«Πλέον υπάρχει μόνο ο Πούτιν»

«Πλήθος σχολίων και σήμερα σε όλα τα γερμανικά μέσα για τον θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι σε φυλακή της Σιβηρίας αλλά και τις ευθύνες που φέρει το σύστημα εξουσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος, όπως σχολιάζει η εφημερίδα SZ του Μονάχου, «μετά τον θάνατο του Ναβάλνι έχει τον απόλυτο έλεγχο της αυτοκρατορίας του». Όπως παρατηρεί το σχόλιο: «Από τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης μόνο ελάχιστα αναφέρονται στον θάνατο του Ναβάλνι. Άλλωστε γι' αυτά δεν πέθανε ένας εξέχων πολιτικός, παρά ένας κρατούμενος στην Ποινική Πτέρυγα Νούμερο 3 στην πόλη Σαρπ της Σιβηρίας, σύμφωνα με το Κρεμλίνο». 

Το σχόλιο όμως αφορά και τη στάση μιας μεγάλης μερίδας Ρώσων πολιτών που πλέον ακροβατούν μεταξύ φόβου και απάθειας. «Ένας μεγάλος αριθμός Ρώσων θεωρούσαν έτσι κι αλλιώς τον Ναβάλνι εγκληματία και ήθελαν να τον βλέπουν στην απομόνωση. Μια ακόμη μεγαλύτερη μερίδα πολιτών έχει επίσης εκπαιδευτεί να αποφεύγει τα πολιτικά θέματα, επειδή φοβάται μη μπλέξει. Η μοίρα του Ναβάλνι δεν τους αφορά». 

To ατιμώρητο καθεστώς Πούτιν και οι Ευρωπαίοι 

Σε εκτενές σχόλιό του το Spiegel μεταξύ άλλων παρατηρεί: «Δύο χρόνια μετά την έναρξη του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας, έξι μήνες μετά την καταστολή της εξέγερσης του Γεβγκένι Πριγκόζιν και λίγο πριν από την επανεκλογή του τον Μάρτιο, ο Πούτιν εμφανίζεται εκ νέου ως ο ηγέτης που κανείς δεν μπορεί να τον αγγίξει και που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Η αδυναμία των δυτικών συμμάχων, ως συνέπεια της εσωτερικής πολιτικής παράλυσης των ΗΠΑ, ενισχύει αυτή την εικόνα. Από την άλλη πλευρά το καθεστώς Πούτιν γιορτάζει ατιμώρητα την ίδια του τη βαρβαρότητα. Βομβαρίδει Ουκρανούς αμάχους κατά το δοκούν, καταστρέφει πόλεις τους. Το ίδιο καθεστώς δηλητηριάζει έναν αντιπολιτευόμενο ακτιβιστή με χημική ουσία και όταν επιστρέφει στη χώρα του τον στέλνει σε απομόνωση στη Σιβηρία, όπου τον σκοτώνει σε δόσεις σαν βασανιστήριο. Τέλος, στέλνει τη μητέρα του εκεί να αναζητήσει το άψυχο σώμα του και την εμποδίζει να δει τον νεκρό γιο της (...)»

Στη συνέχεια θέτει όμως και το ερώτημα, πώς πρέπει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τελικά έναν τέτοιο αδίστακτο ηγεμόνα: «Υπάρχει μόνος ένας τρόπος: δείξτε του ότι δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητος και οδηγήστε τον στην ήττα στην Ουκρανία. Η Ευρώπη έχει μόνο την επιλογή να δείξει στον Πούτιν τα όριά της με πάσα δύναμη ή να υποταχθεί στις φιλοδοξίες του Πούτιν για εξουσία και στη δική του ερμηνεία της ιστορίας. Ένας κόσμος, όπου θα επικρατούσε ο Πούτιν δεν θα ήταν ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε». 

Συμπεράσματα από το Μόναχο 

Απολογισμό των βασικών συμπερασμάτων που προέκυψαν από τη Διάσκεψη του Μονάχου επιχειρεί σε σχόλιό της η εφημερίδα FAZ της Φρανκφούρτης και παρατηρεί: «(...) Το σημαντικότερο πρόσωπο στη φετινή Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου δεν ήταν παρών ούτε έδωσε ομιλία. Η σκιά του Τραμπ επικρεμόταν σαν σκοτεινό σύννεφο πάνω από το ξενοδοχείο Bayerischer Hof, εκεί όπου συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι της παγκόσμιας ελίτ που πιστεύει σε μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων ‘βασισμένη σε κανόνες’ (...) Αισθητή ήταν και η απουσία του Γάλλου προέδρου Μακρόν, ο οποίος ακολουθεί γενικά μια χαμηλού επιπέδου υλικοτεχνική στήριξη της Ουκρανίας. Δεν πήγε στο Μόναχο ούτε ο Γάλλος υπ. Εξωτερικών, μόνο διπλωματικοί σύμβουλοι του Μακρόν. Αυτό που συχνά υποτιμάται τα τελευταία χρόνια είναι η αποτυχία της Γαλλίας να ηγηθεί σε μια μοιραία στιγμή για την Ευρώπη (...)». 

Από την άλλη πλευρά, σημειώνει το σχόλιο, για άλλη μια φορά καταχειροκροτήθηκε ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι. «Αλλά το ένθερμο χειροκρότημα δεν βοηθά στο μέτωπο, όπως έδειξε πρόσφατα η περίπτωση της πόλης Αβντιίβκα. Εκ νέου ο Ουκρανός πρόεδρος χρειάστηκε να ζητήσει όπλα και πυρομαχικά, κυρίως για το πυροβολικό (...) Όμως η αδρή γερμανική δέσμευση για βοήθεια έχει φτάσει στα όριά της. Ο καγκελάριος Σολτς δεν έδειξε προθυμία να παραδώσει πυραύλους Taurus στο Κίεβο».  

Εκείνο που επίσης έγινε από την πρώτη μέρα σαφές ήταν το «μαφιόζικο στιλ εξουσίας του Πούτιν», παρατηρεί το σχόλιο, με την ανακοίνωση του θανάτου του Ναβάλνι. «Στα πάνελ του Μονάχου επαναλαμβανόταν πάντως η πεποίθηση ότι οι Βαλτικές Χώρες ή η Πολωνία θα είναι οι επόμενες σε περίπτωση νίκης της Ρωσίας στην Ουκρανία». 

H Fashion Week του Λονδίνου εξαγριώνει την Αθήνα

Γερμανικά μέσα όπως η γερμανική ραδιοφωνία DLF και το Spiegel αναπαράγουν την είδηση για την επίδειξη μόδας του σχεδιαστή Eρντέμ Μοραλίογλου, Βρετανού τουρκικής καταγωγής, το Σάββατο μπροστά από τα Γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο. Ένα ντεφιλέ κατά τον ίδιο τον σχεδιαστή «εμπνευσμένο από την Μαρία Κάλλας και την ερμηνεία της στην όπερα Μήδεια το 1953», το οποίο όμως προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Ελλάδας και της υπ. Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Η ίδια έκανε λόγο για «προσβολή του μνημείου» και των «πανανθρώπινων αξιών που πρεσβεύει». Τόσο το DLF οσο και το Spiegel υπενθυμίζουν το χρονικό της διαμάχης Αθηνών και Λονδίνου και της ελληνικής διεκδίκησης για επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην πατρίδα τους.