Researchgate – διαδικτυακός τόπος για επιστήμονες

Οι μισοί Γερμανοί κάνουν χρήση ενός τουλάχιστον κοινωνικού δικτύου.

Τώρα δημιουργήθηκε ένα νέο κοινωνικό δίκτυο που απευθύνεται σε επιστήμονες όλων των κλάδων. Το Researchgate απαριθμεί ήδη 900.000 μέλη που ανταλλάσσουν ιδέες και πληροφορίες πάνω στις έρευνές τους.

Η ιδέα ήταν του Ιγιάντ Μάντις, που το 2008 σχεδίασε μαζί με δύο φίλους του το κοινωνικό αυτό δίκτυο για να καλύψει την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των επιστημόνων.

Αφορμή για το σχεδιασμό του Researchgate αποτέλεσε η ανάγκη της επιστημονικής ομάδας του Μάντις να βρει εξειδικευμένους συνεργάτες για ένα πείραμα βιοϊατρικής.

Μέσω του Researchgate μπορούν να έρθουν σε επαφή επιστήμονες από όλους τους κλάδους, ανεξάρτητα από το τόπο διαμονής τους.

Ο Μάντις τονίζει ότι η σημασία της απευθείας επικοινωνίας μεταξύ διαφόρων επιστημόνων είναι τεράστια διότι «στο πεδίο της έρευνας 80 με 90% των δοκιμών αποτυγχάνουν. Όμως όλες αυτές οι δοκιμές δεν δημοσιεύονται. Το Researchgate δίνει τη δυνατότητα στους ερευνητές να ανταλλάξουν πληροφορίες για τις δοκιμές που έχουν κάνει. Έτσι το λάθος που έχει κάνει ο ένας ερευνητής δεν επαναλαμβάνεται. Με αυτόν τον τρόπο προχωρά πιο γρήγορα η έρευνα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, το δίκτυο έχει περίπου 4.000 νέες εγγραφές ημερησίως.

Σε αντίθεση με το Facebook, στο Researchgate δεν υπάρχουν διαφημίσεις και τα προσωπικά δεδομένα των ερευνητών δεν δίνονται σε τρίτους.

Την απαιτούμενη χρηματοδότηση για τη δημιουργία του κοινωνικού δικτύου την ανέλαβαν εταιρίες από το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.

Για τους επιστήμονες η εγγραφή και η αναζήτηση εργασίας είναι δωρεάν. Αντίθετα, οι εταιρίες πρέπει να πληρώσουν.

Ο Τιμ Χούχο, βιοχημικός από το Βερολίνο, χρησιμοποιεί το Researchgate εδώ και δύο χρόνια και έχει αναπτύξει ένα δίκτυο με διάφορες ‘ομάδες εργασίας’ στον τομέα του. Όπως εξηγεί ο ίδιος το νέο αυτό μέσο προσφέρει πολλές δυνατότητες στους επιστήμονες, οποίοι έτσι γλυτώνουν χρόνο και χρήμα.

Μέσω του Researchgate έχεις πρόσβαση σε αποτελέσματα εργαστηριακών ερευνών, σε επιστημονικά άρθρα και διευκολύνεται η διοργάνωση επιστημονικών συμποσίων. Κάθε ερευνητής μπορεί να δημοσιοποιήσει άρθρα ή έρευνές του.

Η δωρεάν πρόσβαση σε όλα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντική κυρίως για τα πανεπιστήμια.

Σύμφωνα με τον Γερμανό βιοχημικό το Researchgate δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα επιστημονικά περιοδικά. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι μέλη του επιστημονικού-κοινωνικού δικτύου είναι κυρίως νέοι επιστήμονες καθώς οι μεγαλύτερης ηλικίας φαίνεται να μην εμπιστεύονται το νέο μέσο επικοινωνίας.

Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι πως και στο Researchgate, όπως στις περισσότερες ιστοσελίδες, δεν ελέγχονται αυτά που αναρτώνται. Ο Χούχο πιστεύει όμως ότι το επιχείρημα αυτό δεν ευσταθεί γιατί «η δημοσίευση μιας ‘απροσδόκητης’ έρευνας, τραβάει την προσοχή και ο κάθε επιστήμονας-χρήστης θα πρέπει να αποδείξει τα αποτελέσματά του, να παρουσιάσει τα πειράματά του και να στηριχθεί σε ευρήματα άλλων, καταξιωμένων συναδέλφων. Έτσι υπάρχει ένα είδος αυτόματου ελέγχου στο σύστημα».

Σε αυτόν τον έλεγχο άλλωστε συμβάλλει ότι κάθε επιστήμονας μπορεί να βαθμολογήσει τα σχόλια των υπολοίπων.

Ο δημιουργός του Researchgate Ιγιάντ Μάντις -αν και έχει πια παρατήσει την ιατρική- δεν έχει ξεχάσει το όνειρό του να κερδίσει το Νόμπελ. Όχι ασφαλώς για μια ανακάλυψη, αλλά για τη δημιουργία ενός γιγαντιαίου επιστημονικού δικτύου.

Για να γίνει αυτό βέβαια θα πρέπει πρώτα να υπάρξει μια ανάλογη κατηγορία στα ομώνυμα βραβεία.