Χωρίς αντίκρισμα ο συμβιβασμός ΗΠΑ – Γαλλίας στο σχέδιο ψηφίσματος
7 Αυγούστου 2006Το σχέδιο ψηφίσματος ΗΠΑ – Γαλλίας για την σύγκρουση στο Λίβανο αποτελεί σήμερα κυρίαρχο θέμα στα σχόλια του ευρωπαϊκού τύπου.
«Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι ο πρεσβευτής του Λιβάνου στα ΗΕ χαρακτήρισε το σχέδιο ψηφίσματος ΗΠΑ και Γαλλίας ως συνταγή για την συνέχιση του πολέμου» γράφει η γερμανική Berliner Zeitung και υπογραμμίζει: «ούτε συνιστά έκπληξη η αντίδραση της ισραηλινής κυβέρνησης που δήλωσε ότι το κείμενο είναι ευεργετικό για το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ πέρασαν τελικά το κατασκεύασμα αυτό ως μοντέλο για μια ‘διαρκείας’ κατάπαυση του πυρός, όπως λένε. Στην προκειμένη περίπτωση όμως εκείνος που έχει διάρκεια είναι ο θάνατος.»
«Το μόνον που είναι ρεαλιστικό στην ισραηλινο-λιβανική σύγκρουση είναι ο παραμερισμός των μετριοπαθών και ικανών πολιτικών» σχολιάζει η αυστριακή Der Standard «αυτό θα γίνει τελικά η υποθήκη του πολέμου στη Βηρυτό και τη Γάζα.»
«Το σχέδιο ψηφίσματος για τον Λίβανο που επεξεργάστηκαν ΗΠΑ και Γαλλία συνιστά έναν άθλιο συμβιβασμό μεταξύ αμερικανικών και γαλλικών θέσεων» υποστηρίζει η γαλλική εφημερίδα Liberation και καταλήγει: «για να τερματιστεί η σύγκρουση πρέπει να βρεθεί ένας συμβιβασμός που να μπορεί να εφαρμοστεί από τις εμπλεκόμενες πλευρές ταυτόχρονα και άμεσα.»
«Στην διεθνή κοινή γνώμη φαίνεται ότι ορισμένοι νεκροί μουσουλμάνοι βαραίνουν όσο ένα ‘φτερό’, ενώ άλλοι βαραίνουν τόνους. Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Η καθημερινή αιματοχυσία στη Βαγδάτη φιγουράρει πια μόνον στις σύντομες ειδήσεις» επισημαίνει η ιταλική Corriere della Sera «ενώ ο βομβαρδισμός στην Κανά ονομάζεται έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Γιατί άραγε δεν προκαλούν την ίδια αγανάκτηση ή έστω λιγότερη, αλλά εμφανή, οι 200.000 νεκροί στο Νταρφούρ, όσο τα θύματα στην Εγγύς Ανατολή;»
Η κατάσταση στο Αφγανιστάν σχολιάζεται επίσης εκτενώς από τον ευρωπαϊκό τύπο. Παραθέτουμε χαρακτηριστικό σχόλιο των βρετανικών The Times:
«Η στρατηγική για ένα νέο Αφγανιστάν μπορεί να εφαρμοστεί και να αποδώσει καρπούς, εφ’ όσον ο πρόεδρος Καρσάι πεισθεί ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια ικανή πολιτική διοίκηση χωρίς μεμονωμένες συμφωνίες με τους τοπικούς φυλάρχους και παραστρατιωτικούς». «Επίσης ο αγώνας για μια νέα στρατηγική μπορεί να κερδιθεί εάν το ΝΑΤΟ κατανοήσει ότι η καλλιέργεια της υπνοφόρου παπαρούνας δεν μπορεί να καταργηθεί από τη μια μέρα στην άλλη, διότι αποτελεί μοναδική πηγή επιβίωσης για όλους σχεδόν τους Αφγανούς αγρότες. Εάν λοιπόν επιτραπεί η καλλιέργειά της μόνον για φαρμακευτική χρήση, και νόμιμο είναι και δεν καταδικάζει οικονομικά στη πλήρη ένδεια τους αγρότες. Χωρίς την αίσθηση του στρατιωτικά και πολιτικά ρεαλιστικού όχι μόνον δεν εδραιώνεται η ειρήνη, αλλά ακόμη και η σχετική πολιτική σταθερότητα παραμένει στην σφαίρα της ουτοπίας.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου