Υπόθεση Λοϊζίδου: συνεχίζεται το αδιέξοδο στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Δεν φαίνεται φως στο βάθος του τούννελ στην υπόθεση αποζημίωσης της Ελληνοκύπριας Τιτίνας Λοϊζίδου. Για μια ακόμη φορά στο Συμβούλιο της Ευρώπης η Τουρκία έθεσε νέους όρους για να προχωρήσει στην εφαρμογή της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το δικαστήριο είχε καταδικάσει το 1998 την Τουρκία η οποία έπρεπε να καταβάλει τότε το ποσό των 700.000 δολαρίων ως αποζημίωση διότι εμποδίζει την κ. Λοϊζίδου να κάνει χρήση των ακινήτων που έχει στα κατεχόμενα. Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος «διαφυγόντος κέρδους», αφού η Τουρκία δεν επιτρέπει στην κ. Λοϊζίδου να επιστρέψει και να εκμεταλλευτεί τα ακίνητά της. Μαζί με τους τόκους το ποσό έχει σήμερα ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο ευρώ. Το δικαστήριο στο Στρασβούργο όμως κατά τη συνηθισμένη του πρακτική είχε εκδόσει δύο αποφάσεις. Την απόφαση του 1996 επί της ουσίας, όπως αποκαλείται, με την οποία αναγνωρίζεται στην κ. Λοϊζίδου η κυριότητα στα ακίνητα και στα άλλα περιουσιακά στοιχεία που έχει στα κατεχόμενα. Με βάση την απόφαση αυτή η Τουρκία θα έπρεπε να λάβει ειδικά και γενικά μέτρα. Στα ειδικά συμπεριλαμβάνεται η επιστροφή των περιουσιακών της στοιχείων και στα γενικά η άρση της παράνομης κατάστασης. Μετά την απόφαση αυτή η κ. Λοϊζίδου έκανε και πάλι αίτηση εκδίκασης της υπόθεσης και το δικαστήριο με βάση την απόφαση του 1996 εξέδωσε το 1998 την απόφαση με την οποία δικαιούται αποζημίωση. Η Τουρκία όμως δεν συμμορφώθηκε. Αυτά για την ιστορία. Τον περασμένο Ιούνιο ο Τούρκος πρέσβης είχε δηλώσει ότι η χώρα του θα εφάρμοζε την απόφαση και θα κατέβαλλε την αποζημίωση χωρίς προϋποθέσεις στις 7 Οκτωβρίου, στη διάρκεια της πρώτης συνεδρίασης των μονίμων αντιπροσώπων του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Την ημέρα αυτή η γραμματεία του Συμβουλίου κυκλοφόρησε ένα προσχέδιο απόφασης στο οποίο η τουρκική πλευρά ήθελε να περάσει όρους που δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί από τους Ελληνες και Ελληνοκύπριους. Οπως: η Τουρκία θα καταβάλλει την αποζημίωση μόνο για την υπόθεση Λοϊζίδου και όχι για άλλες παρόμοιες που θα εκδικάσει το δικαστήριο στο μέλλον, ότι προχωρά στη σύσταση μιας επιτροπής για αποζημιώσεις στα κατεχόμενα, η οποία θα αποτελεί και ένδικο μέσο, θα μπορεί να αποφασίζει δηλαδή ποιές περιπτώσεις μπορούν να οδηγηθούν στο δικαστήριο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης σε αναζήτηση συμβιβασμου απεφάσισε να δεχθεί τις αντιρρήσεις της Τουρκίας, χωρίς όμως να θιγεί η ουσία των δικαστικών αποφάσεων, οι οποίες είναι δεσμευτικές. Η Τουρκία δεν το δέχθηκε, όπως δεν δέχθηκε επίσης για ευνόητους λόγους και την απόφαση της γραμματείας του Συμβουλίου για εφαρμογή των γενικών και ειδικών μέτρων που προβλέπει η απόφαση του 1996 πριν το 2005. Κάτι τέτοιο θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου ανακινώντας το περιουσιακό ζήτημα. Η εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ωστόσο αποτελεί βασική υποχρέωση των κρατών - μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, αναφέρει ο Πρέσβης της Ελλάδος στον Οργανισμό κ. Θεωδορακόπουλος. Ο έλληνας πρέσβης υπογραμμίζει τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί σε 11 περιπου ημέρες από σήμερα:

«Θα έχουμε τέταρτο ενδιάμεσο ψήφισμα, στο οποίο θα καλείται η Τουρκία για τελευταία φορά να εφαρμόσει την απόφαση. Σε διαφορετική περίπτωση η επιτροπή Υπουργών θα αρχίζει να εξετάζει τις κυρώσεις που θα επιβληθούν στη χώρα αυτή».

Οι ποινές βέβαια δεν είναι εξαιρετικά αυστηρές με εξαίρεση την εφαρμογή του άρθρου 8 που προβλέπει την αποπομπή μιας χώρας από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρείται απίθανο. Ισως όμως φέρουν αποτέλεσμα οι πιέσεις της ΕΕ που ζητά με επιμονή την εφαρμογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου του Στρασβούργου ως όρο για την περαιτέρω ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.