Eυρωπαϊκή υπηκοότητα: κάτι που έχουμε και δεν το ξέρουμε!
7 Μαρτίου 2003Ολοι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης διαθέτουν κάτι το οποίο οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν: την ευρωπαϊκή υπηκοότητα. Πάνω στα διαβατήρια, εκτός για παράδειγμα από το Ελληνική Δημοκρατία, αναγράφεται και Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό σημαίνει σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που υπεγράφη το 1993 ότι διαθέτουμε και τη λεγόμενη υπηκότητα της ΕΕ. Οι περισσότεροι Γερμανοί πάντως δεν το γνωρίζουν:
«Δεν έχω κάτι τέτοιο. Δεν το ξέρω»
«Ακουσα κάποτε κάτι για αυτό αλλά δεν ξέρω τί ακριβώς είναι»
«Γενικά δεν έχω ιδέα από τέτοια και δεν ασχολούμε και με αυτά»
Το ένα τρίτο των Γερμανών δεν ξέρει καν την έννοια της ευρωπαικής υπηκοότητας και όπως αποδεικνύει μια δημοσκόπηση της ΕΕ ούτε στις άλλες χώρες γνωρίζουν περισσότερα. Κι όσοι έχουν ακούσει κάτι το μπερδεύουν με κάτι άλλο:
«Θα αργήσει να έρθει κάτι τέτοιο. Οχι, όχι δεν υπάρχει, ίσως έχει συμβολικό χαρακτήρα αλλά όχι ότι μπορεί να σου φανεί χρήσιμο στο εξωτερικό»
Κι όμως μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο. Με αυτό τον τρόπο κατοχυρώνεται για παράδειγμα ότι ο ευρωπαίος πολίτης μπορεί να ταξιδεύει ελεύθερα στην ΕΕ να κατοικεί και να εργάζεται όπου θέλει. Δεν χρειάζεται για αυτό επιπλέον άδεια εργασίας όπως πιστεύει ο ένας στους δύο Γερμανούς. Πρέπει όμως να εκπληρώνονται κάποιες προϋποθέσεις όταν κάποιος θέλει να κατοικήσει μόνιμα κάπου αλλού, όπως παρατηρεί η Χριστίνα Μύνσεν, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Βερολίνο:
«Ενας εργαζόμενος θα πρέπει οπωσδήποτε να αποδείξει ότι εργαζόταν στη χώρα από την οποία παίρνει για παράδειγμα τώρα κοινωνικό βοήθημα. Δεν μπορεί να πάει σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα και να δηλωθεί άνεργος απλά και μόνο γιατί το βοήθημα είναι υψηλότερο»
Δεν είναι όμως μόνο το δικαίωμα διαμονής και εργασίας είναι και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές. Επίσης ο ευρωπαίος πολίτης μπορεί να απευθύνεται στον ευρωπαίο Συνήγορο του Πολίτη, ο οποίος είναι ο κ.Νικηφόρος Διαμαντούρος. Ετσι για παράδειγμα δικαιώθηκε ένας ευρωπαίος πολίτης, ο οποίος θεώρησε ότι το να τίθεται όριο ηλικίας στην προκήρυξη θέσων εργασίας αποτελεί διάκριση κάτα των πιο ηλικιωμένων συμπολιτών μας.
Τέλος από την κοινή ευρωπαϊκή υπηκοότητα κυρίως επωφελούνται τα μικρά κράτη τα οποία δεν έχουν τόσες πόλλες αντιπροσωπείες στο εξωτερικό. Για παράδειγμα εάν ένας κάτοικος του Λουξεμβούργου χάσει το διαβατηριό του στο εξωτερικό, μπορεί να απευθυνθεί σε μια άλλη Πρεσβεία κράτους μέλους της ΕΕ, σε περίπτωση που δεν υπάρχει διπλωματική αντιπροσωπεία της χώρας του.
Ολα αυτά τα δικαιώματα δεν είναι τόσο γνωστά αλλά όπως λέει η κ. Μύνσεν, θα ήταν πολύ ακριβή μια εκστρατεία ενημέρωσης και όποιος αποφασίσει να εγκατασταθεί στο εξωτερικό τα μαθαίνει. Οι πηγές πληροφόρησης είναι πάρα πολλές.