50 χρόνια από την κρίση στη Κούβα

Ο κόσμος κρατούσε την ανάσα του στις 14 Οκτωβρίου του 1962 καθώς οι φόβοι των ΗΠΑ επιβεβαιώθηκαν. Η Σοβιετική Ένωση διέθετε πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς με πυρηνικές κεφαλές, οι οποίοι ήταν εγκατεστμένοι στην Κούβα – μόλις 200 χιλιόμετρα από την Φλόριντα. Με τον τρόπο αυτό οι Σοβιετικοί δεν απειλούσαν μόνο την αμερικανική στρατιωτική βάση στο Γκουαντάναμο, αλλά και τον αμερικανικό πληθυσμό στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Τζον Κέντεντι ζήτησε στις 22 Οκτωβρίου την άμεση αποχώρηση των σοβιετικών πυραύλων, ενώ τα αμερικανικά μαχητικά ήταν έτοιμα για πόλεμο.Τελικά ο Σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουτσόφ στις 28 Οκτωβρίου έριξε τους τόνους και έτσι ο κόσμος απέφυγε μια πυρηνική καταστροφή.

Σήμερα οι χώρες που διαθέτουν πυρηνικά όπλα είναι πολύ περισσότερες. Εκτός από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Κίνα, οι οποίες επίσημα διαθέτουν πυρηνικά όπλα, είναι ακόμα το Ισρήλ, η Ινδία, το ασταθές πολιτικά Πακιστάν, ενώ σοβαρές υποψίες υπάρχουν για τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν.

Τα πυρηνικά όπλα αποτελούν πάντα έναν απρόβλεπτο παράγοντα κινδύνου, δηλώνει στην DW η Ανέτε Σάπερ ειδική σε θέματα ασφάλειας από το Ίδρυμα Μελετών για θέματα Ειρήνης που εδρεύει στο ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης. Θεωρεί πάντως απίθανο -ακόμα και εάν κάποια μέρα η Βόρεια Κορέα ή το Ιράν διαθέτουν πραγματικά πυρηνικά όπλα- να είναι αυτές οι χώρες, οι οποίες πρώτες θα προχωρήσουν σε ένα χτύπημα. Τα κράτη αυτά, σύμφωνα με την Γερμανίδα επιστήμονα, είναι διεθνώς απομονωμένα και συχνά προχωρούν σε επίδειξη ισχύος για να προκαλέσουν την προσοχή αλλά και το δέος μέσω των όπλων που διαθέτουν.

Αφοπλισμός η μόνη λύση

Μεγαλύτερο βλέπει τον κίνδυνο από τη Σαουδική Αραβία, η οποία νιώθει να απειλείται από τους εξοπλισμούς του Ιράν και θα μπορούσε να προχωρήσει σε δικούς της εξοπλισμούς που θα έθεταν σε κίνδυνο την ούτως ή άλλως πολύ ασταθή περιοχή.

Ένα ακόμα τρομακτικό σενάριο είναι τα πυρηνικά να πέσουν στα χέρια τρομοκρατών. Το δίκτυο γύρω από τον Πακιστανό μηχανικό Αμντούλ Καντίρ Χαν διέθετε επί χρόνια την τεχνολογία και την τεχνογνωσία γύρω από τα πυρηνικά. Η Ανέτε Σάπερ λέει πως η συμπεριφορά του Πακιστάν είναι πραγματικά καταστροφική. Η τεχνογνωσία στα μυστικά εργοστάσια εμπλουτισμού ουρανίου στο Ιράν, προηγουμένως στο Ιράκ ακόμα και στη Λιβύη προέρχονται από το δίκτυο του Πακιστάν.

Το ίδιο το Πακιστάν προσπαθεί να αναδειχθεί σε πυρηνική δύναμη και η αντιπαλότητα με την Ινδία, θυμίζει σχεδόν την αντιπαράθεση Ανατολής – Δύσης παλιότερα.
Για τους ειδικούς, η μόνη λύση αποφυγής ενός πυρηνικού πολέμου είναι ο αφοπλισμός. Γιατί ποιος ξέρει εάν θα πρυτανεύσει η λογική όπως συνέβη πριν από 50 χρόνια.

Christina Ruta / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. Σύνταξης: Στ. Ασημένιος