G8 – Κλίμα: Ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω;
9 Ιουλίου 2009
Η Σύνοδος των 8 κυριαρχεί και σήμερα στα σχόλια του ευρωπαϊκού τύπου. Οι βρετανικοί Financial Times αναζητούν το νόημα ύπαρξης αυτής «της ξεπερασμένης συνόδου των 8» όπως γράφουν: «Ποιο είναι τελικά το νόημα αυτής της συνόδου; Υποτίθεται πως είναι η συζήτηση για το πώς και ποια μέτρα θα προωθηθούν για τις κλιματικές αλλαγές.
Πρέπει επιτέλους οι ισχυροί του πλανήτη να καταλήξουν σε ένα συμβιβασμό που θα μπορούν να τηρήσουν τόσο οι πλούσιες όσο και οι φτωχές χώρες και η συμφωνία αυτή να επικυρωθεί τον Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη στη διάσκεψη για το κλίμα.
Αλλά για να ελπίζουμε σε μια πρόοδο πρέπει οι αρχηγοί κρατών που συνεδριάζουν στην Λ’ Άκουιλα να καθορίσουν μια απόλυτα σαφή γραμμή.»
«Η σύνοδος ξεκίνησε με μια χαρμόσυνη είδηση: οι πλούσιες χώρες συμφωνούν να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2050 κατά 80%.», γράφει η εφημερίδα της Κοπεγχάγης Kristeligt Dagblad:
«Έτσι βελτιώνονται οι προϋποθέσεις εντός της ομάδας των 8, υπάρχει δηλαδή η βάση για μια πραγματική διέξοδο, για μια τομή στην πολιτική της προστασίας του κλίματος. Ο αγώνας κατά των κλιματικών αλλαγών συνιστά πια παγκόσμια επιταγή, αλλά οι πλούσιες χώρες του κόσμου πρέπει να είναι τα πρότυπα, ενώ οφείλουν να επιδείξουν και ηγετικές ικανότητες.»
«Οι βιομηχανικές χώρες αποχαιρέτησαν στην ουσία αθόρυβα τους μεσοπρόθεσμους στόχους για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών», σχολιάζει η γερμανική Süddeutsche Zeitung:
«Οι πλούσιες χώρες είχαν συμφωνήσει κατ' αρχήν στη μείωση των εκπομπών ρύπων μέχρι και 40% μέχρι το 2020. Οι μοναδικές χώρες όμως που είχαν δεσμευθεί μέχρι τώρα να ακολουθήσουν αυτό τον στόχο ήταν οι χώρες της ΕΕ.
Όμως η Ένωση δεν εμμένει πια σε αυτούς τους στόχους. Αντίθετα ακολουθεί την αμερικανική πρόταση να δεσμευτούν μόλις μετά το 2050 για μείωση των ρύπων, έτσι ώστε να μην αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη πάνω από 2 βαθμούς. Μέχρι τότε όμως θα περάσουν 40 χρόνια.»
«Μέχρι τώρα φαίνεται ότι η αποφασιστικότητα της συνόδου των 8 εξαντλείται στα ωραία λόγια», παρατηρεί η ιταλική εφημερίδα La Stampa:
«Και όμως σε κάθε σύνοδο υπάρχουν ουσιαστικά θέματα που ζητούν τη λύση ή έστω τη δρομολόγησή τους.
Πόσο μάλλον που στη φετινή οι ηγέτες των 8 πλουσιότερων χωρών συναντήθηκαν σε μια σεισμόπληκτη περιοχή και που στην παγκόσμια οικονομία δεν σταμάτησαν ακόμη οι ισχυροί κλυδωνισμοί.»
Η βίαιη καταστολή των διαμαρτυριών στην Σιντζιάν
Στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού τύπου βρίσκονται και οι διαμαρτυρίες των μουσουλμάνων Ουιγούρων στην κινεζική, αυτόνομη περιοχή Σιντζιάν.
Η γαλλική εφημερίδα Le Monde υποστηρίζει ότι η περιοχή αυτή είναι «ένα είδος κινεζικής αποικίας που προέκυψε από μετοικήσεις Κινέζων» και «ότι αυτή τη στιγμή η κινεζική παρουσία απειλεί να αλλοιώσει τη δημογραφική υπεροχή των Ουιγούρων προς όφελος των Κινέζων.
Οι Κινέζοι ανέτρεψαν ήδη την υπεροχή των Ουιγούρων στην ίδια την πρωτεύουσα της επαρχίας Ουρούμτσι και αποτελούν τώρα τα δύο τρίτα του πληθυσμού της.» Και η εφημερίδα καταλήγει: «Μόνον εάν τα γνωρίζουμε όλα αυτά, μπορούμε να αντιληφθούμε τις ταραχές που ξέσπασαν στην περιοχή.»
«Το Πεκίνο κατηγορεί ξένες δυνάμεις ότι στηρίζουν τις αυτονομιστικές θέσεις των Ουιγούρων», γράφει τέλος η ισπανική εφημερίδα El Pais:
«Η βίαιη καταστολή των διαμαρτυριών εκ μέρους του Πεκίνου θα έχει όμως στην Σιντζιάν και οικονομικές συνέπειες, διότι η τεράστια αυτή περιοχή διαθέτει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και είναι η μεγαλύτερη επαρχία της Κίνας στην παραγωγή φυσικού αερίου.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου