1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Υπάρχει περίπτωση να μην διεξαχθούν εκλογές στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο;

10 Αυγούστου 2005
https://p.dw.com/p/AvKQ

Κυρίαρχο θέμα σήμερα στα σχόλια του γερμανικού τύπου η αναμενόμενη απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, το οποίο θα αποφανθεί μέχρι τέλος Αυγούστου, εάν όντως θα γίνουν εκλογές στις 18 Σεπτεμβρίου. Η επιφυλακτική στάση του δικαστηρίου στην χθεσινή πρώτη ακρόαση προβληματίζει τον γερμανικό τύπο.

Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Η διαπίστωση του εισηγητή-δικαστή Ντί Φάμπιο ότι δεν πρόκειται απλώς για τη εξέταση της ορθότητας της διαδικασίας προκήρυξης εκλογών στις 18 Σεπτεμβρίου, αλλά για το εάν η Γερμανία είναι κοινοβουλευτική ή πρωθυπουργική δημοκρατία, μας προβληματίζει. Και μόνον αυτή η διαπίστωση καταδεικνύει ότι δεν είναι τόσο εύκολη η απόφαση, ούτε τόσο σίγουρη η επιδοκιμασία του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου στον πολιτικό σεισμό που δημιούργησε ο καγκελάριος Σρέντερ.»

Süddeutsche Zeitung: «Τι κάνουμε τώρα; Η προβληματική απόφαση του 1983 δεν αποτελεί νομικό ευαγγέλιο, επομένως επιτρέπει σήμερα στο δικαστήριο να αποφασίσει με ένα ηχηρό όχι για τις προγραμματισθείσες εκλογές. Μήπως πρέπει να συμμεριστούμε την άποψη της Γέλενα Χόφμαν, της μηνύτριας - βουλευτού, πως εάν δεν διεξαχθούν τον Σεπτέμβριο εκλογές δεν πρόκειται να γίνει επανάσταση!»

Μετά την έκθεση Φόλκερ για το σκάνδαλο διαφθοράς στο πρόγραμμα των ΗΕ ‘Πετρέλαιο αντί Τροφίμων’, την παραίτηση του επικεφαλής του προγράμματος Μπενόν Σεβάν από τα αξιώματα που κατείχε στον ΟΗΕ και την αποδοχή της κατηγορίας της δωροδοκίας από τον συνεργάτη του Γιάκοβλεφ οι γερμανικές εφημερίδες σχολιάζουν:

Süddeutsche Zeitung: «Η πλέον ήπια απόφαση που αναμένει ο Κόφι Ανάν και ο ΟΗΕ από την εξεταστική επιτροπή Φόλκερ είναι: σοβαρά ελλείμματα οργάνωσης και ελέγχου. Οι αντίπαλοι των ΗΕ στην Ουάσιγκτον τρίβουν ήδη τα χέρια τους. Τα 191 κράτη – μέλη του ΟΗΕ οφείλουν τώρα να δραστηριοποιηθούν στη συνάντηση κορυφής τον Σεπτέμβριο, ώστε να ψηφιστεί μια ευρεία μεταρρύθμιση των δομών του οργανισμού με στόχο την ουσιαστική καταπολέμηση της διαφθοράς και τον επαρκή έλεγχο του μηχανισμού του διεθνούς οργανισμού. Πάντως η διένεξη για τη μεταρρύθμιση του ΣΑ, η οποία μάλλον απέτυχε ήδη, δεν προοιωνίζει ‘αίσιον τέλος’ για το μέλλον του ΟΗΕ.»

Tageszeitung: «Η επιτροπή Φόλκερ παρά τις αμφιβολίες των μίντια και του αμερικανικού ρεπουμπλικανικού κόμματος επιδεικνύει αυτοτέλεια και ανεξαρτησία έναντι κρατών, κομμάτων και προσώπων. Είναι προς το συμφέρον του διεθνούς οργανισμού και των εντίμων στην πλειοψηφία συνεργατών του η εξεταστική επιτροπή να συνεχίσει έτσι ανεπηρέαστη το έργο της και στο τέλος Σεπτεμβρίου να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις σε τουλάχιστον τέσσερα ερωτήματα: εμπλέκεται στο σκάνδαλο διαφθοράς Σεβάν και ο πρώην γεν. γραμματέας του ΟΗΕ Μπούτρος-Μπούτρος Γκάλι; Επηρέασε ο Κόφι Ανάν την ανάληψη του έργου από την ελβετική εταιρεία, όπου εργαζόταν ο γιος του; Γιατί το ΣΑ, το πολιτικά υπεύθυνο όργανο για το πρόγραμμα ‘Πετρέλαιο αντί Τροφίμων’, δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες, παρά την πληθώρα καταγγελιών από συνεργάτες του ΟΗΕ; Τέλος πως ήταν δυνατόν το καθεστώς Σαντάμ να αγνοεί τις κυρώσεις του ΣΑ και με την έγκριση των δύο μονίμων μελών του Αγγλίας και ΗΠΑ επί 6 συναπτά έτη να εξάγει παράνομα πετρέλαιο προς την Τουρκία και την Ιορδανία; Το σκάνδαλο Ιράκ – πετρέλαιο - ΟΗΕ μόλις αποκαλύπτει τις πραγματικές του διαστάσεις».

Τέλος η επιτυχής επιστροφή του Discovery σχολιάζεται επίσης από τον γερμανικό τύπο.

Die Welt: «Το Discovery επιτέλους προσγειώθηκε χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα. Δηλαδή χωρίς σοβαρές ζημίες και κυρίως χωρίς να χαθούν ανθρώπινες ζωές.

Frankfurter Rundschau: «Το κόστος ενός επανδρωμένου διαστημόπλοιου είναι τεράστιο. Γι’ αυτό οι Ρώσοι είχαν προωθήσει το σύστημα θαλαμίσκου-σογιούζ και έχουν πραγματοποιήσει στο μεταξύ περισσότερα ταξίδια στο διάστημα, διότι ήταν ένα σύστημα απλό και τεχνικά σταθερό για το πλήρωμα και για τις μεταφορές. Πραγματικά συνετό θα ήταν να σταματήσει το πρόγραμμα επανδρωμένων πτήσεων στο διάστημα. Αλλά γι’ αυτό απαιτείται πολιτική τόλμη, τόσο από τους Ευρωπαίους, όσο και από τους Ρώσους. Η Κίνα ως ανερχόμενη δύναμη διεκδικεί εξάλλου και στο διάστημα το μερίδιό της. Ένας νέος αγώνας δρόμου έχει ήδη αρχίσει.»