιστών και πιθανότατα προσπαθεί να διασώσει το σαρκίον του, την πολιτική του καριέρα. Ασφαλώς κάτι τέτοιο για έναν πολιτικό δεν αποτελεί πρωτοτυπία, ούτε σηματοδοτεί ηθική πτώση. Το φαινόμενο είναι συνηθισμένο και θεμιτό. Για έναν πολιτικό άνδρα όμως με ανάστημα δηλώνει ανεπάρκεια."

Η οικονομική εφημερίδα του Ντύσελντορφ Handelsblatt διαπιστώνει στις αντιδράσεις για την αλλαγή πορείας του Μπλερ τον ενδόμυχο φόβο των Ευρωπαίων πολιτικών για τους λαούς τους: "Μάλλον ο Μπλερ πουλάει 'φύκια για μεταξωτές κορδέλες', εφ' όσον το δημοψήφισμα μπορεί να διεξαχθεί τον επόμενο χρόνο, ενώ ως γνωστόν χρειάζονται τουλάχιστον 7 χώρες για την μη έγκριση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Εκείνο που φοβούνται, όσοι Ευρωπαίοι πολιτικοί αντέδρασαν με οξύτητα στις νέες θέσεις Μπλερ για το σύνταγμα, είναι οι ίδιοι οι λαοί τους, διότι το αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας στη Βρετανία θα μπορούσε να είναι η απαίτηση και άλλων δημοψηφισμάτων σε διάφορες χώρες της ΕΕ."

Στο ίδιο πνεύμα η Süddeutsche Zeitung: "Ο φόβος των Ευρωπαίων πολιτικών για τις αντιδράσεις των λαών τους και κυρίως ο φόβος διενέργειας δημοψηφίσματος σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ φέρνει στη μνήμη μας το δέος που είχαν οι πατεράδες μας, όταν το 1949 έπρεπε να ψηφίσουν το νέο σύνταγμα της μεταπολεμικής Γερμανίας. Ο σκεπτικισμός κατά των δημοψηφισμάτων και ειδικώς κατά του δημοψηφίσματος στην Βρετανία μπορεί να είναι δικαιολογημένος, διότι η κίνηση Μπλερ είναι τρυκ για την πολιτική του επιβίωση, όμως ο φόβος παύει να υφίσταται, όταν οι πολίτες γνωρίζουν καλά, τί σημαίνει Ευρωπαϊκό Σύνταγμα ή γενικά όταν οι πολίτες αισθάνονται ότι γνωρίζουν, τί συμβαίνει γύρω τους."

Αλυσιδωτές πολιτικές αντιδράσεις προκάλεσε η δήλωση του Ισπανού πρωθυπουργού Θαπατέρο για απόσυρση των ισπανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Ιράκ. Οι γερμανικές εφημερίδες ασχολούνται σήμερα επισταμένα με το τί μέλει γενέσθαι μετά την ρήξη της 'συμμαχίας των προθύμων'. Η Süddeutsche Zeitung γράφει: "Η τελευταία ελπίδα του Ιράκ είναι ένα νέο ψήφισμα του ΟΗΕ που θα εξασφαλίζει τέσσερις βασικές προϋποθέσεις. Πρώτον, την παραμονή των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, δεύτερον, την μεταβίβαση της ηγεσίας από τις ΗΠΑ στον ΟΗΕ, τρίτον, ψήφισμα του ΣΑ με συγκεκριμένες αρμοδιότητες για τα ΗΕ και τέταρτον, οικονομική ενίσχυση της περιπέτειας στο Ιράκ από τις χώρες - μέλη του διεθνούς οργανισμού. Ομως ακόμη και αν η αμερικανική κυβέρνηση αποδεχθεί αυτούς τους όρους πρέπει να συμφωνεί και ο ιρακινός λαός. "

Στο ίδιο θέμα η εναλλακτική εφημερίδα Tageszeitung σχολιάζει: "Οι ΗΠΑ χάνουν τους 'προθύμους συμμάχους' τους, διότι δεν είναι πλέον ικανές για έναν πολιτικό συμβιβασμό. Οι επικριτές των ΗΠΑ πάντα αποδέχονταν ότι η τελευταία υπερδύναμη του πλανήτη αν μη τί άλλο διαθέτει στην εξωτερική της πολιτική ρεαλισμό. Σήμερα όλοι παρατηρούν ότι ο Λευκός Οίκος σκληρύνει τη θέση του. Η όξυνση στο Ιράκ και στο Ισραήλ σηματοδοτούν την ανικανότητα της κυβέρνησης Μπους για εξισορροπημένη πολιτική. Στις αντιδράσεις απαντά πάντα με οξύτητα και στις διαφορετικές απόψεις των συμμάχων της με μεμονωμένα χτυπήματα."